در کتاب گنجینۀآسمانیِ آوینی گفتمانِ عرفانیِ ادبیات کلاسیک و ادبیات پایداری باهم دیده میشود. بنابراین برای فهم بهترِاین اثرکه نمونهای ازادبیاتِ معاصراست باید ارتباط بینامتنی عرفان و ادبیات کلاسیک مورد توجه قرارگیرد. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و رویکرد مقایسهای به چکیده کامل
در کتاب گنجینۀآسمانیِ آوینی گفتمانِ عرفانیِ ادبیات کلاسیک و ادبیات پایداری باهم دیده میشود. بنابراین برای فهم بهترِاین اثرکه نمونهای ازادبیاتِ معاصراست باید ارتباط بینامتنی عرفان و ادبیات کلاسیک مورد توجه قرارگیرد. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و رویکرد مقایسهای به این سوال که آیا میتوان کتابِگنجینۀ آسمانی را یک متن عرفانی به حساب آورد؟پاسخ می دهد؛ با این پرسش به بررسی تأثیرپذیری گفتارمتنهای آوینی از متون کهن ادب فارسی بهویژه عرفان میپردازد و بنمایههای عرفانی مانند؛ ولایت، رازداری، ذکر و ریاضت را به عنوان مهمترین شاخصهای عرفانی مشترک گفتارمتنهای آوینی و عرفان در نظرمیگیرد تا با بررسی آنها در متون کلاسیک عرفانی ادب فارسی نشان دهد که، کتاب ایشان میتواند متنی عرفانی باشد. بدین منظور میزان و نحوۀ تأثیرپذیری آوینی از این بنمایهها در متونی مانند مثنوی، کلیات شمس و دیوان حافظ و ... را بررسی میکند؛ با توجه به بسامد ِبالای این اصطلاحات نتایج این پژوهش مؤید این است که آوینی برای توصیف مشاهدات خود از جنگ، از مضامین عرفانی کلاسیک، بهخصوص اشعار مولانا و حافظ تأثیرپذیرفته و به این مفاهیم جنبهای پویا و زنده داده و آنها را در اثرِ خود با صورت بندیِ معاصر و نو بهکار گرفته است آنچنانکه میتوان گفت کتابگنجینۀ آسمانی برادبیات غنی و عرفانی ایران اسلامی در جهان معاصراستواراست و متنی عرفانی در ادبیات معاصر بهحساب میآید.
پرونده مقاله