شناسایی و اولویت بندی ویژگی های خانه های سنتی شیراز با روش ( ای اچ پی )
تارا حیدری ارجلو
1
(
دکتری دانشگاه ازاد اسلامی واحد زاهدان
)
افشین قربانی پارام
2
(
استادیار،گروه معماری،دانشکده هنر و معماری،واحد دماوند،دانشگاه ازاد اسلامی،دماوند،ایران
)
فرامرز حسن پور
3
(
استادیار،گروه معماری،دانشکده هنر و معماری،دانشگاه زابل،زابل،ایران
)
الکلمات المفتاحية: شهر شیراز, طراحی مسکن, معماری سنتی, عناصر اقلیمی و فضایی,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر باهدف ارائه الگوی مناسب طراحی مسکن در راستای استفاده از انرژی خورشیدی و عناصر اقلیمی و فضایی معماری سنتی خانه‌های شیراز انجام شد. این پژوهش ازلحاظ ماهیت توصیفی- تحلیلی و ازنظر هدف کاربردی است؛ و گردآوری اطلاعات از دو روش کتابخانه‌ای و میدانی تحقق یافت. در این خصوص پس از مطالعات کتابخانه ای با 5 نفر از افراد متخصص حوزه معماری مصاحبه و پس از استخراج شاخص ها الگوهایی جهت مسکن معاصر ارائه شد.پس از بررسی شاخص‌های معماری خانه‌های سنتی(استفاده از آب، بهره گیر حداکثری باد، استفاده از نور، تأمین خنکی با سایه، استفاده از فضای سبز ، تناسبات و ترکیب‌بندی عناصر معماری ، مصالح ، طراحی معماری پایدار فضاها، جهت‌گیری بنا و سازمان‌دهی فضاها )و راهکارهای معماری اقلیمی و انرژی فعال (جهت‌گیری و فرم بهینه، ظرفیت هدایت حرارتی جدارها، سایه‌بان و جدارهای نور گذر و...) ، محاسبات انرژی و معاصر سازی این شاخص‌ها(استفاده از حیاط مرکزی(اتریوم)، ایجاد بازشو بالای سرپله ، سایه‌بان‌های متحرک، سایه‌بان‌های ثابت و متخلخل، شیشه 3 جداره با گاز میانی آرگون، استفاده از بلوک لیکا و ....) نتایج حاکی از آن است که می‌توان با الگوهای بهینه ارائه‌شده، مسکن همساز با اقلیم را طراحی نمود که بتواند، حداکثر آسایش حرارتی را برای ساکنان فراهم نماید و مصرف انرژی را کاهش دهد.
