اهمیت قدرت نرم در روابط بینالملل؛ از صادرات فرهنگی چین در خاورمیانه تا فرصتهای فرهنگی قرارداد ایران و چین
الموضوعات : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
سید حسن میرفخرائی
1
(دانشیار گروه روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبائی)
فرهاد فراهانی
2
(کارشناس ارشد روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبائی)
الکلمات المفتاحية: قدرت نرم, روابط بینالملل, فرهنگ, چین, ایران, توافقنامۀ همکاری,
ملخص المقالة :
عرصۀ روابط بینالملل، بهشدت تحت تأثیر عوامل فرهنگی و هویتی قرار دارد. ازاینرو کسب وجهه و اعتبار بینالمللی و نفوذ در افکار عمومی و به عبارتی دسترسی به قدرت نرم، ازجمله اهداف مهم و درعینحال، تصریح نشدة دیپلماسی کشورها در حوزه سیاست بینالملل است. در همین راستا قدرت نوظهور چین سعی درصدور صنایع فرهنگی خود ونفوذ هرچه عمیق تر خود در منطقۀ خاورمیانه دارد تا قدرت نرم خود را نیز به موازات سایر ابعاد قدرتش، تقویت کند. اهمیت این استراتژی چین در سند همکاری 25ساله با ایران قابل مشاهده است. در عین حال، فرصتهای هویتی و فرهنگی موجود در این توافقنامه، پتانسیل گسترش قدرت نرم ایران را در نظام بینالملل به همراه دارند. لذا هدف از این پژوهش این است که با روش توصیفی_تبیینی و با استفاده از متون کتابخانهای و دادههای موجود، به این پرسش اصلی پاسخ دهیم که صادرات فرهنگی چین در خاورمیانه و فرصتهای فرهنگی پیمان همکاری ایران و چین، چگونه نقش قدرت نرم در روابط بینالملل را برجسته میکند؟ این فرضیه در پاسخ به این پرسش مطرح میشود: سرمایهگذاری چین بر توزیع محصولات هویتی در خاورمیانه و فرصتهای فرهنگی ناشی از پیمان همکاری 25ساله برای ایران، ضرورت توجه دولتها به مفهوم قدرت نرم را بیان میکند.