پرورش ذوق عامه در عصر قاجار (مورد مطالعه نقاشی و معماری در این عصر)
محورهای موضوعی : تاریخ ایران دوره اسلامی
1 -
کلید واژه: عصر قاجار, هنر, معماری, نقاشی, ذوق عامه,
چکیده مقاله :
این مقاله به بررسی تأثیر هنر و معماری در پرورش ذوق عامه در عصر قاجار می‌پردازد. در این دوره، هنر و معماری به عنوان دو عنصر اساسی در شکل‌دهی به ذوق و سلیقه عمومی جامعه نقش ویژه‌ای ایفا کردند. پژوهش حاضر با تمرکز بر ویژگی‌های منحصربه‌فرد هنری و معماری قاجاری، به معرفی عناصر برجسته‌ای می‌پردازد که در شکل‌گیری ذوق و سلیقه مردم تأثیرگذار بودند. پرسشی که این تحقیق بر آن است پاسخ دهنده، این است که چگونه هنر و معماری عصر قاجار از طریق بازتاب مفاهیم فرهنگی و اجتماعی بر ذوق عمومی مردم تأثیر گذاشته است؟ آثار هنری و معماری این دوره نه تنها در پرورش ذوق عامه مؤثر بودند، بلکه در جذب گردشگران و جلب توجه به زیبایی‌های فرهنگی کشور نیز نقش بسزایی ایفا کردند. معماری در این دوره پیشرفت‌های شگرفی را تجربه کرد و بناهایی با طرح‌های زیبا و باشکوه ساخته شدند که تا امروز نماد هنر و ذوق مردم آن دوران به شمار می‌روند. پژوهش حاضر از نوع کاربردی است و با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی این موضوع پرداخته، و گردآوری مطالب آن از طریق منابع کتابخانه‌ای انجام شده است.
This article examines the impact of art and architecture on the cultivation of public taste during the Qajar era. During this period, art and architecture played a special role as two essential elements in shaping the public taste and preferences of society. The present research focuses on the unique artistic and architectural characteristics of the Qajar period, introducing prominent elements that influenced the formation of people's taste and preferences. The question this research seeks to answer is how the art and architecture of the Qajar era, through reflecting cultural and social concepts, impacted the public taste of the people. The artistic and architectural works of this period were not only effective in cultivating public taste but also played a significant role in attracting tourists and drawing attention to the cultural beauties of the country. Architecture during this period experienced remarkable advancements, with buildings featuring beautiful and magnificent designs that are still considered symbols of the art and taste of that era. The present research is of an applied nature and has examined this topic using a descriptive-analytical method, with the collection of materials conducted through library resources.
1. اتینگهاوزن، ر (1379). «اوج‌های درخشان هنر ایران». ترجمه عرب علی پاکباز. انتشارات آگاه. تهران.
2. آغداشلو، آیدیین (1371). «از خوشی‌ها وحسرت ها». انتشارات بی نا. تهران.
3. پاکباز، رویین (1379).«نقاشی ایران از دیروز تا امروز». نشر نارستان. تهران.
4. پوپ، آرتور (1377). «سیروصور نقاشی ایران». ترجمه یعقوب آژند. انتشارات هرمی. تهران.
5. تاجبخش، احمد (1380).«فرهنگ وهنر دوره قاجار». انتشارات نوید شیراز. شیراز.
6. جلالی جعفری، بهنام (1382). «نقاشی قاجاریه (نقد زیباشناسی)». انتشارات کاوش قلم. چاپ اول. تهران.
7. جمشیدی، حاتم (1378).«مقاله نگاهی به نقاشی قاجار».
8. حاج سید جوادی، سید محسن (1387). «هنرهای دوره قاجاریه». نشر نارستان. تهران.
9. ذکرگو، امیرحسین (1382). «سیر هنر درتاریخ». انتشارات مدرسه. تهران.
10. زکی، محمد حسن (1372). «تاریخ نقاشی در ایران». ترجمه: ابوالقاسم سحاب. انتشارات سحاب. چاپ چهارم. تهران
11. شایسته، علی نقی (1380). «نقد فرمالیستی نقاشیهای قاجار».
12. گودرزی، مرتضی (1384). «تاریخ نقاشی ایران». انتشارات سمت. تهران.
13. مکسوب، شاهرخ (1378). «درباره تاریخ نقاشی قاجار». انتشارات کاوش قلم. تهران.
14. میربها، ابوالفضل (1350). «شرح حال استاد بهزاد». اداره کل نگارش و فرهنگ هنر. تهران.
15. میرمیران، هادی (1386). «روزنامه ایران».
16. وزیری، علینقی )1369). «تاریخ عمومی هنرهای مصور». انتشارات هیرمند. چاپ دوم، تهران.