توسعه پایدار اجتماعی و فرهنگی با تمرکز بر ابنیه مذهبی شهرها و روستاهای اسلامی
غزال نوری
1
(
دانشجوی دکترا گروه باستانشناسی دوران اسلامی، واحد ابهر، دانشگاه آزاداسلامی، ابهر، ایران
)
آراز نجفی
2
(
عضو هیات علمی گروه باستانشناسی دوران اسلامی، واحد ابهر، دانشگاه آزاداسلامی، ابهر، ایران
)
فرزاد مافی
3
(
عضو هیات علمی گروه باستانشناسی دوران اسلامی، واحد ابهر، دانشگاه آزاداسلامی، ابهر، ایران
)
کلید واژه: توسعه پایدار, محله, پایداری اجتماعی, کلیدواژگان: شهر اسلامی, مؤلفه های همگونسازی فرهنگی,
چکیده مقاله :
یکی از مهمترین موضوعاتی که امروزه مورد توجه قرار گرفته، توسعه پایدار شهری و روستایی و عوامل تاثیرگذار در آن است. ارجحیت توجه به پایداری اجتماعی و فرهنگی به عنوان جنبه کلیدی توسعه پایدار نسبت به توسعه اقتصادی، محیطی و جغرافیایی نادیده گرفته شده است. از آنجا که عوامل متعددی بر توسعه فرایندهای اجتماعی و فرهنگی تأثیر می گذارند، این جنبه از توسعه پایدار را می توان با بررسی شاخصه های محیطی و بستر محله های اسلامی که معرف معیارهای اجتماعی در همگونسازی فرهنگی است، مورد بحث قرار داد و از آنها در تخصیص منابع مورد نیاز اجتماعی استفاده نمود. در مقاله حاضر، معیارهایی که بر ثبات اجتماعی و فرهنگی محیط تأثیر می گذارند، با مرور مطالعات پیشین در این زمینه مبتنی بر اهداف قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایران یافته شد. بر این اساس معیارهای پایداری اجتماعی و فرهنگی در ایران عبارتند از جمعیت، امنیت، سلامت، تعاملات اجتماعی، همگونسازی فرهنگی، آموزش و اشتغال. از آنجا که محل پیدایش اولین نهاد اجتماعی شهر و روستا، محله میباشد که بعنوان کانون تجمعات، معلول عوامل متعدد سیاسی ـ مذهبی، اقتصادی و اجتماعی ـ فرهنگی بوده است، این مقاله به روش کتابخانه ای میدانی، به این نتیجه رسیده که با تکیه بر اهداف قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه، بهینه سازی زیرساختهای فرهنگی محله و توسعه ابنیه مذهبی ، که بخشی از میراث فرهنگی است، وتداوم همگونسازیهای باورجمعی، منجر به پایداری اجتماعی و فرهنگی، به عنوان بخش مهمی از توسعه پایدار و متضمن حیات آن خواهدشد.
چکیده انگلیسی :
AbstractOne of the most important issues that have been considered by researchers is sustainable development and its influential factors. But the priority of attention to social and cultural sustainability has been neglected as a key aspect of sustainable development for the rural environment relative to economic, environmental and geographical development. This aspect of sustainable development can be discussed by examining the environmental and the legal framework of the Islamic neighborhoods that represents the social and effective criteria for cultural and religious integration. Reviewing previous studies based on the objectives of the law of the sixth program of economic, social and cultural development of Islamic Republic of Iran, helped to find majour criteria which impact on social and cultural stability of rural environment. It is notable that sustainability criteria in rural areas of Iran are population, security, health, social interactions, cultural assimilation, education and employment. Since the emergence of the first social area of the village is neighborhood that has been influenced by various religious, economic, and social factors as the center of religious, economic, social and cultural gatherings, this article is based on the method of library studies, has been concluded that by relying on the objectives of the five-year-sixth development plan, the optimization of the cultural and religious infrastructure of the neighborhood and the development of religious buildings, which is part of the cultural heritage of the country and people's beliefs, it leads to social and cultural sustainability, as a main part of the issue of sustainable development.