مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر شفقت بر احساس تنهایی
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي
امیرپاشا کاظمی
1
,
حسن احدی
2
*
,
حمید نجات
3
1 - گروه روانشناسی، واحد بینالملل کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران
2 - استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
3 - استادیار، گروه روانشناسی، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسلامی، قوچان، ایران
کلید واژه: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد#درمان مبتنی بر شفقت# احساس تنهایی,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر شفقت بر احساس تنهایی انجام شد. مطالعه حاضر نیمهتجربی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعهکننده به درمانگاه مرکزی آجودانیه شهر تهران در سال 1397 بودند. نمونه پژوهش 45 نفر بودند که با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی به سه گروه 15 نفری تقسیم شدند. هر یک از گروههای آزمایش هشت جلسه 90 دقیقهای با روشهای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر شفقت آموزش دیدند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزار پژوهش ویرایش سوم پرسشنامه احساس تنهایی راسل (1996) بود. دادهها در نرمافزار SPSS-21 با روش اندازهگیری مکرر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر دو روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر شفقت در پسآزمون باعث کاهش احساس تنهایی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شدند و نتایج درمان در مرحله پیگیری حفظ شد (05/0P). بر اساس یافتهها توصیه میگردد که درمانگران و روانشناسان بالینی از روشهای مذکور برای کاهش احساس تنهایی استفاده کنند.
This research aimed to comparison the effectiveness of acceptance and commitment focused therapy and compassion focused therapy on loneliness. Present study was a semi-experimental with a pre-test, post-test and follow-up design with control group. The research population was type II diabetes patients referred to central clinic of Ajudaniye of Tehran city in 2018 year. The research sample was 45 people who were selected by available sampling method and randomly divided in three 15 people groups. One of the experimental group trained eight sessions of 90 minutes with the methods of compassion focused therapy and acceptance and commitment focused therapy and the control group was placed on the waiting list for training. The research tool was the version-3 of Russell’s questionnaires of loneliness. Data were analyzed in SPSS-21 software and by repeated measures method. The results showed that both methods of compassion focused therapy and acceptance and commitment focused therapy in the post-test led to decrease loneliness in type II diabetes patients and treatment results were maintained in the follow-up (P0/05). According to the results, it is recommended that therapists and clinical psychologists used from mentioned methods to decrease the loneliness.