مقدمه و هدف پژوهش: مهم ترین مسئله در روند تهیه و اجرای طرح های توسعه شهری موضوع تحقق پذیری آنها است و چنانچه این طرحها به نحوی که مقرر شده تحقق یابند، منافع و امکانات عمومی تأمین و بسیاری از مشکلات شهری برطرف می شود؛ به این جهت در این مقاله طرح جامع شهر عسکران از توا چکیده کامل
مقدمه و هدف پژوهش: مهم ترین مسئله در روند تهیه و اجرای طرح های توسعه شهری موضوع تحقق پذیری آنها است و چنانچه این طرحها به نحوی که مقرر شده تحقق یابند، منافع و امکانات عمومی تأمین و بسیاری از مشکلات شهری برطرف می شود؛ به این جهت در این مقاله طرح جامع شهر عسکران از توابع استان اصفهان با سطح شهرهای کوچک مقیاس مورد بررسی قرار گرفته است.روش پژوهش: پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی- تحلیلی است و دادههای آن مبتنی بر منابع اسنادی و مشاهده میدانی است.یافته ها: نتایج پژوهش نشان میدهد که متوسط درصد تحقق پذیری جمعیت پیشنهادی طرح جامع شهر عسگران، برابر با 84/60 درصد است که این رقم میتواند به عنوان متوسط تحقق پذیری کاربریها نیز انتخاب شود. بر این اساس تحققپذیری کاربری های اداری و انتظامی، مسکونی، آموزشی، میراث تاریخی و تأسیسات شهری از حد متوسط بالاتر، و تحقق پذیری سایر کاربریها پایین تر از حد متوسط بوده است. در بین این کاربری ها، دو کاربری تجاری-خدماتی و پارک و فضای سبز تحقق پذیری کمتر از ده درصد داشتهاند و کاربری تفریحی-گردشگری، فضای سبز حفاظتی و درمانی تحقق پذیری صفر درصد و حتی منفی داشتهاند. بدین ترتیب میتوان گفت که تحقق پذیری کاربری اراضی پیشنهادی طرح جامع عسگران بسیار پایین بوده است.نتیجه گیری: طرح جامع شهر عسگران به مانند همه طرح های جامعی که با الگوی سنتی تهیه میشوند از تحققپذیری اندکی برخوردار بوده و با اکثر ضعف ها و تنگناهای این الگو شامل جدایی روند تهیه طرح از مرحله اجرا، قطعینگری در برنامه ریزی و مکانیابی کاربری ها و به دنبال آن انعطاف پذیری اندک و عدم تطبیق با شرایط متغیر مکانی_زمانی، بی توجهی به امکانات مالی و اجرایی شهرداری، کلیشه ای بودن تهیه طرح، بی توجهی به منافع و نیاز ذینفعان، عدم توجه به عوامل کلان اقتصادی و سیاسی و اجتماعی، بی توجهی به مالکیت زمین و ... مواجه است.
پرونده مقاله