اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر خویشتن‌داری و آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان دختر مناطق کمتر برخوردار میبد
محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی
سوفیا خانقاهی
1
,
فائزه دهقانی فیروزآبادی
2
,
مهلا بهجتی اردکانی
3
,
منصوره پورجانب الهی فیروزآبادی
4
1 - استادیار، گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
2 - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور، مرکز تفت، تفت، ایران.
3 - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه پیام نور، مرکز تهران جنوب، تهران، ایران.
4 - دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
کلید واژه: دانش‌آموزان دختر, درمان یکپارچه توحیدی, آسیب‌های اجتماعی, خویشتن‌داری, مناطق کمتر برخوردار,
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر خویشتن‌داری و آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان دختر مناطق کمتر برخوردار میبد بود. پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر مناطق کمتر برخوردار میبد در سال تحصیلی 1400-1401 و با تعداد 370 نفر بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری (آزمایش و کنترل) جایدهی شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های خویشتن‌داری (علی اکبری دهکردی و همکاران، ۱۳۹۴) و آسیب‌های اجتماعی(آقایی و تیمور تاش، 1389) بود. درمان یکپارچه توحیدی در 12 جلسه 1 ساعته و هرهفته دو جلسه به اعضای گروه آزمایش ارائه شد اما گروه کنترل هیچگونه مداخله‌ای را در طول مدت آزمایش دریافت ننمود. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و با بهره‌گیری از بسته نرم‌افزاری spss26 و در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان یکپارچه توحیدی بر خویشتن‌داری و آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان موثر بوده است (۰01/۰>P). این نتایج کارآمدی درمان یکپارچه توحیدی را در کاهش آسیب‌های اجتماعی و عوامل مرتبط با آن را نشان می‌دهد و با توجه به همسویی آن با فرهنگ ایرانی- اسلامی می‌تواند در مراکز آموزشی و درمانی استفاده شود.
The aim of the present study was to investigate the effectiveness of monotheistic integrated therapy on self-control and social harms of female students in less privileged areas. The research was semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population included all female students from less privileged areas in the academic year 2021-22 with a number of 370 people. Using available sampling method, 30 people were selected as samples and randomly placed in two groups of 15 people (experimental and control). Research tools included self-control questionnaires (Ali Akbari Dehkordi et al., 2014) and social harms (Aghaei and Teimurtash, 2016). Monotheistic integrated therapy was offered to the members of the experimental group in 12 1-hour sessions and two sessions per week, but the control group did not receive any intervention during the experiment. The data were analyzed using the multivariate covariance analysis method and using the spss26 software package at a significance level of 0.05. The results of the research showed that monotheistic treatment was effective on students' self-control and social harms (P<0.001). These results show the effectiveness of monotheistic integrated therapy in reducing social harms and factors related to it, and due to its alignment with Iranian-Islamic culture, it can be used in educational and therapeutic centers.
_||_