تحلیلی از عملکرد فضای عمومی شهری در بافت باارزش تاریخی مطالعه موردی منطقه 12 تهران

محورهای موضوعی : جغرافیا و برنامه ریزی شهری

اشرف تشکری ¹ (دانشجوی دکتری رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
حمیدرضا آدابی ² (نویسنده مسؤل، استادیار گروه حقوق کیفری و جرم شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
پروانه زیویار ³ (گروه جغرافیا، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران)

تاریخ دریافت : 1401/09/25 تاریخ پذیرش : 1401/11/10 تاریخ انتشار : 1402/01/01

کلید واژه: بافت‌های تاریخی, منطقه 12 تهران, فضاهای عمومی,

چکیده مقاله :

توسعه بافت های جدید در شهرها علاوه بر نادیده گرفتن بافت تاریخی و دگرگونی شکل و ساختار قدیمی شهر، گسترش عناصر کالبدی جدید و فراموشی عناصر باارزش تاریخی است. در کشورهای توسعه یافته که دارای میراث فرهنگی غنی هستند، حفظ و احیای بافت باارزش تاریخی در چارچوب مدیریت فضایی آن و توسعه فضاهای عمومی همچنان یک حوزه مهم و پیوند دائمی موفقیت است. از این منظر، بافت‌های باارزش تاریخی به‌عنوان مکان‌هایی ویژه و فرصت آفرین به لحاظ مولفه های کالبدی، اجتماعی، فرهنگی و مردم شهر محسوب می‌شوند. بر این اساس هدف تحقیق، تحلیلی عملکرد فضای عمومی شهری در بافت باارزش تاریخی منطقه 12 تهران می باشد.روش تحقیق حاضر با توجه به ماهیت موضوع و هدف کلی آن، از نوع توصیفی و تحلیلی بوده و در منطقه 12 کلانشهر تهران با ابزار پرسشنامه به تعداد 50 نفر انجام گرفته است. مؤلفه ها در 3 بخش فرهنگی، کالبدی و اجتماعی و در قالب 20 متغیر مورد ارزیابی قرار گرفته اند. در سنجش میزان تأثیرگذاری فضای عمومی و بافت تاریخی از آزمون پیرسون، تی و رگرسیون استفاده شده است.یافته ها نشان می دهد یک واحد تغییر در انحراف معیار اقدامات فرهنگی و پویایی زندگی بومی و محلی باعث می شود تا انحراف معیار متغیر وابسته (فضای عمومی بافت تاریخی) به اندازه 81 و 70 درصد تغییر کند. در حالی که یک واحد تغییر در انحراف معیار الگوی فعالیت تنها باعث می شود تا انحراف معیار متغیر وابسته به اندازه 24 درصد تغییر نماید.نتایج نشان می دهد که مؤلفه اجتماعی دارای وضعیت بهری نسبت به کالبدی و فرهنگی دارا می باشد. به عبارت دیگر متغیرهای اقدامات فرهنگی و پویایی زندگی بومی و محلی به مراتب سهم بیشتری در مقایسه با سایر متغیرها بر عهده دارند.

چکیده انگلیسی:

In developed countries that have a rich cultural heritage, preservation and restoration of valuable historical context in the framework of its spatial management and the development of public spaces is still an important area and a permanent link to success. From this point of view, valuable historical contexts are considered as special and opportunity-creating places in terms of physical, social, cultural components and the people of the city. Based on this, the purpose of the research is to analyze the performance of the urban public space in the valuable historical context of the 12th district of Tehran.According to the nature of the subject and its general purpose, the present research method is descriptive and analytical and it was conducted in the 12th district of Tehran metropolis with the help of a questionnaire on the number of 50 people. The components have been evaluated in 3 cultural, physical and social sections and in the form of 20 variables. Pearson, t and regression tests have been used to measure the impact of public space and historical context.The findings show that one unit of change in the standard deviation of cultural actions and the dynamics of native and local life causes the standard deviation of the dependent variable (public space of historical context) to change by 81 and 70 percent. While a unit change in the standard deviation of the activity pattern only causes the standard deviation of the dependent variable to change by 24%.The results show that the social component has a better status than the physical and cultural components. In other words, the variables of cultural actions and the dynamics of native and local life have a far greater contribution compared to other variables.