بررسی تأثیر القاء‌کننده‌های مقاومت به‌عنوان جایگزین سموم قارچ‌کش برای کنترل بیماری سفیدک دروغی پیاز
محورهای موضوعی : آفات گیاهی
محمدرضا اصلاحی
1
,
عبدالستار دارابی
2
1 - استادیار پژوهش، بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
2 - دانشیار بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی اهواز، ایران
کلید واژه: پیاز, اسید سالیسیلیک, سفیدک دروغی, اسید نیکوتینیک, فسفات دی پتاسیم,
چکیده مقاله :
کاربرد ترکیبات القاء کننده مقاومت باعث کاهش وقوع و شدت بیماری در گیاهان می‌شود. اثر ترکیبات القاءکننده مقاومت روی بیماری سفیدک دروغی پیاز به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 10 تیمار و سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان بررسی شد. القاءکننده های مقاومت شامل فسفات دی‌پتاسیم با غلظت 50 میلی مولار، اسید نیکوتینیک 80 میلی مولار و اسید سالیسیلیک با غلظت سه میلی مولار، به همراه تیمار قارچ کش ریدومیل مانکوزب (WP72%) به نسبت سه در هزار و تیمار شاهد (آب) و ژنوتیپ در دو سطح شامل پیاز اصلاح شده بهبهان و تگزاس ارلی وایت بود. اعمال تیمار ها از اواسط بهمن‌ماه در مرحله 3 تا 4 برگی شروع و تا اواخر فروردین ماه هر دو هفته یک بار و جمعاً پنج نوبت تکرار شد. شدت بیماری با ارزیابی 40 گیاه در هر تیمار هنگامی که شاخص بیماری در تیمار شاهد کمتر از 75 درصد بود، در 2 ردیف وسط هر کرت آزمایشی محاسبه گردید. بیشترین درصد شدت بیماری در تیمار شاهد بدون سمپاشی با میزان 50/75 درصد و کمترین میزان شدت بیماری در تیمار قارچ کش ریدومیل مانکوزب با 17/14 درصد مشاهده گردید. شدت بیماری در تیمار های فسفات دی پتاسیم، اسید سالیسیلیک و اسید نیکوتینیک به ترتیب با 33/28 ، 33/33 و 33/23 درصد بود. بنابراین استفاده از القاء کننده های مقاومت می تواند جایگزینی برای قارچ کش‌ها باشد.
Using plant resistance inducers leads to the reduction of disease incidence and severity. The effect of several resistance inducer compounds on onion downy mildew disease was tested in a factorial experiment with a randomized complete block design comprising of 10 treatments in 3 replications at Behbahan Agricultural Research Station. Treatments consisted of chemical indicers in five levels of 50mμ dipotassium phosphate, 80mμ nicotinic acid and 3mμ salicylic acid, and ridomil mancozeb fungicide (3g/L) and control that treated with water. Treatments were applied 5 times from mid-February when the plants were in 3 to 4 leaf stage until late April every two weeks. Genotypes were in two levels including modified onion of Behbahan and Early White Texas. Disease severity was calculated by evaluating 40 plants in each treatment when the disease index in the control treatment was more than 75% in two middle rows of each plot in each treatment. The highest percentage of disease severity (75.50%) was observed in the control treatment with no spraying and the lowest rate of disease severity was observed in the application of Ridomil with 14.17%. The severity of the disease was 28.33%, 33.33% and 23.33% in dipotassium phosphate, salicylic acid and nicotinic acid treatments, respectively. Therefore, the use of resistance inducers can be a substitute of fungicides.
_||_