تحلیل محتوای مفهوم صلح در شعر شاملو (مطالعۀ موردی؛ مجموعۀ هوای تازه)
الموضوعات : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی
سجاد ممبینی
1
(دانشجوی کارشناسی ارشد جامعهشناسی دانشگاه یزد)
مسعود حاجی زاده میمندی
2
(دانشیار گروه جامعهشناسی دانشگاه یزد)
یاسین خرم پور
3
(مدرس دانشگاه پیامنور واحد بهبهان)
الکلمات المفتاحية: شاملو, آزادی, صلح, هوای تازه, برادری, تحلیل محتوای,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر بر آن بوده است تا به روش توصیفی- استنباطی به تحلیل محتوای مفهوم صلح در مجموعۀ شعر "هوای تازه" اثر شاملو (الف. بامداد) بپردازد. در این راستا، ابتدا سازۀ صلح در سه بُعد آزادی، برادری و آبادانی دسته‌بندی شده است که به منظور عینیتِ تجربی بیشتر، هر کدام از این ابعاد نیز به چند زیر شاخۀ فرعی تقسیم گردید. سپس کدهای استخراج شده از اشعار، در متغیرهای مناسب خود قرار گرفتند. یافته‌ها نشان می‌دهد که در شعر شاملو، مفهوم صلح به میزان زیادی قابل مشاهده است؛ به‌گونه‌ای که از میان شصت و نه قطعه شعرِ هوای تازه، در شصت و یک شعر به‌طور مستقیم و غیرمستقیم، مفهوم صلح قابل استنباط است. هم‌چنین از بین کدهای استخراجی، بیش‌ترین کد معادل چهل و هفت و سه دهم درصد، در بُعد برادری قرار دارند. به‌منظور دست‌یابی به سطح تبیین، یافته‌ها در یک زمینۀ تاریخی- اجتماعی مورد تحلیل جامعه شناختی نیز قرار گرفت. نتیجه آن‌که می‌توان شاملو را در مجموعۀ هوای تازه، شاعری صلح‌طلب نامید که در بستر تاریخی عصر خویش، شعرش منادی آزادی، برادری و صلح بوده است.
