مطالعه جامعه شناختی رابطه سرمایه انسانی و توسعه اقتصادی – اجتماعی در ایران (با تأکید بر برنامه‌های 5 ساله توسعه اول تا ششم )
محورهای موضوعی : در این فصلنامه موضوعات جامعه شناختی در اولویت چاپ هستند و موضوعات نزدیک به جامعه شناسی در اولویتهای بعد قرار می گیرند
مجتبی روحانی یزدلی
1
,
طاهره میرساردو
2
,
عبدالرضا ادهمی
3
1 - دانشجوی دکتری جامعه شناسی، گروه جامعه شناسی ، دانشکده علوم انسانی ، واحد تهران شمال ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - دانشیار و عضو هیأت علمی گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت ، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی ، ایران
3 - دانشیار و عضو هیأت علمی گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شمال ، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش، بررسی رابطه سرمایه انسانی و توسعه اقتصادی – اجتماعی از نظر اساتید دانشگاه ها و دانشجویان دوره دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال بود. در این تحقیق از دو روش تحقیق پیمایشی و نظریه زمینه ای استفاده شد. جامعه آماری تحقیق از یک سو دانشجویان و از سوی دیگر اساتید متخصص در حوزه توسعه اقتصادی- اجتماعی بودند. تعداد نمونه اساتید 10 نفر بودکه با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و با اشباع نظری انتخاب شد. جامعه آماری کلیه دانشجویان دوره دکتری رشته های جامعه شناسی، علوم سیاسی و اقتصاد مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال که در نیمسال دوم 99-98 مشغول به تحصیل بودند، نمونه دانشجویان 200 نفر بود. اعتبار پرسشنامه با اعتبار صوری و پایایی داده ها با استفاده از روش آزمون و آزمون مجدد و آزمون آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت. در پیمایش ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته و در مطالعه کیفی مصاحبه نیمه ساخت یافته بود. فرضیه ها با استفاده از نظریه سرمایه انسانی تدوین شده اند. یافته های پیمایش، حاکی از وجود رابطه معنادار قوی بین مؤلفه های سرمایه انسانی (تخصص، نوآوری، نخبه گرایی) و توسعه اقتصادی – اجتماعی است. نتایج مطالعه کیفی نشان داد که، شرایط علی پاسخگویی، حاکمیت قانون، اجماع عمومی، شفافیت ، کارایی و اثربخشی، حقوق مساوی و مسئولیت پذیری شناسایی شده و پدیده محوری اقتصاد تک محصولی که در زمینه فعالیت بخش خصوصی، استقلال مردم و رسانه ها ، نقش دولت، اشتراک دولت و مردم، ظرفیت سیاسی و سازمانی دولت، دولت و تأمین رفاه و بسترسازی دولت پدید آمده است. تخصص، نخبه گرایی و نوآوری به عنوان شرایط مداخله گر و اقتصاد تک محصولی منجر به اعتماد اجتماعی، انسجام اجتماعی ، حمایت اجتماعی و مشارکت اجتماعی می شود که پیامدهای چنین کنش ها و واکنش هایی رفاه ، امنیت اجتماعی، عدالت اجتماعی و آموزش همگانی است.
The purpose of this study was to investigate the relationship between Human capitaland socio-economic development from the perspective of university professors anddoctoral students of Islamic Azad University, North Tehran Branch. The statisticalpopulation of the study was students on the one hand and professors specializing insocio-economic development on the other. The number of professors was 01 whowere selected using purposive sampling method with theoretical saturation. Thestatistical population of all PhD students in Sociology, Political Science andEconomics studying at the Islamic Azad University, North Tehran Branch, who werestudying in the second semester of - , was a sample of students. Thevalidity of the questionnaire was assessed by the face validity and reliability of thedata using test and retest methods and Cronbach's alpha test. In the survey of datacollection tools, a questionnaire was made by the researcher and in the qualitativestudy of the interview, it was semi-structured. The hypotheses have been formulatedusing social capital theory. The findings of the survey indicate that there is a strongsignificant relationship between the components of Human capital and socioeconomicdevelopment. The results of the qualitative study showed that the causalconditions of accountability, rule of law, general consensus, transparency, efficiencyand effectiveness, equal rights and responsibility have been identified and thecentral phenomenon of a single product economy in the field of private sectoractivity, independence of people and media, role The government, the participationof the government and the people, the political and organizational capacity of thegovernment, the government and the provision of welfare and the bedrock of thegovernment have emerged. Expertise, elitism and innovation as interveningconditions and single-product economics lead to social trust, social cohesion, socialsupport and social participation, which are the consequences of such actions andreactions: welfare, social security, social justice and public education. According tothese findings, it can be said that in good governance, prioritizing credible measuresfor political accountability, freedom of purposeful and efficient judiciary, freedom ofinformation and effective performance of government organizations are essential inthe process of comprehensive development of the country.
_||_