درک عدم قطعیتهای آیندهی وضعیت طرحهای توسعه شهری در ایران در چارچوب برنامهریزی سناریو (موردمطالعه: طرح جامع شهر نورآباد)
الموضوعات :
فصلنامه آینده پژوهی شهری
احمد رضایی
1
,
مرضیه موغلی
2
,
محمدابراهیم عفیفی
3
1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران.
2 - دانشیار گروه جغرافیا، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران.
3 - استادیار گروه جغرافیا، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران.
تاريخ الإرسال : 12 الخميس , جمادى الثانية, 1444
تاريخ التأكيد : 28 الأربعاء , صفر, 1445
تاريخ الإصدار : 09 الجمعة , جمادى الثانية, 1445
الکلمات المفتاحية:
عدم قطعیت,
آیندهپژوهی,
طرح جامع,
طرحهای توسعه شهری,
شهر نورآباد ممسنی,
ملخص المقالة :
طرحهای جامع شهری بهعنوان مهمترین ابزار مدیریتی در مقیاس شهر در طی چند دهه که از ظهور آن میگذرد با مسائلی روبرو بوده که دستیابی به اهداف و نتایج مدنظر خود را با کمرنگی همراه کرده است. بهطورکلی، یکی از روشهای مهم در شناخت میزان موفقیت طرحهای توسعه شهری، ارزیابی آنها در راستای اصول توسعه پایدار هست. پرداختن بـه مبحـث ارزیابی طرح جامع، بهعنوان ابزاری مهم در راستای سنجش موفقیت و تحققپذیری پیشنهادهای طرح جـامع بـه شمار میرود و به برنامهریزان شهری کمک خواهد نمود بهتر با مشکلات تهیه و تدوین طرحهای جامعی که تهیهشدهاند، آشنا شوند. هدف این مقاله ارزیابی تحققپذیری پیشنهادهای اصلی و تأثیرگذار در طرح جامع شـهر نورآباد ممسنی با استفاده از کاربست رویکرد آیندهپژوهی است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث روش پیمایشی در سطح اکتشافی و مبتنی بر رویکرد آیندهپژوهی در بازه زمانی 10 ساله صورت گرفته است. در این پژوهش با استفاده از روش دلفی و مشارکت 30 نفر متخصص نتایج در محیط نرمافزار میک مک تحلیل شد و سپس این عوامل بر اساس میزان اهمیت و عدم قطعیت، اولویتبندی و حیاتیترین عوامل مشخص و برای شناسایی پیشرانهای کلیدی از نرمافزار (Micmac) و برای سناریو نگاری از نرمافزار سناریو ویزارد استفادهشده است. نتایج حاکی از آن است که ده عاملی که در ستون اثرگذاری مستقیم بیشترین نقش را داشتهاند، عبارتاند از یکسانی محتوای طرح، زمان تهیه طرح، دخالت مسئولین، عدم ارتباط با مشاور، راهکارهای غیرمعقول، عدم توجه به شرایط محلی، نبود کمک دولتی، کمبود اعتبار و عدم وجود درآمد پایدار.
المصادر:
امانپور، سعید و امیریفهلیانی، محمدرضا(1394)، تحلیلی بر تقابل مشکلات مهاجران در دو جامعۀ روستایی و شهری: مورد مطالعۀ مهاجران روستایی شهر نورآباد فارس، فصلنامه توسعه محلی، دوره 7، شماره 2، شماره پیاپی 13. https://doi.org/10.22059/jrd.2015.60563
امیری فهلیانی، محمدرضا،(1397). کاربست رویکرد آیندهپژوهی در ارزیابی و تحلیل فضایی ابعاد و مولفههای تابآوری اجتماعی و نهادی در مناطق کلان شهری(مطالعه موردی: کلان شهر اهواز)، رساله دوره دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید چمران اهواز.
امینزاده، بهناز و رودکی، سمیه،(1396)، ارائه روشی تلفیقی برای ارزیابی طرح های تفصیلی شهری، فصلنامه هویت شهر، شماره بیست و نهم، سال یازدهم. https://dorl.net/dor/20.1001.1.17359562.1396.11.1.3.5
پوراحمد، احمد، حاتمی نژاد، حسین و حسینی، سیدهادی،(1385)، آسیبشناسی طرحهای توسعه شهری در کشور، فصلنامه پژوهشهای جغرافیایی، شماره 58. https://jrg.ut.ac.ir/article_18097_985d5811f7b3fd3b579384e4f6c98c0f.pdf
تقوایی، مسعود و موسوی، میرنجف،(1386)، ارزیابی میزان تحقق پذیری طرح هادی شهر مهریز، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 86.
ثباتی، علی و طوسی،رئوفه، (1395)، بررسی پروژة طراحی فضای شهری حاشیة رودخانة بابلرود و موانع تحققپذیری آن، فصلنامة معماری سبز، سال 2، شماره 3، صص8-1.
حیدری، محمد تقی و انبارلو، علیرضا و رحمانی، مریم و طهماسبی مقدم، حسین. (1399)، پایش زیستپذیری اجتماعی در مناطق فرسوده شهر با رویکرد آیندهپژوهی (مطالعه موردی؛ بافت فرسودة بخش مرکزی شهر زنجان)، نشریه علمی جغرافیا و برنامهریزی، 24(73)،صص 122-155. https://geoplanning.tabrizu.ac.ir/article_10782.html?lang=fa
داداشپور،هاشموحاجیوندی،نگین،(1397)، ارزیابی میزان تحققپذیری طرحهای توسعه و عمران ناحیهای در ایـران(مـورد مطالعـاتی: طرح توسعه و عمران ناحیهای ساوه)،آمایش محیط، شماره 41، صص71-91. https://ebtp.malayer.iau.ir/article_543659.html
ربانی، طاها، (1392)، آینده پژوهی رویکردی نوین در برنامهریزی با تأکید بر برنامهریزی شهری، همایش ملی شهرسازی و معماری در گذر زمان، دانشگاه بینالمللی امام خمینی، دورة اول، قزوین.
رضایی، ناصر؛ حمید؛ زرآبدب، زهرسادات و ذبیحی، حسین،(1397)، تبیین نقش عوامل موثر بر تحقق پذیری طرح های توسعه شهری(مطالعه موردی؛ شهر شیراز)، نشریه پژوهش و برنامه ریزی شهری، س 9، ش 34، صص 47-58. https://jupm.marvdasht.iau.ir/article_3128.html
زنگیآبادی، علی، عبدالهی، مهدی، سالک، قهفرخی، رقیه و قاسم زاده، بهنام،(1393)، ارزیابی عوامل اثرگذار بر عدم تحقق پذیری طرح های جامع شهری در ایران و چالش های مربوط به آن(مطالعه موردی؛ محور تاریخی ـ فرهنگی منطقه 6 تبریز)، مجله پژوهش و برنامه ریزی شهری، س 5، ش 18، صص 41 – https://jupm.marvdasht.iau.ir/article_539.html
سجادی، ژیلا، بیرانوندزاده، مریم، رادمنش، معصومه و ویسی، رضا،(1393)، ارزیابی میران تحقق کاربری زمین در طرح های توسعه شهری با تاکید بر کاربری فضای سبز، فصلنامه پژوهش های منظر شهر، سال اول، شماره 1، بهار و تابستان، صص 45-56.
سعیدنیا، احمد، کتاب سبز(راهنمای شهرداریها)، جلد پنجم(طراحی شهری در ایران)، انتشارات سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور.
عزیزی، محمدمهدی و آراسته، مجتبی،(1390)، ارزیابی تحقق پذیری پیشبینیهای کاربری اراضی و پیشنهادهای جهات توسعه در طرح جامع شهر لار، مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقه ای، سال سوم، شماره یازدهم، صص 22-1. https://urs.ui.ac.ir/article_19999.html
علی اکبری، اسماعیل، رهنمایی، محمدتقی و ابراهیمی بوزانی، مهدی،(1392)، بررسی روششناسی طرح های توسعه شهری در ایران، فصلنامه جغرافیا، سال یازدهم، شماره 37، صص 97- 114. https://www.sid.ir/paper/150403/fa
قربانی، رسول(1384)، تحلیل پراکنشهای جمعیتی شهر تبریز با استفاده از روش حوزهبندی آماری، پژوهشهای جغرافیایی، شماره 54، انتشارات دانشگاه تهران، صص 123-137.
قربانی، رسول، جام کسری، محمد و میرزابکی، ملیحه،(1393)، ارزیابی میزان انطباق مکانی در فرایند اجرای طرح های جامع شهری(مطالعه موردی؛ طرح جامع شهر بناب)، نشریه علمی جغرافیا و برنامهریزی، سال 18، شماره 49، صص 216-191.
مشهودی، سهراب(1386)، مبانی طرحهای سیال شهری، شرکت پردازش و برنامهریزی شهری، چاپ دوم، تهران.
مهندسین مشاور بعد تکنیک،(1398)، طرح جامع تجدید نظر شهری نورآباد ممسنی، سازمان مسکن و شهرسازی استان فارس.
میرزایی، جهان بین، پیوستهگر، یعقوب و کلانتری خلیل آباد(1399)، ارائه مدل اکتشافی ـ تجربی عوامل بازدارنده تحققپذیری طرحهای جامع شهری(مطالعه موردی؛ کلان شهر شیراز)، پژوهشهای جغرافیای انسانی، دوره 52، شماره 4، صص 1408- 1391. https://doi.org/10.22059/jhgr.2019.286513.1007987
وحیدی برجی، گلدیس؛ نوریان، فرشادوعزیزی،محمدمهدی،(1396)، شناسایی علل عدم تحقق کـاربریهـای پیشـنهادی درطـرحهـای توسعة شهری ایران با استفاده ازنظریة زمینهای، نشریة هنرهای زیبا معماری و شهرسازی، دورة 22 ،ش 1، صص5-14. https://doi.org/10.22059/jfaup.2017.62261
Ejdys, J., Nazarko, J., Nazarko, L., Halicka, K., (2015), Foresight application for transport sector, in: Clean Mobility and Intelligent Systems, M. Fiorini, J-C. Lin (Eds), The Institution of Engineering and Technology, first edition, London, Pp 377-402.
Esayas Dube, E., (2013), Urban Planning and Land Management Challenges in Emerging Towns of Ethiopia: The Cace of Arba Minch, Journal of Urban and Environmental Engineering, Vol. 7, No. 2, PP. 340-348. https://www.jstor.org/stable/26189205
Godet, A. J., Meunier, M. F., Roubelat, F., (2003). Structural analysis with the MICMAC method & actors strategy with MACTOR method, Futures Research Methodology, No, 2.
Gordon, A., (2009), «Future Savvy», American Management Association Press, New York.
Ibrahimzadeh, I., Mousavi, M. N., & Kazemizad, S. (2012). Spatial Analysis of Regional Disparities Between the Central and Border Areas of Iran. Geopolitics Quarterly, 8(25), 214-235. https://journal.iag.ir/article_56080_en.html?lang=fa [In Persian]
Ratciffe، & krawczyk E. (2011). Imagineering city futures: the use of prospective through scenarios in urban olanning, futures, 6(1), 12-14. https://doi.org/10.1016/j.futures.2011.05.005
Schon, D.A., (1983), The reflective practitioner: How professionals think in action. New York: Basic Books.
_||_