پژوهش های بالینی و آزمایشگاهی دامپزشکی: 1 (10)

دسترسی آزاد مقاله

1 - اثرات هیستوپاتولوژیک مورفین قبل از بارداری بر روی کلیه نوزاد موش صحرایی

مورفین یک داروی مخدر ضد درد قوی و یک ماده فعال در تریاک است. همچنین یک محصول آندوکرین طبیعی در انسان ها و حیوانات می باشد. مرفین از دسته داروهای شبه تریاک می باشد. این دارو برای درمان دردهای خفیف تا شدید استفاده می شود. مطالعه به منظور بررسی اثرات هیستوپاتولوژیک مورفین چکیده کامل

مورفین یک داروی مخدر ضد درد قوی و یک ماده فعال در تریاک است. همچنین یک محصول آندوکرین طبیعی در انسان ها و حیوانات می باشد. مرفین از دسته داروهای شبه تریاک می باشد. این دارو برای درمان دردهای خفیف تا شدید استفاده می شود. مطالعه به منظور بررسی اثرات هیستوپاتولوژیک مورفین برروی بافت کلیه نوزاد موش صحرایی انجام شد. در این تحقیق 40 سر موش صحرایی (20 سر نر و 20 سر ماده) نژاد ویستار از انستیتو رازی ایران خریداری شد. سن موش ها در حدود 8 هفته و وزن آنها در حدود g10±250 بود.20 سر موش ماده به دو گروه کنترل(10=N) و آزمایش(10=N) تقسیم شدند. به گروه آزمایش داروی مورفین روزانه به میزان mg/kg 4 به روش داخل عضلانی(IM) به مدت 30 روز تجویز شد. به گروه کنترل نرمال سالین به میزان روزانه یک سی‌سی به روش داخل عضلانی به مدت 30 روز تجویز شد. پس از پایان ماه اول موش‌های ماده درگروه‌های کنترل و آزمایش با موش‌های نر جفت گیری کردند.در پایان ماه دوم و پس از زایمان، نوزادان متولد شده توسط اتر بیهوش و سپس صفاق آنها از ناحیه شکاف عرضی شکمی باز شده و کلیه در هر دو گروه کنترل و آزمایش از بدن خارج و نمونه گیری انجام شد. سپس نمونه ها برای مطالعه با میکروسکوپ نوری آماده شدند. در بررسی اسلایدهای گروه آزمایش سلول‌های پوششی دیوار لوله‌های پروکسیمال و دیستال دچار آسیب شده و آثار تخریب فراوان به صورت از هم گسیختگی سلول‌های پوششی و وجود فضاهای غیرعادی فراوان در دیواره لوله‌های مذکور مشاهده شد. هیالینه شدن گلومرول‌ها و وجود رسوب اورات در داخل لوله های پروکسیمال و دیستال و اتساع لوله‌های مذکور قابل مشاهده بود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که مرفین می تواند از طریق جفت به جنین منتقل شده و منجر به نارسایی کلیوی شود که وجود اثرات هیستوپاتولوژیکی مشخص روی کلیه نوزادان مؤید این نکته بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - بررسی اثر باکتری‌های تولیدکننده فیتاز در دوره‌های مختلف پرورش بر عملکرد و قابلیت هضم برخی مواد معدنی در جوجه‌های گوشتی

آزمایش حاضربه منظور بررسی تاثیر افزودن دو باکتری (با قابلیت تولید فیتاز) به جیره ی غذایی جوجه‌های گوشتی، بر عملکرد و قابلیت هضم فسفر، کلسیم، آهن و روی خوراک انجام گرفت. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی (CRD) با 4 تیمار، 4 تکرار و 20 قطعه جوجه گوشتی از سویه راس (308) چکیده کامل

آزمایش حاضربه منظور بررسی تاثیر افزودن دو باکتری (با قابلیت تولید فیتاز) به جیره ی غذایی جوجه‌های گوشتی، بر عملکرد و قابلیت هضم فسفر، کلسیم، آهن و روی خوراک انجام گرفت. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی (CRD) با 4 تیمار، 4 تکرار و 20 قطعه جوجه گوشتی از سویه راس (308) در هر تکرار به اجرا در آمد. تیمار های آزمایشی شامل: 1) عدم استفاده ازباکتری های حل کننده فسفات 2) استفاده از باکتری های حل کننده فسفات در کل دوره پرورش 3) استفاده از باکتری های حل کننده فسفات در دوره‌ی آغازین 4) استفاده از باکتری‌های حل کننده فسفات در دوره های آغازین و رشد بود. نتایج بدست آمده نشان دادند که باکتری های مورد آزمایش تاثیر معنی‌داری بر افزایش، وزن خوراک مصرفی سرانه در بین گروه های آزمایشی در دوره های رشد، پایانی و در کل دوره داشتند(05/0>P). همچنین تفاوت معنی داری در ضریب تبدیل غذایی بین گروه های آزمایشی در دوره های آغازین، رشد، پایانی و کل دوره مشاهده شد (05/0>P). باکتری های مورد آزمایش سبب افزایش معنی‌دار قابلیت هضم فسفر و کلسیم شدند(05/0>P) ولی اثر معنی داری بر قابلیت هضم آهن و روی نداشتند (05/0>P). از نتایج حاصل چنین استنباط می شود که باکتری های حل کننده فسفات زمانی بیشترین تاثیر را بر عملکرد و قابلیت هضم فسفر و کلسیم دارند که در کل دوره پرورش به جیره غذایی افزوده شوند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - بررسی آلودگی پودر ماهی کیلکا به افلاتوکسین و ارزیابی کاهش بیولوژیک توسط مخمر ساکارومیسس سرویزیه

در این تحقیق ابتدا پودر کیلکای تولید شده در برخی از کارخانجات استان مازندران از نظر وجود افلاتوکسین مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس از مخمرساکارومیسس سرویزیه بعنوان یک ابزار بیولوژیک در جهت کاهش تیپهای B1 ، B2 ، G1 و G2 افلاتوکسین (در دو مقیاس آزمایشگاهی و پودر ماهی کیلکا چکیده کامل

در این تحقیق ابتدا پودر کیلکای تولید شده در برخی از کارخانجات استان مازندران از نظر وجود افلاتوکسین مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس از مخمرساکارومیسس سرویزیه بعنوان یک ابزار بیولوژیک در جهت کاهش تیپهای B1 ، B2 ، G1 و G2 افلاتوکسین (در دو مقیاس آزمایشگاهی و پودر ماهی کیلکا) استفاده گردید. دو غلظت مورد استفاده افلاتوکسین‌ها در محیط کشت برای تیپ B1 12 و 16 و برای سایر تیپها 8 و 12 نانوگرم بر میلی لیتر و دوز مورد استفاده ساکارومیسس نیز دو غلظت 3% و 4% بوده و در پودر ماهی کیلکا برای افلاتوکسین B1 50 و 100 و برای سایر تیپها 25 و 50 نانو گرم بر گرم و برای مخمر نیز 4% درصد بوده است. میزان تغییرات مخمر و افلاتوکسین در محیط کشت به ترتیب با قرائت جذب نوری مخمر در طول موج 600 نانومتر توسط دستگاه اسپکتروفتومتر و دستگاه HPLC مورد ارزیابی قرار گرفته و در پودر ماهی نیز فقط تغییرات غلظت افلاتوکسین با استفاده از دستگاه HPLC مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آنالیز افلاتوکسین در پودر ماهی شاهد نمونه برداری شده از واحدهای مختلف نشان داد که میانگین و انحراف معیار تیپ B1 در کارخانه 1 ، 2 ، 3 و 4 به ترتیب10/0+96/0، 39/0+68/1 ، 18/0+30/1 و 26/0+21/1، برای تیپ B2 به ترتیب 89/0+ 79/1، 73/0+37/1 ، 52/0+03/2 و 83/0+50/1، برای تیپ G1 به ترتیب 34/0+76/0، 45/0+2/1، 10/0+94/0 و 25/0+54/1 و برای تیپ G2 به ترتیب 83/0+15/1، 26/0+03/1 ، 16/0+03/1 و 13/0+88/0 میکروگرم بر کیلوگرم بوده است. نتایج کاهش بیولوژیک افلاتوکسین در محیط کشت آزمایشگاهی نشان داد که به هنگام استفاده از ساکارومیسس سرویزیه در دوز 3 درصد، میزان کاهش برای B1 7/92- 6/90 درصد ، برای B2 94- 8/89 درصد، برای G1 8/98 و 3/97 درصد و برای G2 8/94 و 95 درصد و در دوز 4 درصد مخمر به ترتیب 6/94- 3/93 درصد برای B1 ، 8/95-9/94 درصد برای B2، 1/92 و 8/96 درصد برای G1 و 3/97 و 97 درصد برای G2 بوده است. میزان کاهش افلاتوکسین در پودر ماهی به ترتیب 79/90-91/85 درصد برای تیپ B1،70/87- 05/87 درصد برای B2 ، 85/91 و 66/90 درصد برای تیپ G1 و 66/89 و 47/91 درصد برای G2 بوده است. نتیجه این مطالعه و مقایسه آن با سایر مطالعات انجام گرفته نشان میدهد که ساکارومیسس سرویزیه قادر به کاهش تیپهای افلاتوکسین در شرایط آزمایشگاهی و پودر ماهی بوده و می‌توان از آن بعنوان یک ماده بیولوژیک در جیره غذایی طیور و آبزیان که حاوی درصد خاصی از پودر ماهی می‌باشند استفاده نمود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - مطالعه بافت‌شناسی ندول‌های لنفاوی شیردان در جنین شتر یک کوهانه

جهت مطالعه هیستوژنز ندول های لنفاوی شیردان در شتر یک کوهانه ، 33 عدد جنین مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور از سنین 2 تا 13 ماه و در هر ماه، سه جنین انتخاب شد. بعد از تعیین سن جنین‌ها بر اساس معیار C-RL (Crown-Rump Length)، در فرمالین 10% به آزمایشگاه بافت شناسی ارسال چکیده کامل

جهت مطالعه هیستوژنز ندول های لنفاوی شیردان در شتر یک کوهانه ، 33 عدد جنین مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور از سنین 2 تا 13 ماه و در هر ماه، سه جنین انتخاب شد. بعد از تعیین سن جنین‌ها بر اساس معیار C-RL (Crown-Rump Length)، در فرمالین 10% به آزمایشگاه بافت شناسی ارسال شدند. بعد از جدا سازی شیردان‌ها، با استفاده از روش های رایج آزمایشگاهی به صورت برش‌های متوالی از آنها مقطع تهیه شد. نتایج حاصله از بررسی مقاطع میکروسکوپیک نشان داد که ندول‌های لنفاوی در بافت شیردان جنین شتر از 160 روزگی حاملگی (&zwj;C-RL=30cm) در پارین مخاط ناحیه کاردیای شیردان بوجود می آیندکه با افزایش سن جنین، ندول‌های لنفاوی نیز گسترده تر می شوند. این ندول ها در شیردان نشخوارکنندگان اصلی (گاو، گوسفند و بز) گزارش نشده اند. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - بررسی شیوع تریکومونیازیس در کبوتران شهر کازرون

جهت مطالعه تریکومونیازیس در کبوترهای شهر کازرون ، از دی ماه 1387 تا مهرماه 1388 با استفاده از روش گسترش مرطوب روی لام و با تهیه سوآپ از ناحیه دهان و حنجره، 300 قطعه کبوتر در 3 گروه سنی زیر یکسال ، تا دو سال و بالای دو سال بررسی شدند. از تعداد کل 300 کبوتر، 257 قطعه (6/8 چکیده کامل

جهت مطالعه تریکومونیازیس در کبوترهای شهر کازرون ، از دی ماه 1387 تا مهرماه 1388 با استفاده از روش گسترش مرطوب روی لام و با تهیه سوآپ از ناحیه دهان و حنجره، 300 قطعه کبوتر در 3 گروه سنی زیر یکسال ، تا دو سال و بالای دو سال بررسی شدند. از تعداد کل 300 کبوتر، 257 قطعه (6/85 %) آلوده و 43 قطعه (4/14%) غیر آلوده بودند.در گروه سنی زیر یکسال آلودگی بیشتری دیده شد که معادل 89% بود.در گروه سنی تا دو سال 85% و گروه سنی بالای 2 سال 83% آلودگی دیده شد.از 150 قطعه کبوتر ماده ، 132 قطعه (88%) و از تعداد 150 قطعه نر، 123 قطعه (3/83) آلوده بودند. در بررسی فصلی ، در فصول گرم (اردیبهشت تا مهر) از 150 قطعه کبوتر مورد بررسی، 134 قطعه (3/89 %) و از 150 قطعه مورد بررسی در فصل سرد( دی تا اردیبهشت ) ، 123 قطعه ، (82%) آلوده بودند. به طور کلی ، میزان شیوع تریکوموناس گالینه در کبوترهای بومی کازرون بسیار بالا دیده شد . آلودگی در فصل گرم تا حدودی بیشتر از فصل سرد و در جنس ماده بیشتر از جنس نر دیده شد . در کبوترهای جوان میزان شیوع بالاتری از کبوترهای مسن دیده شد. نتایج حاصل با استفاده از آزمون Z ونرم افزارSpss15 مورد بررسی قرار گرفتند. به طور کلی اختلاف آماری معنی دار در سنین مختلف، کبوتران نر و ماده و همچنین فصول سرد و گرم دیده نشد(0.05P). پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - اثر سطوح مختلف پروتئین و اسید آمینه لیزین در دوره‌ی رشد بر خصوصیات بستر و لاشه جوجه‌های گوشتی

هدف از این مطالعه، بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین و لیزین در جیره‌های غذایی دوره‌ی رشد جوجه‌های گوشتی (جنس ماده) بر خصوصیات لاشه و بستر بود. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 4×3 انجام پذیرفت. در روز 21 آزمایش، جوجه‌ها در قالب چهار تکرار و هر تکرار د چکیده کامل

هدف از این مطالعه، بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین و لیزین در جیره‌های غذایی دوره‌ی رشد جوجه‌های گوشتی (جنس ماده) بر خصوصیات لاشه و بستر بود. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 4×3 انجام پذیرفت. در روز 21 آزمایش، جوجه‌ها در قالب چهار تکرار و هر تکرار دوازده قطعه، با ترکیبی از پروتئین و لیزین (18 درصد پروتئین و 8/0، 9/0، 0/1 و 1/1 درصد لیزین – 20 درصد پروتئین و 8/0، 9/0، 0/1 و 1/1 درصد لیزین – 22 درصد پروتئین و 8/0، 9/0، 0/1 و 1/1 درصد لیزین) تا سن 42 روزگی تغذیه شدند. تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها در قالب طرح کاملا تصادفی و با استفاده از بسته نرم‌افزاری SAS انجام پذیرفت. سطوح پروتئین و لیزین تاثیر معنی‌داری بر افزایش وزن بدن و وزن نسبی لاشه، سینه، ران و چربی محوطه‌ی بطنی (گرم به ازای هر 100 گرم وزن لاشه) داشته است. در این آزمایش، جوجه‌های گوشتی ماده پاسخ بیش‌تری به افزودن لیزین در جیره‌ی حاوی 18 درصد پروتئین در مقایسه با جیر‌ه‌های حاوی 20 و 22 درصد پروتئین از نظر افزایش وزن بدن، وزن لاشه، سینه و ران نشان دادند. باتوجه به نتایج این تحقیق میزان نیاز به لیزین در جیره‌‌های حاوی 18 درصد پروتئین از نظر افزایش وزن بدن، وزن لاشه، سینه و ران، 1/1 درصد و در جیره‌های حاوی 20 درصد پروتئین از نظر چربی محوطه بطنی 0/1 درصد می‌باشد. کاهش سطح پروتئین جیره سبب کاهش ازت‌، pH و رطوبت بستر گردید که این اثرات می‌تواند سبب بهبود کیفیت هوا در داخل سالن شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - بررسی اثر Lactobacillus plantarum ,Lactobacillus fermentum بر باکتری‌های هوازی مزوفیل، باکتری‌های اسید لاکتیک، آنتروباکتریاسه و کاهش نیتریت طی دوره تخمیر در نوعی سوسیس تخمیری.

املاح نیتریت سدیم غالباً به عنوان نگهدارنده، آنتی اکسیدان و تثبیت کننده رنگ در محصولات گوشتی استفاده می شوند و نیتریت به عنوان یک ماده سرطانزا شناخته شده است. هدف از این تحقیق مطالعه اثرات تلقیح باکتری های اسید لاکتیک در میزان کاهش نیتریت محصولات گوشتی (سوسیس تخمیری) می چکیده کامل

املاح نیتریت سدیم غالباً به عنوان نگهدارنده، آنتی اکسیدان و تثبیت کننده رنگ در محصولات گوشتی استفاده می شوند و نیتریت به عنوان یک ماده سرطانزا شناخته شده است. هدف از این تحقیق مطالعه اثرات تلقیح باکتری های اسید لاکتیک در میزان کاهش نیتریت محصولات گوشتی (سوسیس تخمیری) می‌باشد. سه سویه 1638, L. plantarum PTCC 1058 L. fermentum PTCCوLeu. mesenteroides subsp mesenteroides PTCC 1563 برای بررسی توانایی کاهش نیتریت و بار میکروبی انتخاب گردیدند. دو سوش L. plantarum, L. fermentum و مخلوط آنها، به عنوان مایه های کشت میکروبی در تولید سوسیس استفاده شده است. تراکم میکروبی با استفاده از غلظت 0/5 مک فارلند در طول موج nm600 به وسیله روش اسپکتروفتومتری استاندارد گردید. مایه های کشت، با تعداد معادل 108 cfu/gfarsh به سوسیس‌های حاویµg/g 120 نیتریت، تلقیح شد ند. میانگین میزان نیتریت باقیمانده، pH، اسیدیته، تعداد کل لاکتوباسیلوس‌ها، تعداد کل باکتری های هوازی مزوفیل و تعداد کل باکتری های آنتروباکتریاسه درطول دوره تخمیر، در مقایسه با تیمار شاهد معنی دار شده است(P<0.05). میانگین نیتریت باقیمانده در سوسیس تخمیری تلقیح شده با L. fermentum، L. plantarumو مخلوط، به ترتیب به میزان8/65%، 4/75% و 3/68% کاهش یافته است، در حالیکه در تیمار شاهد این میزان کاهش 60% بوده است. همچنین بررسی های آماری نشان داده است که بین میانگین تعداد کل باکتری های هوازی مزوفیل در سوسیس های تلقیح شده با مایه کشت مخلوط و L. fermentum تفاوت معنی داری وجود ندارد(P>0.05). پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

8 - بررسی اپیدمیولوژیک شیوع کنه‌های سخت آلوده‌کننده گوسفند در شهرستان مراغه

این تحقیق به منظور شناسایی گونه‌های کنه‌ی مستقر در سطوح بدن گوسفندان منطقه مراغه و میزان توزیع آلودگی بر حسب سن و جنس در قسمت های مختلف بدن آنها و میزان شیوع آن به مدت یک سال و در سال 1387انجام پذیرفت . درمجموع از تعداد 1200 راس گوسفند نر و ماده، نمونه گیری صورت پذیرفت. چکیده کامل

این تحقیق به منظور شناسایی گونه‌های کنه‌ی مستقر در سطوح بدن گوسفندان منطقه مراغه و میزان توزیع آلودگی بر حسب سن و جنس در قسمت های مختلف بدن آنها و میزان شیوع آن به مدت یک سال و در سال 1387انجام پذیرفت . درمجموع از تعداد 1200 راس گوسفند نر و ماده، نمونه گیری صورت پذیرفت.داده ها با استفاده از نرم افزار spss تحت بررسی آماری قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که 22/22 درصد (266 راس) گوسفندها آلوده به کنه بودند بیشترین میزان آلودگی در گوسفندان در خرداد و کمترین میزان در بهمن ماه بود. در بررسی آماری اختلاف معنی داری، بین تعداد کنه های جدا سازی شده در ماه های مختلف و فصول مختلف مشاهده گردید (p<0/05). از 1279 کنه بالغ و نوچه شناسایی شده در روی گوسفندان به ترتیب: ریپی سفالوس ترانیکوس (51/48 درصد)، ریپی سفالوس سانگوینوس (28/8 درصد)، ریپی سفالوس بورسا (53/2 درصد)، هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم با (01/15 درصد)، هیالوما آناتولیکوم اکسکاواتوم با (22/3 درصد)، هیالوما مارژیناتوم (56/2 درصد)، همافیزالیس پونکتاتا (32/4 درصد)، همافیزالیس سولکاتا (66/3 درصد) و درماسنتورمارژیناتوس(91/11 درصد) بیشترین فراوانی را داشتند و از266 کنه بالغ و نوچه شناسایی شده، فراوانی آلودگی به کنه در قسمت های مختلف بدن گوسفندان به ترتیب در سر و گوش(63 درصد)، زیر دمبه (23 درصد)، زیر بغل (10 درصد)، زیر ران و مغابنی (4 درصد) بوده که آنالیز آماری، اختلاف معنی دار در میانگین تعداد کنه های جداسازی شده در قسمت های مختلف بدن گوسفندان را نشان داد (p<0/05) . پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

9 - بررسی آلودگی تک یاخته‌های خونی و شناسایی کنه‌های ناقل در گوسفند نژاد ماکویی در منطقه ماکو

هدف از این مطالعه بررسی میزان آلودگی تک یاخته های خونی و شناسایی کنه های ناقل آنها در گوسفند نژاد ماکویی در منطقه ماکو بود بدین منظور از 183 رأس گوسفند مشکوک به ابتلاء به بیماریهای تک یاخته ای که دارای علایم بالینی بیماری بودند نمونه خون اخذ گردید . پس از تهیه گسترش مست چکیده کامل

هدف از این مطالعه بررسی میزان آلودگی تک یاخته های خونی و شناسایی کنه های ناقل آنها در گوسفند نژاد ماکویی در منطقه ماکو بود بدین منظور از 183 رأس گوسفند مشکوک به ابتلاء به بیماریهای تک یاخته ای که دارای علایم بالینی بیماری بودند نمونه خون اخذ گردید . پس از تهیه گسترش مستقیم و رنگ آمیزی گسترشها با رنگ گیمسا ، جدا سازی کنه های سخت از بدن دامهای آلوده انجام گرفت سپس با مطالعه گسترشها و تشخیص نوع تک یاخته ، گونه های کنه ناقل شناسایی گردید نتایج بدست آمده با آزمون مربع کای مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در این بررسی مشخص شد تعداد 38 نمونه (76/20% ) آلوده به تک یاخته ی بابزیا بوده که از این میان 33 نمونه ( 02/18% ) آلوده به بابزیا اویس ، دو نمونه (09/1 %) آلوده به بابزیا موتازی و 3 نمونه (63/1 %) آلودگی توأم به بابزیا اویس و بابزیا موتازی داشتند ، آلودگی به تیلریا و آناپلاسما یافت نشد . از حیوانات مورد مطالعه کنه های ریپی سفالوس ، هیالوما ، درماسنتور و همافیزالیس جدا گردید نتایج نشان دهنده غالب بودن آلودگی تک یاخته ای بابزیا گونه بابزیا اویس در گوسفند نژاد ماکویی در منطقه ماکو می باشد. نتایج آماری نشان داد که حضور کنه ریپی سفالوس بورسا به طور معنی داری با وجود بیماری بابزیوزیس در گوسفند ارتباط دارد(05/0p<) . پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

10 - بررسی کشتارگاهی آلودگی به میاز جلدی و زیرجلدی گاو در شهرستان ارومیه آرش سام‌کوکیائی1 ، موسی توسلی2

هجوم نوزاد دوبالان به بخش های مختلف بدن حیوانات زنده در طول فاصلة زمانی کوتاه جهت تغذیه از محتویات میزبان مرده یا بافت زنده را میاز گویند. هدف از این تحقیق بررسی آلودگی به میازهای جلدی و زیر جلدی (اتیک) در گاوهادر شهرستان ارومیه بود . در طی این بررسی 2194 رأس گاو کشتار چکیده کامل

هجوم نوزاد دوبالان به بخش های مختلف بدن حیوانات زنده در طول فاصلة زمانی کوتاه جهت تغذیه از محتویات میزبان مرده یا بافت زنده را میاز گویند. هدف از این تحقیق بررسی آلودگی به میازهای جلدی و زیر جلدی (اتیک) در گاوهادر شهرستان ارومیه بود . در طی این بررسی 2194 رأس گاو کشتار شده در کشتارگاه این شهرستان مورد بررسی قرار گرفت این تعداد 47 راس(14/2درصد) آلوده به گونه های مختلف هیپودرما بودند. در بررسی‌های انجام شده از 2194 رأس گاو کشتار شده 27 رأس (23/1درصد) آلوده به هیپودرما بوویس، (27/0%) 6 رأس آلوده به هیپودرما لینه‌آتوم و (64/0%) 14 رأس بصورت مشترک آلوده به هر دو گونه هیپودرما بوویس و هیپودرمالینه ‌آتوم بودند. با توجه به نتایج بدست آمده از میاز در جلوی گاو در منطقه مورد نظر و بروز خسارات اقتصادی حاصل باید توجه خاص به مدیریت درمان و پیشگیری از آلودگی انجام پذیرد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

11 - بررسی شیوع سرمی عفونت ارنیتوباکتریوم رینوتراکئال در تعدادی از مزارع پرورشی بوقلمون گوشتی ایران

اورنیتوباکتریوم رینوترکئال (ORT)یک باکتری گرم منفی، میله شکل از خانواده فلاوباکتریاسه می باشد که بطور اولیه و ثانویه سبب بروز مشکلات تنفسی به همراه کاهش عملکرد پرورشی در مزرعه‌های طیور بخصوص مرغ و بوقلمون می‌شود. برای اولین بار در ایران، شیوع سرمی عفونت ORT در بوقلمون ه چکیده کامل

اورنیتوباکتریوم رینوترکئال (ORT)یک باکتری گرم منفی، میله شکل از خانواده فلاوباکتریاسه می باشد که بطور اولیه و ثانویه سبب بروز مشکلات تنفسی به همراه کاهش عملکرد پرورشی در مزرعه‌های طیور بخصوص مرغ و بوقلمون می‌شود. برای اولین بار در ایران، شیوع سرمی عفونت ORT در بوقلمون ها به وسیله آزمایش الایزا بررسی شد. بدین منظور بطور تصادفی 21 مزرعه پرورش بوقلمون گوشتی در استانهای تهران، قزوین، قم، خراسان رضوی، کرمانشاه، همدان، اصفهان، یزد، کرمان، سمنان، آذربایجان غربی و بندر عباس در سن 12 تا 15 هفتگی انتخاب شد. پس از اخذ 20 نمونه خون از هر مزرعه، سرمها با استفاده از کیت تجاری IDEXX (Westbrook, ME, USA) آزمایش شدند. هم چنین عملکرد پرورشی این مزارع شامل: میانگین وزن، درصد تلفات و ضریب تبدیل غذایی در زمان خونگیری ثبت و با استاندارد نژادی آن از نظر آماری مقایسه شد. نتایج نشان داد که از 21 مزرعه مورد مطالعه 13 مزرعه (65%) مثبت شده و 8 مزرعه (38% مزارع) منفی بودند. از نمونه های سرمی نیز، 267 نمونه (6/63%) دارای تیتر مثبت ORT و 153 نمونه (4/36%) دارای تیتر منفی علیه ORT بودند. هم چنین عملکرد پرورشی مزرعه‌های آلوده در مقایسه با مزارع غیر آلوده، بطور معنی داری پایین‌تر بود و بین آلودگی سرمی ORT با کاهش وزن، افزایش ضریب تبدیل غذایی و افزایش تلفات ارتباط معنی‌داری وجود داشت (05/0>P). این مطالعه بیانگر شیوع سرمی بالای عفونت اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال در سطح مزارع پرورش بوقلمون ایران می باشد و پیشنهاد می شود جداسازی و شناسایی ملکولی سروتیپ های غالب باکتری ORT در ایران انجام شود. پرونده مقاله

XML

فهرست مقالات