تاثیر بازی درمانی گروهی بر رفتارهای تکانشی، سازگاری اجتماعی و بهزیستی روانی

محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي

ریحانه ولی‌نقندر ¹ (دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش و پرورش پیش‌دبستانی، گروه علوم تربیتی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران)
فریده هاشمیان‌نژاد ² (استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران)

تاریخ دریافت : 1398/10/20 تاریخ پذیرش : 1398/11/27 تاریخ انتشار : 1398/11/01

کلید واژه: بهزیستی روانی, سازگاری اجتماعی, رفتارهای تکانشی, بازی درمانی گروهی,

چکیده مقاله :

هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر بازی درمانی گروهی بر رفتارهای تکانشی، سازگاری اجتماعی و بهزیستی روانی بود. این پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانش‌آموزان پیش‌دبستانی شهر مشهد در سال تحصیلی 99-1398 بودند که از میان آنها 40 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 12 جلسه 45 دقیقه‌ای بازی درمانی گروهی دریافت کرد و گروه کنترل آموزشی ندید. برای جمع‌آوری داده‌ها از ابزارهای مقیاس رفتارهای تکانشی (بارات، 1994)، خرده‌مقیاس سازگاری اجتماعی (بل، 1961) و پرسشنامه بهزیستی روانی (کییز و ماگیار-مو، 2003) استفاده که توسط مادران تکمیل شد. داده‌ها با روش‌های آزمون تی مستقل و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS-19 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که گروه‌های آزمایش و کنترل در مرحله پیش‌آزمون از نظر رفتارهای تکانشی، سازگاری اجتماعی و بهزیستی روانی تفاوت معناداری نداشتند (05/0P>)، اما در مرحله پس‌آزمون از نظر هر سه متغیر تفاوت معناداری داشتند (05/0P<). به عبارت دیگر بازی درمانی گروهی باعث کاهش رفتارهای تکانشی و افزایش سازگاری اجتماعی و بهزیستی روانی دانش‌آموزان پیش‌دبستانی شد (001/0P<). بر اساس نتایج توصیه می‌گردد که روانشناسان بالینی و درمانگران از روش بازی درمانی گروهی در کنار سایر روش‌های درمانی برای بهبود سلامت و به‌ویژه کاهش رفتارهای تکانشی و افزایش سازگاری اجتماعی و بهزیستی روانی دانش‌آموزان پیش‌دبستانی استفاده کنند.

چکیده انگلیسی:

The aim of present study was determine the effect of group play therapy on impulsive behaviors, social adjustment and subjective well-being. This research was semi-experimental with pre-test and post-test design with a control group. The research population was preschool students of Mashhad city in 2019-20 academic years, which from them 40 people were selected by purposeful sampling method and randomly replaced into two groups. The experimental group received group play therapy for 12 sessions of 45 minutes and the control group didn’t training. To collected data used from the tools of impulsive behaviors scale (Barratt, 1994), social adjustment subscale (Bell, 1961) and subjective well-being questionnaire (Keyes & Magyar-Moe, 2003), which completed by mothers. Data were analyzed by independent t-test and multivariate analysis of covariance method in SPSS-19 software. The Findings showed that in the pre-test stage there was no significant difference between the experimental and control groups in terms of impulsive behaviors, social adjustment and subjective well-being (P>0/05), but in the post-test stage there was significant difference in terms of all three variables (P<0/05). In the other words, group play therapy led to decrease impulsive behaviors and increase social adjustment and subjective well-being of preschool students (P<0/001). Based on the results it is suggest that clinical psychologists and therapists used from group play therapy along with other therapies to improve health and especially decrease impulsive behaviors and increase social adjustment and subjective well-being of preschool students.