اثربخشی آموزش مفاهیم طرحواره درمانی بر هیجان خواهی و خوداظهاری اجتماعی زنان متأهل
شهربانو جلائی
1
(
استادیار گروه روان شناسی ، دانشگاه آزاد واحد غرب ، تهران ، ایران.
)
منصوره کریمی
2
(
کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی ، واحد غرب ، تهران ، ایران.
)
سعیده بزازیان
3
(
دانشیار گروه روانشناسی، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
کلید واژه: هیجان خواهی, مفاهیم طرحواره درمانی, خوداظهاری اجتماعی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با عنوان بررسی اثربخشی آموزش مفاهیم طرحواره درمانی بر هیجان خواهی و خوداظهاری اجتماعی زنان متأهل انجام شده است. جامعه آماری مورد مطالعه، تمام زنان متأهل شهر قم بوده است. روش نمونه گیری داوطلبانه بود. پژوهشگر طی یک فراخوان جهت برگزاری کلاس های آموزشی مفاهیم طرحواره درمانی، 60 نفر از زنان متأهل شهر قم را که دارای سن بالای 20 سال و دارای مدرک دیپلم به بالا و خانه دار بوده اند انتخاب و پس از اجرای پیش آزمون، 30 نفر از زنانی که دارای اختلالات بیشتری در سطح هیجان خواهی و خوداظهاری اجتماعی بوده اند را انتخاب کرد. سپس 15 نفر به صورت تصادفی در گروه آزمایش و 15 نفر دیگر در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها عبارت بودند از پرسشنامه پرسشنامه هیجان خواهی زاکرمن (1979) و پرسشنامه خوداظهاری اجتماعی گلس (1982). سپس 15 جلسه 90 دقیقه ای آموزش مفاهیم طرحواره درمانی، روی گروه هدف (آزمایش) انجام شد و در پایان جلسه از دو گروه آزمایش و کنترل پس آزمون به عمل آمد. روش های آماری که استفاده شد از شاخص های آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار برای توصیف متغیرهای پژوهش و آنالیز کوواریانس برای آزمون فرضیات پژوهش بود و نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مفاهیم طرحواره درمانی در سطح معنی داری 001/0 بر هیجان خواهی تأثیرگذار بوده و این آموزش حدود 39% از تفاوت نمرات هیجان خواهی را تبیین نموده و همچنین در همین سطح معنی داری نیز بر خوداظهاری اجتماعی زنان تأثیرگذار بوده و حدود 51% از تفاوت نمرات خوداظهاری اجتماعی را نیز تبیین نموده است.
چکیده انگلیسی :
This study aimed to investigate the effectiveness of training the concepts of schema therapy on sensation seeking and social self-declaration of married women. The statistical population of the study was all married women in Qom. A voluntary method was used to select About 60 married women in Qom who were over 20 years old and had a high school diploma. Of these 60 married women were pre-tested. 30 people with lower scores in sensation seeking and social self-declaration were selected as samples and tested and controlled in two groups of 15.The tested group was subjected to the concepts of schema therapy in 15 sessions of 90 minutes, and the control group did not receive any intervention. To collect the data, Zuckerman’s sensation seeking (1979) and Glas social self-declaration (1982) questionnaires were used to analyze the data. The results were analyzed using SPSS software using covariance analysis. The results showed that the training of schema therapy at the significant level of 0.001 was effective on sensation seeking and this training explained about 39% of the difference in scores. Also, this level has a significant effect on the social self-declaration of women. 51% of the difference in social self-declarationo scores has also been explained.
_||_