بررسی قابلیت‌های شبکه‌های اجتماعی در توسعه منابع انسانی آموزش عالی ایران: یک مطالعه کیفی
الموضوعات :
اباصلت خراسانی
1
,
سمیه رحیمی
2
,
مرتضی رضایی زاده
3
1 - دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2 - دانشجوی دکتری رشته برنامه ریزی توسعه آموزش عالی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
3 - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: «شبکه‌های اجتماعی», «توسعه منابع انسانی», «مطالعه کیفی», «آموزش عالی»,
ملخص المقالة :
امروزه، شبکه‌های اجتماعی به عنوان یک استراتژی در سیستم‌ها مطرح هستند. که توجه و استفاده از قابلیت‌های آنها در جهت پیشبرد اهداف سازمان قابل تامل است. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر شناسایی قابلیت‌های شبکه‌های اجتماعی در HRD آموزش عالی ایران است. قابلیت‌ها به روش کیفی با اتکاء بر مولفه‌های کلیدی (یادگیری و ساخت اجتماع یا تعاملات) در رویکرد VHRD استخراج شدند. که با 8 نفر از مدیران و کارشناسان HRD در دو دانشگاه شهید بهشتی و صنعتی شریف مصاحبه‌هایی عمیق صورت گرفت. اطلاعات به دست آمده با تکنیک تحلیل محتوای کیفی تحلیل شدند. نتایج نشان داد دو قابلیت اصلی؛ شبکه تعاملی مجازی و کار راهه مجازی یادگیری شبکه‌ای در فرآیندهای توسعه منابع انسانی قابل توجه هستند. شبکه تعاملی مجازی با ویژگی‌های؛ سهولت دسترسی - عینی بودن - منعطف بودن- امنیت – شفافیت - تنوع - جذابیت و برانگیختگی مد نظر قرار گرفتند. همچنین، کار راهه مجازی یادگیری شبکه‌ای با ویژگی‌های؛ پیگیری فوری نتایج یادگیری؛ امکان ثبت و بازدید مجازی از مشکلات، نیازها و تجارب موفق یادگیری کارکنان؛ دانش‌افزایی مداوم و مجازی کارکنان؛ مسیرهای مبتنی بر فناوری در یادگیری؛ مکانیزمی آگاه کننده و تا حدی مقرون به صرفه در یادگیری کارکنان نیز مطرح شدند.
| [1]Aldahdouh, T. Z., Nokelainen, P., & Korhonen, V. (2020). Technology and Social Media Usage in Higher Education: The Influence of Individual Innovativeness. SAGE Open, 10(1), 2158244019899441.
[2]Al-Daihani, S. M., Al-Qallaf, J. S., & AlSaheeb, S. A. (2018). Use of social media by social science academics for scholarly communication. Global Knowledge, Memory and Communication. [3]Bazargan, A. (2013). Introduction to qualitative and mixed methods research, Tehran: Didar (in Persian). [4]Bennett, E. E., & Bierema, L. L. (2010). The ecology of virtual human resource development. Advances in Developing Human Resources, 12(6), 632-647. https://doi. 10.1177/1523422310394789. [5]Bennett, E. E. (2009). Virtual HRD: The intersection of knowledge management, culture, and intranets. Advances in Developing Human Resources, 11(3), 362-374. https://doi. 10.1177/1523422309339724. [6]Bharucha, Jahangir. (2018). learning and social software: exploring the realities in India. Journal of Information, Communication and Ethics in Society, 16 (1), 75-89. https://doi.org/10.1108/JICES-04-2017-0025. [7]Creswell, J. W., & Poth, C. N. (2016). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches. Sage publications. [8]Oyieke, L. I., & Dick, A. L. (2017). Empowering academic librarians for effective e-services. The Electronic Library, 35 (2), 263-282. https://doi.org/10.1108/EL-10-2015-0200. [9]Esfanyari Moghadam, Alireza; & Hoseini Shoar, Mansoreh. (2011). The level of familiarity and use of librarians of Hamadan University libraries with the facilities and capabilities of Web 2.0. Library and Information journal, 14(1), 155-181 (in Persian). [10]Janson, M., Cecez‐Kecmanovic, D., & Zupančič, J. (2007). Prospering in a transition economy through information technology‐supported organizational learning. Information systems journal, 17(1), 3-36. [11]Lucas, M., & Moreira, A. (2009). Bridging formal and informal learning–A case study on students’ perceptions of the use of social networking tools. In European Conference on Technology Enhanced Learning (pp. 325-337). Springer, Berlin, Heidelberg. [12]Manca, S. (2020). Snapping, pinning, liking or texting: Investigating social media in higher education beyond Facebook. The Internet and Higher Education, 44, 100707. https://doi.org/10.1016/j.iheduc.2019.100707. [13]Mbatha, B. (2013). Beyond Distance and Time Constrictions: Web 2.0 Approaches in Open Distance Learning, the Case of the University of South Africa (UNISA). Mediterranean Journal of Social Sciences, 4(14), 543. 10.5901/mjss.2013.v4n14p543. [14]McWhorter, R. R., Mancuso, D. S., & Hurt, A. C. (2008). Adult learning in virtual environments. In Refereed proceedings of the 2008 Academy of Human Resource Development Annual Research Conference (pp. 1148-1152). [15]Ruparel, N., Dhir, A., Tandon, A., Kaur, P., & Islam, J. U. (2020). The influence of online professional social media in human resource management: A systematic literature review. Technology in Society, 63, 101335. [16]Saberi, Samira; Hasanzadeh, Mohammad., & Doroudi, Fariborz. (2019). Investigating the Effect of Technical Components on the Application of Social Networking in the Iran's Academic Libraries in the Current and Ideal Status. Library and information sciences, 22(1), 122-147 (in Persian). [17]Scott, K. S., Sorokti, K. H., & Merrell, J. D. (2016). Learning “beyond the classroom” within an enterprise social network system. The Internet and Higher Education, 29, 75-90. https://doi.org/10.1016/j.iheduc.2015.12.005. [18]Templeton, G. F., Lewis, B. R., & Snyder, C. A. (2002). Development of a measure for the organizational learning construct. Journal of management information systems, 19(2), 175-218. [19]Tess, P. A. (2013). The role of social media in higher education classes (real and virtual)–A literature review. Computers in human behavior, 29(5), A60-A68. http://dx.doi.org/10.1016/j.chb.2012.12.032. [20]Vandeyar, T. (2020). The academic turn: Social media in higher education. Education and Information Technologies, 1. DOI: 10.1007/s10639-020-10240-1. [21]Veletsianos, G., & Kimmons, R. (2013). Scholars and faculty members' lived experiences in online social networks. The Internet and Higher Education, 16, 43-50. |
