تاثیر تمرینات اصلاحی بر وضعیت زانو و تعادل ایستا و پویای دانشآموزان ورزشکار دارای زانوی پرانتزی
محورهای موضوعی : دسترسی آزاد
1 - کارشناسی ارشد، آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه بین المللی امام رضا(ع) مشهد، ایران
کلید واژه: زانوی پرانتزی, تعادل ایستا و پویا, تمرینات اصلاحی,
چکیده مقاله :
هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات اصلاحی بر وضعیت زانو و تعادل ایستا و پویای دانشآموزان ورزشکار دارای زانوی پرانتزی بود.پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بـا طرح پـیـش آزمون –پس آزمون است. جامعه آمـاری را دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول شهر مشهد در سـال تحصیلـی 1399-1400 تشکیل دادند . از بین آنها 30 نفر که دارای زانوی پرانتزی درجه یک یا دو (تا 5/2 سانتیمـتـر درجه یک و 5/2 تا 5 سانتی متر درجه دو) بودنـد، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 15 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. فاصله بین زانو ها، تعادل ایستا و تعادل پویای آزمودنی ها به ترتیب به وسیله آزمون کولیس، لک لک و آزمون تعادل Y اندازهگیری شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 12 هفته، هفته ای 3جلسه و در هر جلسه 60 دقیقه به تمرین پرداختند. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها از تحلیل واریانس ترکیبی با کمک نرمافزار آماری spss22 استفاده شد.یافته ها نشان داد که پس از دوره تمرینی، کاهش معنی داری در فاصله بین زانو ها و افزایـش معنی داری در تعادل ایستا و تعادل پویا در جهت قدامی، خلفی داخلی و خلفی خارجی دیده شد. با توجه به نتایج حاصل می توان اذعان نمود که تمرینات اصلاحی اجرا شده در قـالب پروتـکل تمرینی ارائه شده در تحقیق حاضر، زانوی پرانتزی، و تعادل دانش آموزان مبتلا به زانوی پرانتزی را بهبود می بخشد.
The aim of this study was to investigate the effect of corrective exercises on knee position and static and dynamic balance of student athletes with braced knees. The present study is a quasi-experimental study with pre-test-post-test design. The statistical population consisted of male high school students in Mashhad in the academic year 1399-1400. Among them, 30 people with first or second degree braces (up to 2.5 cm first degree and 2.5 to 5 cm second degree) were selected and randomly divided into two groups of 15 experimental and control Were. Knee distance, static balance and dynamic balance were measured by caliper, stork and Y balance tests, respectively. The subjects in the experimental group practiced for 12 weeks, 3 sessions per week and 60 minutes in each session. For statistical analysis of the data, combined analysis of variance was used with the help of SPSS22 statistical software. The results showed that after the training period, there was a significant decrease in the distance between the knees and a significant increase in static and dynamic balance. Anterior direction, internal posterior and external posterior were seen. According to the results, it can be acknowledged that the corrective exercises performed in the form of training protocol presented in the present study, improve the braced knee, and the balance of students with braced knee.
_||_