طراحی مدل شاخص های توسعه پایداری محیط زیستی در ورزش
محورهای موضوعی :
علوم ورزش
حسن طاهرخانی
1
,
فریده شریفی فر
2
,
رضا نیک بخش
3
1 - دانشجوی مدیریت ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب،تهران،ایران
2 - استادیار گروه مدیریت ورزشی،دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب،تهران،ایران
3 - دانشیار، گروه مدیریت ورزشی دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی واحد تهران جنوب دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
تاریخ پذیرش : 1378/10/11
تاریخ انتشار : 1378/10/11
کلید واژه:
ورزش,
محیط زیست,
معادلات ساختاری,
الگو,
نظریه داده بنیاد,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر طراحی مدل شاخص های توسعه پایداری محیط زیستی در ورزش واعتبار سنجی آن است. روش تحقیق حاضر بصورت آمیخته ابتدا از روش نظریه داده بنیاد و طرح نظام مند استراوس وکوربین کدگذاری و در قالب مدل مفهومی ارائه گردید. درادامه از روش مدل معادلات ساختاری به تاثیر شاخص های بدست آمده پرداخته شد. نمونه آماری ابتدا 15 نفر از خبرگان محیط زیست در ورزش به روش انتخابی با مصاحبه های نیمه ساختار یافته به جمع آوری داده ها پرداخته شد. درمرحله بعد 250 نفر از کارکنان اماکن ورزشی شهر تهران به صورت تصادفی انتخاب و با استفاده از پرسشنامه ای از شاخص های بدست آمده مورد ارزیابی قرارگرفتند. نتایح درقالب مدل مفهومی ارائه شد، شاخص های بدست آمده عبارتند از: بازیگران محیط زیست در ورزش، رفتار محیط زیستی در ورزش، ملاحظات محیط زیستی در ورزش، حوزه های محیط زیستی در ورزش و اسناد وتجربیات محیط زیستی در ورزش. در ادامه، نتایج نشان داد بین شاخص های بازیگران محیط زیست در ورزش و پدیده محوری تاثیر معنی داری وجود ندارد. بین شاخص های اسناد و تجربیات محیط زیستی درورزش و پدیده محوری تاثیر معنی داری وجود ندارد. اما بین شاخص های رفتار محیط زیستی در ورزش و پدیده محوری تاثیرمعنی داری وجود دارد، همچنین بین شاخص های ملاحظات محیط زیستی در ورزش وحوزه های محیط زیستی در ورزش تاثیرمعنی داری هست. ارائه این نتایج می تواند مسیر شکل گیری توسعه پایداری محیط زیستی، تدوین سیاست گذاری، برنامه ریزی و آموزش در زمینه محیط زیست در ورزش راتسهیل بخشد.
چکیده انگلیسی:
The purpose of this research was to design and validate a model of indicators for the development of environmental sustainability in sports. The research method was first coded from the foundation's data theory method and Strauss and Corbin's systematic design and then presented as a conceptual model. The structural equation model method was then used to analyze the effect of the derived indices. Statistical sample: Initially, 15 sports environmental specialists were chosen using a selective process involving semi-structured interviews. The following stage involved selecting 250 staff from sports facilities in Tehran at random and evaluating them using a questionnaire based on the results.The results are presented in the form of a conceptual model, the obtained indicators are environmental actors in sport, environmental behavior in sport, environmental considerations in sport, environmental domains in sport, and environmental documentation and experiences in sport. The findings revealed that there is no significant relationship between environmental actor indicators in sports and the primary phenomena. The core phenomena has no substantial influence on document indices or ambient experiences in sports. However, there is a strong correlation between environmental behavior in sports and the central phenomena, as well as between environmental concerns in sports and environmental areas in sports. The reporting of these findings can benefit sustainable development, policy development, planning, and education in the field of sports environments.
منابع و مأخذ:
منابع
اختیاری، ن. عیدی، ح. شعبانی مقدم، ک. (1397). تبیین مدل عوامل اثر گذار بر توسعه فرهنگ محیط زیست در ورزش. فصلنامه علمی - پژوهشی پژوهشهای کاربردی در مدیریت ورزشی، 7(2)، 67-57.
اصلی پور، ح. زاهدی، ش. ا. شریف زاده، ف. قربانی زاده، و. (1393). تبیین الگوی بومی تدوین خط مشی های زیست محیطی کشور با استفاده از نظریه داده بنیاد. مجله اندیشه مدیریت راهبردی.15(1)، 66-41.
بازرگان ،الف. (1388). معرفی روش های تحقیق کیفی و رویکرد ترکیبی متداول در علوم رفتاری ، تهران: انتشارات سردار
بهمن پور، ه. شجیع، ر. (1397). پایداری از طریق ورزش. تهران. انتشارات شورآفرین
حجتی پور، ع. و اسدی، ح. (1397). تحلیل وضعیت بهداشتی-زیستمحیطی اماکن ورزشی و رابطۀ آن با میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان استانهای خراسان. نشریه مدیریت ورزشی، 9(1)، 83-71.
داوری، ع. (1397). مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار pls. تهران. انتشارات جهاد دانشگاهی .
روحانی، ا. طیبی ثانی، م. بهمنپور، ه. مرسل، ب. (1398). ارزیابی مکانی و سنجش پایداری زیست محیطی مجموعههای ورزشی شمیرانات تهران در ارتباط با پهنهبندی آلودگی هوا: در راستای توسعه پایدار و حفظ محیطزیست. فصلنامه جغرافیا ( برنامه ریزی منطقه ای)، 8(1)، 236-215.
سالاری محمدآباد، م. آذریان سوسهاب، م. و مازیاری، م. (1398). تأثیر میزان مشارکت در فعالیتهای ورزشی فضای باز بر دانش و رفتار زیستمحیطی. مجله پژوهش های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش، 11(1)، 102-91.
طاهرخانی، ح.، شریفی فر، ف.، و نیک بخش، ر. (1399). ارائه الگو خط مشی های محیط زیستی در ورزش براساس مدل پارادایمی. مجله پژوهش های معاصر در مدیریت ورزشی. 9(18)، 140-123،
طاهری، ب. سهرابی، الف. ابطحی، م. (1395). ارایه مدل کاربردی مدیریت ایمنی، بهداشت و محیط زیست ویژه اماکن تفریحی، ورزشی، فرهنگی و مذهبی. نخستین همایش ملی توسعه سلامت، ایمنی و محیط زیست. ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر.
فرهانی، الف. شعبانی مقدم، ک. (1399). مدیریت زیست محیطی در ورزش. تهران. انتشارات حتمی.
قره ،م. واحمدی، ع. ( 1395). بررسی وضعیت زیست محیطی اماکن ورزشی بر اساس دستورالعمل سازمان حفاظت از محیط زیست (مطالعه موردی: منطقه پنج شهرداری تهران) دومین همایش ملی دستاوردهای نوین تربیت بدنی و ورزش. دانشگاه بین المللی چابهار.
قدیمی، ن. (1396). مقدمه ای بر پایداری از دیدگاه محیط زیستی. تهران. انتشارات شورآفرین.
کرسول، جی. (2015) تحقیق کیفی و طرح تحقیق: انتخاب پنج رویکرد شامل پژوهش روایی ، پدیدارشناسی ، نظریه بنیادی ، مردم نگاری ، مطالعه موردی ، ترجمه . حسن ، د. ، و حسن ، ک. ، دوم ، تهران(1394) ، انتشارات صفار.
نامنی، ا.، طیبی ثانی، م.، فهیمی نژاد، ع.، و مرسل، ب. (1398). ارزیابی ریسک زیست محیطی مجموعههای ورزشی در ارتباط با آلایندههای هوا (مطالعه موردی: شمال شرق شهر تهران). فصلنامه علمی وپژوهشی نگرش های نو در جغرافیای انسانی، 11(2)، 164-179.
نظری، ل. شعبانی مقدم، ک. (1399). تاثیر ادراک زیست محیطی بر توسعه پایداری در ورزش. مجله علوم حرکتی و رفتاری 3-(1)، 61-67
Arnout، G. (2016). It’s not that easy being green: The Environmental Dimension of the European Union’s Sports Policy. Sport and Social Issues، ,40(1):62-81.
Brian P. M. Timothy B. K (2016). Go green for the home team: Sense of Place and Environmental Sustainability in Sport. Journal Sport in Society Cultures, Commerce, Media, Politics.19 (7).1045-1065.
Chard, C. Chery, M & Cheri. B. (2013). Web Communications of Environmental Sustainability Initiatives at Sport Facilities Hosting Major League SoccerJournal of Management and Sustainability. 3 (1).115-130.
Chery, M. Chris, C. (2011). A framework for debating the future of environmental sustainability in the sport academy. Sport Management Review, 14(4).424-433.
Creswell, JW. (2007). Qualitative inquiry & research design: Choosingamong five approaches. London: sage publications.
Creswell, JW, Plano, Clarkvl. (2010). Designing and conducting mixed methods research, Second edition, Sage Publication, inc. Day.
Dosumu.A. A.(2016).The environmental impacts and wellbeing benefits of sport: Assessing spectator and participant dominated sports in England. (Phd)، University of Essex.
Gina, W. (2020). Mega Sports Events Have Mega Environmental and Social Consequences. Missouri Law Review.85 (2).1- 38.
Jianqiang, T. Cong, F*. Li, L. (2019).The Value Assessment Model of Outdoor Sports on Environmental Loss from the Perspective of Sports Tourism. Ekoloji 28(108): 2093-2097
Kathryn, R & Meg, R. (2020). Environmental Sustainability at the Olympic Games: Comparing Rio 2016 and Tokyo 2020 Games. European Journal of Sustainable Development. 8(4)121-130.
McCullough، B. Pfahl، M. E.،&Nguyen، S.N.(2016). The green waves of environmental sustainability in sport. Sport in Society، 19(7):1040-1065
Nunnally, J. G. Burnstein (1994) Psychometvic Theory. McGraw-Hill book co.
Sylvia, T & Brian P. M. (2018). Environmental sustainability scholarship and the efforts of the sport sector: A rapid review of literature, Cogent Social Sciences.4:1.1467256.
Moyo, T., Duffett, R.G. & Knott, B. (2020). Environmental Factors and Stakeholders Influence on Professional Sport Organisations Engagement in Sustainable Corporate Social Responsibility: A South African Perspective. Sustainability, 12(4504):1-19.
Wetzels, M. O., S. Gaby van. Claudia, O. (2009). Using PLS Path Modeling for Assessing Hierarchical Construct Models: Guidelines and Empirical Illustration. MIS Quarterly, 33(1),177-195.
_||_References
Arnout، A. (2016). It’s not That Easy Being Green: The Environmental Dimension of the European Union’s Sports Policy. Sport and Social Issues، 40(1)، 62-81.
Asli Pour, H. Zahedi, Sh. ا. Sharifzadeh, F. Ghorbanizadeh (2015). Explain the native pattern of formulating the country's environmental policies using data foundation theory. Journal of Strategic Management Thought .15 (1), 66-41.
Bahmanpour, H., Shajie, R. (2019). Sustainability through exercise. Tehran. Shurafarin Publications
Brian P. M. Timothy B. K (2016). Go Green for the Home Team: Sense of Place and Environmental Sustainability in Sport. Journal Sport in Society Cultures, Commerce, Media, Politics.19 (7).1045-1065.
Bazargan, A. (2010). Introduction of qualitative research methods and common hybrid approach in behavioral sciences, Tehran: Sardar Publications
Chard, C. Chery, M & Cheri. B. (2013). Web Communications of Environmental Sustainability Initiatives at
Sport Facilities Hosting Major League SoccerJournal of Management and Sustainability. 3 (1).115-130.
Chery, M .Chris, C. (2011). A framework for debating the future of environmental sustainability in the sport academy. Sport Management Review, 14(4).424-433.
Creswell, JW. (2007). Qualitative inquiry & research design: Choosingamong five approaches. London: sage publications.
Creswell, JW, Plano, Clarkvl. (2010). Designing and conducting mixed methods research, Second edition, Sage Publication, inc. Day.
Davari, A. (2019). Structural equation modeling with pls software. Tehran. University Jihad Publications.
A. A.)2016). The environmental impacts and wellbeing benefits of sport: Assessing spectator and participant dominated sports in England. (Phd)، University of Essex.
Ekhtiari, N. Eidi, H. Shabani Moghaddam, K. (2019). Explain the model of factors affecting the development of environmental culture in sports. Journal of Applied Research in Sports Management, 7 (2), 67-57.
Farhani, A. Shabani Moghaddam, K. (2021). Environmental management in sports. Tehran. Hatmi publications.
Gina, W. (2020). Mega Sports Events Have Mega Environmental and Social Consequences. Missouri Law Review.85 (2).1- 38.
Ghadimi, N. (2018). An introduction to sustainability from an environmental perspective. Tehran. Shurafarin Publications.
Ghareh, M., Ahmadi, E. (2017). Investigating the environmental status of sports facilities based on the instructions of the Environmental Protection Organization (Case study: District Five of Tehran Municipality) The Second National Conference on New Achievements in Physical Education and Sports. Chabahar International University.
Hojjatipour, A. And Asadi, H. (2019). Analysis of health-environmental status of sports venues and its relationship with the level of participation in physical activity of citizens of Khorasan provinces. Journal of Sports Management, 9 (1), 83-71.
Jianqiang, T. Cong, F*. Li, L. (2019). The Value Assessment Model of Outdoor Sports on Environmental Loss from the Perspective of Sports Tourism. Ekoloji 28(108): 2093-2097.
Kathryn, R & Meg, R. (2020). Environmental Sustainability at the Olympic Games: Comparing Rio 2016 and Tokyo 2020 Games. European Journal of Sustainable Development. 8) 4)121-130.
Kersoul, J. (2015). Qualitative research and research design: Selection of five approaches including narrative research, phenomenology, fundamental theory, ethnography, case study, translation. Hassan, D., Hassan, K. Second, Tehran (2015), Saffar Publications.
McCullough، Pfahl، M. E.،&Nguyen، S.N. (2016). The green waves of environmental sustainability in sport. Sport in Society، 19(7) ، 1040-1065.
Moyo, T., Duffett, R.G. & Knott, (2020). Environmental Factors and Stakeholders Influence on Professional Sport Organisations Engagement in Sustainable Corporate Social Responsibility: A South African Perspective. Sustainability, 12(4504):1-19.
Namani, A., Taybi Thani, M., Fahimi Nejad, A., and Morsal, b. (2020). Environmental risk assessment of sports complexes in relation to air pollutants (Case study: Northeast of Tehran). Journal of New Attitudes in Human Geography, 11 (2), 164-179.
Nazari, L. Shabani Moghaddam, K. (2021). The effect of environmental perception on the development of sustainability in sport. Journal of Motor and Behavioral Sciences 3- (1), 61-67.
Nunnally, J. G. Burnstein (1994) Psychometvic Theory. McGraw-Hill book co.
Roohani, A., Taybi Thani, M., Bahmanpour, H., Morsal, b. (2020). Spatial assessment and measurement of environmental sustainability of Shemiranat sports complexes in Tehran in relation to air pollution zoning: in order to sustainable development and environmental protection. Geography Quarterly (Regional Planning), 8 (1), 236-215.
Salari Mohammadabad, M. Azarian Susahab, M. And Maziari, M. (2020). The effect of participation in outdoor sports activities on environmental knowledge and behavior. Journal of Physiology and Management Research in Sport, 11 (1), 102-91.
Sylvia, T & Brian P. M. (2018). Environmental sustainabilityscholarship and the efforts of the sport sector: A rapid review of literature, Cogent Social Sciences.4:1, 1467256.
Taherkhani, H., Sharififar, F., and Nikbakhsh, R. (2021). Providing a model of environmental policies in sports based on a paradigm model. Journal of Contemporary Research in Sports Management. 9 (18), 140-123,
Taheri, b. Sohrabi, A., Abtahi, M. (2017). Provide a practical model of safety, health and environment management for recreational, sports, cultural and religious places. First National Conference on Health, Safety and Environment Development., Amirkabir University of Technology.
Wetzels, M. O., S. Gaby van. Claudia, O. (2009). Using PLS Path Modeling for Assessing Hierarchical Construct Models: Guidelines and Empirical Illustration. MIS Quarterly, 33(1), 177-195.