بررسی رژیم غذائی طبیعی ماهی گیش کاذب (Lactarius lactarius) در آبهای ساحلی دریای عمان

محورهای موضوعی : پژوهش های بالینی دام های بزرگ

تاریخ دریافت : 1400/04/21 تاریخ پذیرش : 1400/04/21 تاریخ انتشار : 1389/07/01

کلید واژه: دریای عمان, رژیم غذائی, گیش کاذب,

چکیده مقاله :

این تحقیق با هدف تعیین رژیم غذائی و ارجحیت غذائی ماهی گیش کاذب به مدت 12 ماه در آبهای ساحلی دریای عمان انجام شد و 702 عدد ماهی مورد بررسی قرار گرفت. گروههای غذائی ماهیان و سخت پوستان به ترتیب با 9/57 و 2/40 درصد بیشترین فراوانی را در محتویات معده داشتند و فراوانی کرمها، نرمتنان و گیاهان دریائی بسیار ناچیز بود. شاخص طول نسبی دستگاه گوارش در تمام گروههای طولی کمتر از 1 بود که نشان می‌دهد این گونه جزو ماهیان گوشتخوار می‌باشد و ماهیان و سخت پوستان به ترتیب با 0/92 و 9/63 درصد به عنوان غذایی ارجح این ماهی در طول سال تعیین شدند. در دوره تولیدمثلی و زمان تخم‌ریزی، شدت تغذیه و شاخص خالی بودن معده در یک نسبت تقریباً ثابت قرار گرفت و بعد از تخم‌ریزی شدت تغذیه افزایش یافت. مقدار ضریب چاقی در آبان ماه برای هر دو جنس نر و ماده به ترتیب با 011/0±20/1 و 011/0±21/1 در حداکثر مقدار بود و با رشد و توسعه گنادها از مقدار آن کاسته شد و میانگین آن برای جنس ماده در مرداد ماه با 015/0±15/1 و برای جنس نر در تیر ماه با 013/0±14/1 در حداقل مقدار قرار گرفت.

چکیده انگلیسی:

Since the present study aims at determining the diet and food preference of false trevalley (Lactarius lactarius) in coastal waters of the Oman Sea, the study was carried out from November 2007 to October 2008 in this area. To do so, 702 false trevally specimens were collected randomly. The result showed that fish were feed primarily on teleosts and crustacean, consisting of 57.9 and 40.2 percent respectively. Although, the other food stuff such as worms, mollusca and sea grass were found in small quantities. The relative gut length of fish, which was less than one, revealed that the species are carnivorous fish. Teleosts and crustacean with 92.0 and 63.9 percent were the main food stuff. Feeding intensity and CV were in steady level in the reproduction and spawning periods, but increased after spawning. The condition factor in male and female was in the maximum level of 1/20±0/011 and 1/21±0/011 in November while decreased by developing of gonads. The minimum condition factor for females was estimated 1.15±0.015 in June while it was 1.14±0.013 for males in July.

منابع و مأخذ:

1-   آژیر، م.، حسینی، س. و دریانبرد، غ. (1386): بررسی برخی از خصوصیات زیستی گونه های حلوا سیاه، شوریده و سنگسر کاکان به منظور بهینه سازی زمان صید در آبهای دریای عمان. مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور. صفحه 115.

2-      اسدی، ه- دهقانی، ر. (1375): اطلس ماهیان خلیج فارس و دریای عمان. سازمان تحقیقات و آموزش شیلات ایران. صفحه 226.

3-   اسکندری،غ. (1376): زیست‌شناسی تولیدمثل وتغذیه ماهی شوریده(Otolithe sruber)در   سواحل خوزستان. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی. صفحه 112.

4-    حسینی، س.، دریانبرد، غ. و کیمرام، ف. (1383): بررسی ذخایر گونه های مهم اقتصادی شیر و قباد بر اساس خصوصیات بیومتری ماهیان در سواحل چابهار. مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور. صفحه98.

5-    دریانبرد، غ.، ولی نسب، ت. و حسینی، س. (1383): مونیتورینگ بررسی ذخایر کفزیان به روش مساحت جاروب شده در دریای عمان (سواحل سیستان و بلوچستان). مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور ـ چابهار. صفحه113.

6-      دهقانی،ر.وکمالی، ع. (1375): بررسی زیستی هامورماهیان غالب هرمزگان. مرکز تحقیقات شیلاتی دریای عمان. صفحه88.

7-   کمـالی، ع.، سراجـی. ف.، دقوقی. ب.، خواجه نوری. ک. و حسین زاده. هـ. (1377): خصوصیات زیستـی ماهـی سرخـو معمولی (Lutjanus johni) در آبهای استان هرمزگان. مرکز تحقیقات شیلاتی دریای عمان. صفحه71.

8-   کمالی، ع. (1382): ویژگیهای زیستـی ماهـی سنگسر معمولی (Pomadasys kaakan) در آبهای استان هرمزگان مرکزتحقیقات شیلاتی دریای عمان. صفحه71.                         

9-    نیک پی، م.، اسکندری، غ.، اسماعیلی، ف.، میاحی، ی. و شکیبا، غ. (1377): بررسی بیولوژی ماهیان حلوا سفید (PampusArgenteus)و شوریـده (Otolithes ruber)در سواحل خوزستـان ۱۳۷۶ـ1375. مرکز تحقیقات شیلاتـی استان خوزستان. صفحه150.     

10-  Apparao, T. (1966): On some aspects of the biology of Lactarius lactarius   (Schneider).Indian Journal of Fisheries. 13: 334-349.

11-  Biswas, S. P. (1993): Manual of methods in fish biology. South Asian publishers   VTLtd New Delhi. p 157.

12-  Euzen, O. (1987): Food habits and diet comparison of some fish of Kuwait. Kuwait Bulltan Marine Science.1987: 65-85.

13-  FAO. (1972): Manual of fisheries science. Methods of Resource Investigation and their Application . Part 2. FAO fish Tech. Pap. p207.

14-  Fischer, W., Bianchi, W. (1984): Marine resources service fishery resources and    environment division. FAO Fisheries Department, Rome, Italy. Vol. 2.

15-  Leis, J. M. (1994): Larvae, adults and relationships of the monotypic Perciform fish family Lactariidae. Records of the Australian museum. 46: 131-143.

16-  Neelakantan, B., Kusuma, N. (1991): Exploitation of False Trevally resources in     Uttara Kannada waters. Journal Marine Biology Assisment. India. 33: 26-32.

17-  Nikolski, G. V. (1963): The ecology of fishes. Academic press, London. p 350.

18-  Reuben, S., VijayaKumaran, K., Chandra Sekhar, M. (1993): Growth, maturity  and Mortality of False Trevally Lactarius lactarius (Bloch & Schneider) from   Andhara Pradesh-Orissa coast.Indian Journal of Fisheries. 403: 156-161.

19-  Venkataraman, G. (1960): Studies on the food and feeding relationshipsof the   inshore fishes of the Calicut on the Malabar coast. Indian Journal of Fisheries. 7: 283-   284.