مقایسه اثربخشی نوروفیدبک و ریتالین بر کاهش مشکلات رفتاری و توجه کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی نقص توجه (ADHD)
الهام محمدی
1
(
کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی ،دانشگاه علامه طباطبایی،تهران ،ایران.
)
مسعود نصرت‌آبادی
2
(
استادیارگروه روان شناسی بالینی ،دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران،ایران
)
کلید واژه: نقص توجه, بیش فعالی, توجه, رفتار, نوروفیدبک, ریتالین,
چکیده مقاله :
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای اثربخشی نوروفیدبک و ربتالین بر کاهش مشکلات رفتاری و توجه کودکان ADHD بود. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کودکان 8 تا 14 ساله ای بود که به مرکز پارند شهر تهران مراجعه کردند. نمونه آماری36 نفر به صورت هدفمند انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در 2 گروه درمانی (نوروفیدبک، دارودرمانی) و 1 گروه کنترل جایگزین شدند. درمان نوروفیدبک طی 10 هفته و هر هفته سه جلسه 45 دقیقه اجرا شد. ابزار این پژوهش پرسشنامه تشخیصی اختلال فزون کنشی/ نارسایی توجه کانرز، فرم ارزیابی رفتاری آخنباخ و آزمون توجه گرینبرگ و دپوی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها تحلیل‌های توصیفی، همبستگی و تحلیل کواریانس چندگانه توسط نرم‌افزارSPSS نسخه 23 انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج نشان داد نوروفیدبک نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری توانسته است نشانه‌های پرخاشگری، قانون شکنی و علائم AD/HD را کاهش دهد. در صورتی که دارو درمانی تنها در زمینه پرخاشگری توانسته بود بهبود معناداری را نسبت به گروه کنترل به وجود آورد. تفاوت معناداری بین دو شیوه درمانی در هیچ یک از این سه زیرمقیاس مشاهده نگردید. همچنین نتایج نشان داد که نوروفیدبک در بهبود متغیرهای توجه موثر بود. نتیجه گیری: با توجه به تاثیر نوروفیدبک بر کاهش مشکلات رفتاری و افزایش توجه کودکان و ریتالین بر کاهش بیش فعالی، ترکیب این دو درمان می تواند اثر بخشی بالایی داشته باشد. همچنین نوروفیدبک بدلیل نداشتن عوارض جانبی و ماندگاری بالا، می تواند جایگزین درمان دارویی شود.
چکیده انگلیسی :
Objective: The purpose of this study was to compare the effects of neurofeedback and rebatalin on reducing behavioral problems and attention of ADHD children. Method: The present study was a quasi-experimental study with a pre-test post-test design with control group. The statistical population consisted of children aged 8 to 14 years old who visited Parand center of Tehran. A sample of 36 people was selected and randomly divided into two groups (neurofeedback, drug therapy) and one control group. Neurofeedback treatment was performed for 10 weeks and three sessions of 45 minutes each week. The instrument of this study was the diagnostic questionnaire of Acute Response Disorder / Conners' Attention Deficit, Ahnenbach's Behavioral Assessment Form, and Greenberg and Depoe's Attention Questionnaire. To analyze the data, descriptive analyzes, correlation and multiple covariance analysis were performed by SPSS version 23 software. Results: The results showed that neurofeedback had a significant reduction in the symptoms of aggression, breaking rule and AD / HD symptoms compared to the control group. However, medication only improved aggressiveness in comparison with the control group. There was no significant difference between the two treatments in any of these three subscales. Also, the results showed that neurofeedback was effective in improving the attention variables. Conclusion: Considering the effect of neurofeedback on reducing behavioral problems and increasing the attention of children and ritalin on hyperactivity, the combination of these two treatments can be highly effective. Neurofeedback may also be a substitute for medication due to lack of side effects and high shelf-life.
_||_