هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی گیاهپالایی خاکهای آلوده به فلزات سنگین توسط میکروارگانیسمها بود.
مواد و روشها: این مطالعه با روش مروری- توصیفی بر روی مطالعات انجام شده در مورد گیاهپالایی انجام شده است.
یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد که تکنیکهای بسیاری جهت پاکسازی چکیده کامل
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی گیاهپالایی خاکهای آلوده به فلزات سنگین توسط میکروارگانیسمها بود.
مواد و روشها: این مطالعه با روش مروری- توصیفی بر روی مطالعات انجام شده در مورد گیاهپالایی انجام شده است.
یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد که تکنیکهای بسیاری جهت پاکسازی خاکهای آلوده به فلزات سنگین گسترش یافتهاند. در میان این تکنیکها، استخراج گیاهی (گیاهپالایی) به عنوان یک روش پاکسازی مؤثر و ارزان عرضه شده است که در آن جذب و جمعآوری آلایندهها در بافتهای قابل برداشت گیاهی مد نظر میباشد. در این روش با برداشت گیاهان از خاك، آلایندهها از خاك زدوده میشوند. در اراضی کشاورزی آلوده به فلزات سنگین، انتخاب گیاهان زراعی متحمل به فلزات، جهت برداشت آلایندهها از خاك میتواند یک استراتژی جدید برای مدیریت اراضی باشد. تعدادی از گونههای انباشتگر کادمیوم که براساس نتایج حاصل از آزمایشات هیدروپونیک و گلدانی گزارش شدهاند، گونههای با توده زیستی بالا شامل ذرت، آفتابگردان و خردل هندی براى پالایش مناطق آلوده به فلزات سنگین میباشند.
نتیجهگیری: براى پالایش مناطق آلوده به فلزات سنگین و دیگر آلایندهها، روشهاى مختلف فیزیکى، شیمیایى و بیولوژیکى پیشنهاد شده است که عمدتاً پرهزینه و غیراقتصادى مىباشند.
پرونده مقاله
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی فلوریستیک و کورولوژی گیاهان منطقه میاندار در شهرستان گیلانغرب است.مواد و روشها: پس از تهیه نقشه (مقیاس: 1:25000) و مشاهده عکسها و تعیین محدوده جغرافیایی منطقه، جمعآوری گیاهان در اواخر زمستان و همچنین تمام ماههای فصول بهار و تابستان سال 1390 چکیده کامل
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی فلوریستیک و کورولوژی گیاهان منطقه میاندار در شهرستان گیلانغرب است.مواد و روشها: پس از تهیه نقشه (مقیاس: 1:25000) و مشاهده عکسها و تعیین محدوده جغرافیایی منطقه، جمعآوری گیاهان در اواخر زمستان و همچنین تمام ماههای فصول بهار و تابستان سال 1390 انجام شد. نمونههای جمعآوری شده طبق روش مرسوم، تحت پرس خشک و روی مقواهای هرباریومی الصاق شدند.یافتهها: مجموعه رستنیهای منطقه میاندار، بالغ بر 229 گونه گیاهی متعلق به 41 تیره و 148 جنس است. تیرههای Asteraceae (33 گونه، 41/14 درصد)، papilionaceae (22 گونه، 6/9 درصد)، poaceae (19 گونه، 3/8 درصد)، Apiaceae (16 گونه، 99/6 درصد)، Lamiaceae (15 گونه، 55/6 درصد) و Liliaceae (12 گونه، 24/5 درصد)، به عنوان مهمترین تیرههای گیاهی موجود در منطقه هستند که در مجموع 09/51 درصد از کل گونهها را شامل میشوند. از بزرگترین جنسهای گیاهی منطقه مورد مطالعه میتوان به جنسهای Astraglus (10 گونه)، Silene (5 گونه)، Euphorbia (5 گونه) اشاره کرد. از نظر شکل زیستی 6/40 درصد گونهها همی کریپتوفیت، 38/35 درصد تروفیت، 36/11 درصد کریپتوفیت، 3/8 درصد فانروفیت، 94/3 درصد کامفیت و 44/0درصد ژئوفیت هستند.نتیجهگیری: بررسی انتشار جغرافیایی فلور منطقه میاندار نشان داد که بیشترین پراکنش جغرافیایی به ناحیه ایرانی- تورانی با 122 گونه (27/53 درصد) و ایرانی- تورانی/ مدیترانهای با 34 گونه (85/14 درصد) اختصاص دارد.
پرونده مقاله