منافع اقتصادی و تقابل راهبردی آمریکا-ایران در غرب آسیا
الموضوعات : Political Sciences- International Relations
علی اکبر جعفری
1
,
علیرضا گنجیان مقدم
2
1 - استادیار و عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه مازنداران
2 - دانشجوی دکتری روابط بینالملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی
الکلمات المفتاحية: ", تقابل", , ", غرب آسیا", , ", اقتصاد", , ", تحریم", , ", ایران-آمریکا", .,
ملخص المقالة :
انقلاب اسلامی ایران یکی از مهمترین رخدادهای جهانی قرن بیستم در منطقه فوق استراتژیک غرب آسیا با ژئوپلیتیک ویژه که مشتمل بر: آبراهههای مهم، منبع سرشار انرژی و نقطه اتصال سه قاره آسیا، آفریقا و اروپا در نزدیکترین کشور متحد با آمریکا حادث شد، باعث اتخاذ سیاستهای مختلفی از سوی آمریکا برای مقابله با این نظم جدید برهمزننده خلاف هارمونی منافع ملی فرامنطقهای خود شد. یکی از سیاستهای مهم برای فشار بر ایران، استفاده از سلاح تحریم و مهار موقعیت ترانزیتی بود که با توجه به وابستگی تکمحصولی به هیدروکربن صادراتی و مشتقات آن، وابستگی به سرمایهگذاری در زمینه انرژی و پتروشیمی بری از آسیب نبود. با این توصیف به روش طرح پژوهش تبیینی در پی پاسخ به این سؤال هستیم که منافع اقتصادی تا چه میزان بر تقابل آمریکا و ایران در غرب آسیا مؤثر است؟ فرضیه پژوهش حاضر این است که تحریم اقتصادی و اثر آن بر کاهش توان اقتصادی دولت-ملت در داخل و اعمال فشار بر جغرافیای منطقهای تأثیر مستقیمی بر تقابل داشته است. روش پژوهش تبیینی بوده که به دنبال شناخت فهم عوامل آسیبزا بر زیرساختهای اقتصادی و علل تقابل آمریکا-ایران یعنی منافع اقتصادی در غرب آسیا با نگاهی رئالیستی و ارائه راهکارهای سازنده است.
