نقش تعامل طراحان جمعی بر تفکر و یادگیری کنش‌گران طراحی

فاطمه زارع ¹ ( دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشکده معماری و شهرسازی، )
کاوه بذرافکن ² ( معماری، معماری و شهرسازی، دانشگاه ازاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران. )
هما ایرانی بهبهانی ³ ( دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران [e-mail] )
بهروز منصوری ⁴ ( گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. [e-mail] )

تاریخ ارسال : 1401/08/03 تاریخ تایید : 1401/09/24

کلید واژه: یادگیری اجتماعی, طراحی معماری, رویکرد تعاملی, روند طراحی جمعی, گفت‌وگومندی,

چکیده مقاله :

طراحی امری چندلایه است که در جهت پاسخ به نیازهای امروزه تغییر یافته است. طراحی جمعی با نقد رویکرد فردی، بر مبنای هم‌بازی میان کنش‌گران طراحی تکامل می‌یابد. اساس این روند بر گفت‌وگوی کنش‌گران تمرکز دارد و در آن، امر یادگیری درون تیمی قابل توجه است. در این راستا پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به پرسش گفت‌وگومندی در طراحی جمعی چه تاثیری بر تفکر و یادگیری کنش‌گران دارد؟ گام بر می‌دارد. پژوهش حاضر، در دسته پژوهش‌های طراحی، به صورت کیفی صورت گرفته و ماهیتی کاربردی دارد. داده‌ها در این پژوهش از مطالعات کتابخانه‌ای و مشاهده اقدام عملی طراحی جمعی جمع‌آوری شده و پس از کدگذاری، با راهبرد استدلال منطقی تحلیل شده‌اند. تعامل در روند طراحی، ماهیت طراحی را از امری شهودی و فردی به رویدادی جمعی دگردیس می‌کند. یافته‌ها نشان می‌دهد چهار مدل چیدمانی باز، بسته، سلسله‌‌مراتبی و شبکه‌ای در طراحی جمعی قابل حصول است که در جهت دستیابی به نتایج مختلف از ادغام این چیدمان‌ها می‌توان بهره برد. همه این مدل‌ها، گفت‌وگومحور هستند. مشاهدات تجربه عملی طراحی جمعی نشان می‌دهد کیفیت گفت‌و‌گوها بیشتر انتقادی بوده و نقش تفکر انتقادی در آن قابل توجه است. همچنین، با توجه به سه سطح یادگیری فعال، تجربی و مشارکتی که بر تعامل جمعی تاکید دارند؛ چرخه گفت‌وگوها، بر یادگیری کنش‌گران تاثیر داشته و موجب تحول فکری می‌شود. این یادگیری منطبق بر مدل یادگیری اجتماعی است و به دنبال ارائه راه‌کارهای موازی به مثابه ماشین ایده‌زایی عمل می‌کند.

چکیده انگلیسی :

Design is a multi-layered process that has changed to meet today's needs. Collective design evolves by criticizing the individual approach, based on the cooperation between design actors. The basis of this process focuses on the dialogue of actors and learning happens within the team. In this regard, the current research seeks to answer the question "what is the effect of dialogue in collective design on actors' learning?". The current research is conducted qualitatively and has a practical nature. The data in this research were collected from library studies and observing the practical action of collective design, and after coding, they were analyzed with logical reasoning strategy. Interaction in the design process transforms the nature of design from an intuitive and individual matter to a collective event. The findings show that four models of open, closed, hierarchical and network layouts could be obtained in collective design, which can be used to integrate these layouts in order to achieve different results. All these models are conversational. Observations of the practical experience of collective design show that the quality of conversations is more critical and the role of critical thinking is significant. Also, considering the three levels of active, experiential and collaborative learning that emphasize collective interaction, the cycle of dialogues affects learning of activists and causes intellectual transformation. This learning conforms to the social learning model and works as an idea generation machine by providing parallel solutions.