مطالعه زمینه ها و موانع شکل گیری حکمرانی خوب در ایران معاصر
محورهای موضوعی : علوم اجتماعی
فاطمه دوله
1
(
دانشجوی دکتری گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
سیف الله سیف اللهی
2
(
دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
حبیب الله زنجانی
3
(
دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
کلید واژه: سرمایه ساختاری, سرمایه اجتماعی, حکمرانی خوب, نتیجه گرایی, اثربخشی نقش و وظایف,
چکیده مقاله :
حکمرانی خوب الگویی تازه در ادبیات توسعه که از تعامل سه بخش خصوصی، جامعه مدنی و دولت شکل می گیرد. در واقع جامعه مدنی پایدار و دولت شهروند مدار زمینه ساز دستیابی به توسعه پایدار و حکمرانی خوب است. هدف اصلی در این پژوهشمطالعه و بررسی نقش احزاب سیاسی در شکل گیری حکمرانی خوب در ایران می باشد. مطالعه و بررسی موضوع به صورت مطالعه ومصاحبه با صاحب نظران و فعالان سیاسی حزبی واساتید دانشگاه با استفاده از نمونه گیری نظری و هدفمند و بهره یابی از روش نظریه بنیادی صورت گرفته است. پایایی و اعتبار پژوهش به صورت قابلیت تأیید یا تأییدپذیری به شکل پرهیز از سوگیری پژوهشگر، قابلیت اعتبار یا باور پذیری و اعتماد مصاحبه شوندگان به داده های استخراج شده و اطمینان پذیری در قالب رفت و برگشت داده ها با مصاحبه شوندگان، مشورت با صاحب نظران به دست آمد. داده های پژوهش که در فرآیند بهره یابی از روش نظریه بنیادی به دست آمده است نشان می دهد که تمامیت خواهی نظام سیاسی، فرهنگ سیاسی، آگاهی بخشی احزاب سیاسی به صورت مقولات شرایطی، تعاملی پیامدی بوده است. بر مبنای یافته های پژوهش حاضر؛ عمده ترین مشکل و مانع دستیابی به حکمرانی خوب در ایران می باشد؛ از جانب نظام های سیاسی ایجاد شده است. نظام های سیاسی چه پیش و چه پس از انقلاب همواره، توزیع قدرت را تهدید قلمداد کرده و آزادی فعالیت احزاب و تشکل های مدنی را محدود کرده اند. عزیمت به سوی توسعه پایدار و رعایت حقوق شهروند مداری و قانون مداری، زمینه ساز بنیادین دستیابی به حکمرانی خوب در ایران می باشد.واژگان کلیدی: حکمرانی خوب، احزاب سیاسی، جامعه مدنی، فرهنگ سیاسی، دولت مدرن.
Good governance is a new pattern in the development literature that is shaped by the interaction of the three private sectors, civil society and the state. In fact, sustainable civil society and the civilian government are the key to achieving sustainable development and good governance. The main purpose of this study is "studying the role of political parties in the formation of good governance in Iran." The study was conducted in the form of a study and an interview with the political experts and political activists of the university, using a theoretical and purposeful sampling and using the method of fundamental theory. The reliability and validity of the research as a confirmatory or confirmatory capability in the form of avoiding a researcher's bias, reliability or reliability, and the confidence of the interviewees in extracted data and reliability in the form of data transfer with the interviewees, in consultation with the experts Came out. The research data obtained in the process of exploiting the fundamental theory method show that "the totalitarianism of the political system, political culture, and the awareness of political parties as a result of interacting conditions have been a consequence. Based on the findings of this study, the main problem and obstacle is the achievement of good governance in Iran, created by political systems. Political systems, both before and after the revolution, have always threatened the distribution of power and limited the freedom of action of parties and civil society organizations. Going to sustainable development and respecting the rights of citizens and orthodontics is a fundamental basis for achieving good governance in Iran.Key words: good governance, political parties, civil society, political culture, modern state.
_||_