تحلیل آموزه‌های تعلیمی در بررسی بینامتنی دو اثر (پروین اعتصامی و انوری)

الموضوعات :

رقیه صدرایی ¹

1 - دانشگاه ازاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران

تاريخ الإرسال : 21 الثلاثاء , شوال, 1437 تاريخ التأكيد : 21 الثلاثاء , شوال, 1437 تاريخ الإصدار : 25 الأربعاء , شعبان, 1437

الکلمات المفتاحية: پروین اعتصامی, بینامتنیت, آموزه‌های تعلیمی, انوری,

ملخص المقالة :

امروزه بینامتنیت اصطلاحی رایج در نظریه‌های ادبی و زبان‌شناسی است. بینامتنیت بر این اصل مبتنی است که هیچ اثری مستقل و خود ساخته مؤلف نیست بلکه از متون گذشته و از اندیشه‌ فراروی ادبیات بهره برده است. بینامتنیت رابطه‌ یک متن با سایر متون را بررسی می‌کند. هدف این مقاله آن است که با استفاده از این نظریه آموزه‌های اخلاقی و اجتماعی پروین اعتصامی و انوری را ارزیابی کند. برای نیل به این هدف قطعه اشک یتیم از پروین اعتصامی با قطعه والی شهر ما گدایی بی حیاست از انوری بررسی و تجزیه و تحلیل شده است و تشابه و افتراق آن نمایانده شده است.

المصادر:

- احمدی، بابک. (1380). ساختار و تأویل متن. تهران: نشر مرکز.

2- اعتصامی، پروین. (1379). دیوان پروین اعتصامی. تهران: انتشارات نهال نویدان.

3- آلن، گراهام. (1392). بینامتنیت. تهران: نشر مرکز.

4- انوری، محمد.(1384). مفلس کیمیافروش، نقد و تحلیل شعر انوری. محمدرضا شفیعی کدکنی. تهران: نشر سخن.

5- رنجبر، جواد؛ عربی، سجاد. (1390). بینامتنی اشعار بارودی با شعر جاهلی، فصل نامه علم. پژوهشی نقد ادب معاصر عربی، سال دوم، شماره اول، ص.ص. 118-89.

6- شریعت، محمد جواد. (1370). یاد نامه‌ پروین اعتصامی. به کوشش‌علی دهباشی. تهران: نشر دنیای مادر.

7- شمیسا، سیروس. (1378). نقد ادبی. تهران: انتشارات فردوس.

8- مشرف، مریم. (1390). مفهوم تجدد و رویکرد و نئوکلاسیک در دیوان پروین اعتصامی. پژوهش‌نامه ادبیات تعلیمی، شماره‌11 ، ص.ص. 152-135.

9- مکاریک، ایرناریما. (1383). دانش‌نامه‌های نظریه‌های ادبی معاصر. ترجمه مهران مهاجر و محمد نبوی. تهران: نشر مرکز.

10- نامورمطلق، بهمن. (1386). مطالعات ارجاعات درون متنی در مثنوی. با رویکرد بینامتنی پژوهش‌نامه علوم انسانی. شماره‌ 54 ، ص.ص. 442-429 .

11- یلمه‌ها، احمدرضا. (1390). بررسی تطبیقی اشعار تعلیمی فردوسی و حافظ، پژوهشنامه ادبیات تعلیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان، سال سوم، شماره‌ 11، ص.ص. 175-153.

12- یوسفی، غلامحسین. (1369). چشمه روشن. تهران: انتشارات علمی.

1. Ahmadi, Babak. (1380). Structure and Hermeneutic of the Texts. Tehran: Markaz.


2. E'tesami, Parvin. (1379). Divan. Tehran: Nahal Navidan.


3. Allen, Graham. (1392). Intertextuality. Tehran: Markaz.  


4. Anwari, Mohammad. (1384). The Poor Generous. Tehran: Sokhan.


5. Ranjbar, Javad& Arabi, Sajad. (1390). Intertextuality of Baroudi's Poems with Poems of Ignorance Era. Elm, 1, pp.89-118.


6. Shari'at, Mohammad Javad. (1370). Memoir to Parvin E'tesami. Tehran: Donya-ye Madar.


7. Shamisa, Sirous. (1391). Literary Criticism. Tehran: Ferdows.


8. Moshref, Maryam. (1390). The Concept of Modernity and Neoclassism in Divan of Parvin. Adabiat-e Ta'limi, 11, pp.135-152.


9. Mecaric, Irnarima. (1383). Encyclopedia of Contemporary Literary Theories. Tehran: Markaz.


10. Namvar Motlagh, Bahman. (1386). Studies of Textual References in Masnavi. Humanities Investigation, 54, pp.429-442.


11. Yalameha, Ahmad Reza. (1390). Comparative Study of the Poetry of Ferdowsi and Hafez. The Journal for Didactic Literature in Azad University of Dehaqan, 11, pp.153-175.


12. Yousefi, Ghulam Hussein. (1369). The Light Spring. Tehran: Elmi.