در این پژوهش پوشش های نانوکامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت-اکسید تیتانیم (HA-TiO2) و هیدروکسی آپاتیت-اکسید تیتانیم- نانولوله های کربنی (HA-TiO2-CNT) توسط فرآیند الکتروفورتیک در ولتاژ 20 ولت و زمان 4 دقیقه بر روی زیرلایه ای از جنس فولاد زنگ نزن316L ایجاد شد. به منظور ساخت سوسپا چکیده کامل
در این پژوهش پوشش های نانوکامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت-اکسید تیتانیم (HA-TiO2) و هیدروکسی آپاتیت-اکسید تیتانیم- نانولوله های کربنی (HA-TiO2-CNT) توسط فرآیند الکتروفورتیک در ولتاژ 20 ولت و زمان 4 دقیقه بر روی زیرلایه ای از جنس فولاد زنگ نزن316L ایجاد شد. به منظور ساخت سوسپانسیون پایدار از ایزوپروپانل به عنوان حلال و از تری اتانول آمین به عنوان پراکنده ساز استفاده شد. ریزساختار و توزیع نانوذرات تقویت کننده به ترتیب توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی و نگاشت عنصری عناصر مورد بررسی قرارگرفت. جهت بررسی نقش نانولوله های کربنی و نانوذرات اکسید تیتانیم در میزان سختی و مدول الاستیک پوشش های نانوکامپوزیتی فوق، سختی و مدول الاستیک به دست آمده از منحنی نانوسختی پوشش های H،H30T1C وH30T5C با یکدیگر مقایسه شدند. جهت بررسی تغییرات ایجاد شده در مورفولوژی، توپوگرافی و زبری سطح پوشش های ایجاد شده، ریزساختار، توپوگرافی و زبری سطح پوشش های فوق به ترتیب توسط دستگاه میکروسکوپ الکترونی گسیل میدانی (FESEM) و میکروسکوپ نیروی اتمی(AFM) مورد بررسی قرار گرفت.
پرونده مقاله
در این پژوهش پوشش نانوکامپوزیتی هیدروکسیآپاتیت-اکسید تیتانیم-نانولولههای کربنی توسط فرآیند الکتروفورتیک بر روی زیرلایهای از جنس فولاد زنگ نزن 316L ایجاد شد. به منظور ساخت سوسپانسیون پایدار از ایزوپروپانل به عنوان حلال و از تری اتانول آمین به عنوان پراکندهساز استفاده چکیده کامل
در این پژوهش پوشش نانوکامپوزیتی هیدروکسیآپاتیت-اکسید تیتانیم-نانولولههای کربنی توسط فرآیند الکتروفورتیک بر روی زیرلایهای از جنس فولاد زنگ نزن 316L ایجاد شد. به منظور ساخت سوسپانسیون پایدار از ایزوپروپانل به عنوان حلال و از تری اتانول آمین به عنوان پراکندهساز استفاده شد. ریزساختار، ترکیب شیمیایی و ساختار فازی پوشش به ترتیب توسط SEM، EDS و XRD مورد بررسی قرار گرفت. میزان اضمحلال پوشش نانوکامپوزیتی ایجاد شده پس از قرارگیری در محلول SBF توسط روشICP مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد ریزساختار پوشش نانوکامپوزیتی ایجاد شده بسیار یکنواخت بوده و بیانگر عدم وجود میکروترکها و ذرات آگلومره شده در ساختار پوشش میباشد، توزیع نانولولههای کربنی و نانوذرات اکسید تیتانیم در ساختار پوشش بسیار مناسب بوده است و هیچ گونه ورقه ورقه و پوسته شدن در پوشش نانوکامپوزیتی ایجاد شده مشاهده نمی شود. همچنین مشاهده شد نانوذرات اکسید تیتانیم و نانولولههای کربنی موجب بهبود در رفتار بیولوژیکی پوشش نانوکامپوزیتی فوق شدهاند.
پرونده مقاله