اثربخشی آموزش خویشتنداری جنسی بر اساس آموزههای اسلامی برتکانشگری جنسی، نگرش به پیشگیری از بارداری و نگرش به بیماریهای مقاربتی دانشجویان دختر
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعيمحمد سلطانی زاده 1 , شادی جزینی 2
1 - استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2 - گروه مشاوره، واحد خمینیشهر ، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینیشهر، اصفهان، ایران.
کلید واژه: نگرش به بیماریهای مقاربتی, نگرش به پیشگیری از بارداری, آموزههای اسلامی, خویشتنداری جنسی, تکانشگری جنسی,
چکیده مقاله :
آموزش خویشتنداری جنسی نقش مهمی در جلوگیری از رفتارهای جنسی پرخطر دارد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش خویشتنداری جنسی بر اساس آموزههای اسلامی برتکانشگری جنسی، نگرش به پیشگیری از بارداری و نگرش به بیماریهای مقاربتی دانشجویان دختر انجام گرفت. پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دختر مجرد شهر اصفهان در سال تحصیلی 97-1398 بود. در این پژوهش 30 دختر مجرد با رضایت آگاهانه و داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (15 نفر در هر گروه). دختران حاضر در گروه آزمایش، آموزش خویشتنداری جنسی را طی 8 هفته در 8 جلسه 90 دقیقهای بهصورت گروهی دریافت نمودند. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس فزونکنش جنسی (رید، 2011)، پرسشنامه نگرش به پیشگیری از بارداری (میرزایی علویجه و همکاران،1390) و پرسشنامه نگرش به بیماریهای مقاربتی (فرازمند، 1395) بود. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش خویشتنداری جنسی بر اساس آموزههای اسلامی برتکانشگری جنسی، نگرش به پیشگیری از بارداری و نگرش به بیماریهای مقاربتی دانشجویان دختر تأثیر معنادار داشته است (01/0>P). بدین صورت که این آموزش توانسته منجر به کاهش تکانشگری جنسی و افزایش آگاهی و نگرش به پیشگیری از بارداری و بیماریهای مقاربتی شود. با توجه به نتایج پژوهش، میتوان از آموزش خویشتنداری جنسی بر اساس آموزههای اسلامی بهمنظور کاهش تکانشگری جنسی و افزایش آگاهی و نگرش به پیشگیری از بارداری و بیماریهای مقاربتی در دختران مجرد بهعنوان یک روش مداخلهای مؤثر بهره گرفت.
Sexual abstinence training plays an important role in preventing high-risk sexual behaviors. The purpose of this study was to determine the effectiveness of sexual abstinence training based on islamic teachings on sexual impulsivity, attitude towards contraception and attitude towards sexually transmitted diseases among female students. The present study was a quasi-experimental with pre-test and post-test design with a control group. The statistical population of the study included single female students in Isfahan in the academic year 2018-2019. In this study, 30 single girls were selected with informed and voluntary consent and randomly assigned to two experimental and control groups (15 people in each group). The girls in the experimental group received sexual abstinence training for 8 weeks in 8 sessions of 90 minutes as a group. The questionnaires used in this study included the Reid's Hypersexual Behavior Inventory (2011), Attitudes Towards Contraception Questionnaire Mirzaei Alavijeh et al (2011) and Attitude Towards Sexually Transmitted Diseases Questionnaire, Farazmand (2016). The data were analyzed by multivariate analysis of covariance. The results showed that sexual abstinence training based on Islamic teachings had a significant effect on sexual impulsivity, attitudes toward contraception and attitudes toward sexually transmitted diseases in female students (P <0.01). In this way, this training has been able to reduce sexual impulsivity and increase awareness and attitudes toward contraception and sexually transmitted diseases. According to the results of the study, sexual abstinence training based on Islamic teachings can be used as an effective intervention method to reduce sexual impulsivity and increase awareness and attitude towards contraception and sexually transmitted diseases in single girls.
_||_