ویژگی‌های زبانی و سبکی قصیدۀ لامیۀ ابوالعلاء معری
الموضوعات : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسی
مهری قادری بیباک
1
,
سید مهدی مسبوق
2
1 - دانش‌آموختة دانشگاه بوعلی سینای همدان
2 - دانشیار دانشگاه بوعلی سینای همدان
الکلمات المفتاحية: بلاغت, ابوالعلاء معری, سبکشناسی, سقطالزند,
ملخص المقالة :
ابوالعلاء معری در میان شاعران دوره‌ها‌ی مختلف ادبیات عربی جایگاه ویژه‌ای دارد. او در دورۀ شکوفایی علمی و ادبی می‌زیست و عصر او شاهد بروز و ظهور بزرگانی همچون متنبی و شریف رضی بود. بی‌شک شاعری که توانسته در میان چنین شاعرانی رخ بنماید در خور این است که شعر او مورد نقد و بررسی قرار گیرد تا جلوه‌های زیبایی آن بازشناخته شود.پژوهش حاضر کوشیده با استفاده از ابزارهای زبانی و تکیه بر دانش زبان‌شناسی و نیز بهره‌گیری از نظریات سبک‌شناسان معاصر، قصیدة لامیۀ معری در دیوان سقطالزند را با روش توصیفی- تحلیلی مورد واکاوی قرار دهد. برآیند پژوهش نشان می‌دهد که معری توانسته با بهکارگیری ظرفیت‌های وسیع زبان عربی شعر خود را به لحاظ آوایی از حیث موسیقی خارجی، داخلی، کناری و معنوی غنی سازد. همچنین به لحاظ توجه به لایة نحوی، از ویژگی‌های تعبیریِ جملات ماضی، مضارع، اسمیه و نیز جملات انشایی بهره گرفته و معانی مورد نظر خود را به نظم کشیده که در این میان جملة فعلیه جایگاه خاصی در مدایح وی داشته است. از نظر ادبی نیز معری توانسته با بهره‌گیری از تشبیه و استعاره تصویرهای زیبایی ترسیم نماید که در این میان تشخیص در مدایح او از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
_||_
