میزان آلودگی و مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از ماهی و میگو صید شده از خلیج فارس

الموضوعات :

ندا نوروزی ¹ (دانشجوی دکترای میکروبیولوژی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران)
حسن ممتاز ² (گروه میکروبیولوژی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران)
الهه تاج بخش ³ (گروه میکروبیولوژی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران)

تاريخ الإرسال : 20 السبت , محرم, 1443 تاريخ التأكيد : 22 السبت , ربيع الثاني, 1443 تاريخ الإصدار : 18 الإثنين , شعبان, 1443

الکلمات المفتاحية: ماهی, مقاومت آنتی‌بیوتیکی, میگو, انتروکوکوس فکالیس,

ملخص المقالة :

مطالعه حاضر به منظور ارزیابی میزان آلودگی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از نمونه های ماهی و میگو صید شده از خلیج فارس انجام شد. در کل 240 نمونه آبزیان صید شده از خلیج فارس شامل 120 نمونه ماهی و 120 نمونه میگو از استان بوشهر جمع آوری شد. حضور انتروکوکوس فکالیس با استفاده از کشت میکروبی و آزمون های بیوشیمیایی تایید شد. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های انتروکوکوس فکالیس با استفاده از روش دیسک انتشاری مورد ارزیابی قرار گرفت. پنجاه و چهار نمونه از کل 240 (50/22 درصد) نمونه های مورد مطالعه، آلوده به انتروکوکوس فکالیس بودند. آلودگی به انتروکوکوس فکالیس در نمونه های ماهی و میگو به ترتیب 30 و 15 درصد بود. جدایه های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از نمونه های ماهی و میگو بیشترین میزان مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک های جنتامایسین (100 درصد)، تتراسایکلین (100 درصد)، اریترومایسین (100 درصد)، سفازولین (74/90 درصد) و تری متوپریم-سولفامتوکسازول (88/88 درصد) داشتند. مقاومت نسبت به کلرامفنیکل در هیچکدام از جدایه ها دیده نشد. نتایج مطالعه نشان داد که ماهی و میگو می توانند به عنوان منابع احتمالی انتروکوکوس فکالیس مقاوم به آنتی بیوتیک در نظر گرفته شوند. بنابراین پخت کامل غذاهای دریایی قبل از مصرف، رعایت بهداشت در مراکز صید و فروش آبزیان می تواند از بروز عفونت های گوارشی ایجاد شده بوسیله سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک انتروکوکوس فکالیس جلوگیری کند.