بررسی پروفایل ژن های مقاومت ermA,B,C و msrA در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های بالینی بیمارستان های اهواز

محورهای موضوعی : ژنتیک

فاطمه عربگری ¹ (گروه زیست شناسی دانشکده علوم پایه واحد علوم و تحقیقات دانشگاه ازاد اسلامی تهران ایران)
زهرا نورمحمدی ² (گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران)
شهره زارع کاریزی ³ (گروه زیست شناسی، واحد پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، ایران)
سحر هنرمند جهرمی ⁴ (گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین-پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، پیشوا، ایران)

تاریخ دریافت : 1398/12/11 تاریخ پذیرش : 1399/01/09 تاریخ انتشار : 1397/12/01

کلید واژه: استافیلوکوکوس اورئوس, مقاومت آنتی بیوتیکی, اریترومایسین, ژن های erm,

چکیده مقاله :

درحال حاضر استافیلوکوکوس اورئوس یکی از علت های اصلی عفونت های بیمارستانی محسوب می شود. مطالعه حاضر به بررسی پروفایل ژن های کدکننده مقاومت به اریترومایسین در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های بالینی پرداخته است. در این مطالعه 100 نمونه بالینی بیماران دارای استافیلوکوکوس اورئوس از بیمارستان های اهواز جمع آوری گردیده است. مقاومت به آنتی بیوتیک های اریترومایسین، تتراسایکلین، پنی سیلین و کلیندامایسین با استفاده از آزمایش آنتی بیوگرام در تمامی نمونه های حاصل از خون، ادرار، خلط و تراشه صورت گرفت. حضور چهار ژن کدکننده مقاومت آنتی بیوتیکی شامل ermA,B,C و msrA در سویه های مورد مطالعه در ژنوم و پلاسمید با استفاده از روش PCR مورد بررسی قرارگرفتند. همچنین 21 نمونه دارای ژن ermC جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی توالی یابی شدند. بررسی های مولکولی نشان داد که از میان 64 نمونه مقاوم به اریترومایسین %5/87 ermA، % 8/93 ermB، % 2/92 ermC و 3/70 % msrA بوده و همچنین 25 نمونه حساس به اریترومایسین شامل %88 ermA، 92% ermB، 100%ermC و48% msrA بوده است که به ترتیب با ارزش P و مقادیر 0.23، 0.66 ،0.31 و 0.83 اختلاف معنی داری را بین نمونه های حساس و مقاوم به اریترومایسین نشان نداد. حضور این ژن ها در نمونه های حساس می تواند به علت جهش درپروموتر و یا ناحیه کد شده در منطقه ای از ژن ها باشدکه مانع از عملکرد صحیح آن ها می گردد. همچنین نتایج حاصل از توالی یابی، حضور ژن ermC را بر روی پلاسمید اثبات نمود.

چکیده انگلیسی:

Staphylococcus aureus is currently one of the main causes of nosocomial. The present study aimed to evaluate erythromycin resistant genes in Staphylococcus aureus strains isolated from clinical samples obtained from hospitals. In this study, 100 patients with positive S. aureus in clinical samples were collected from hospitals in Ahvaz. Resistance to antibiotics erythromycin, tetracycline, penicillin and clindamycin using antibiogram disks on all samples of blood, urine, sputum and trachea was tested. The presence of four genes involved in antibiotic resistance, namely ermA, ermB, ermC and msrA were determined by PCR in genome and plasmid. Also 21 samples with positive ermC gene were sequenced for evaluation of genetic variation. Molecular analysis showed that 64 samples were resistant to erythromycin while 87.5%, 93.8%, 92.2% and 70.3% of samples were positive in ermA, ermB, ermC and msrA respectively and 25 samples were susceptible to erythromycin including % 88 ermA, 92 % ermB, 100% ermC and 48% msrA with P value of: 0.23, 0.66, 0.31 and 0.83 showed no significant differences between susceptible and resistance to erythromycin samples. The presence of erm genes in erythromycin susceptible samples may be due to mutations in promoters or coding regions of genes which may inhibit their functions. Also the results of sequencing of ermC gene proved presence of this gene on plasmids.