اثر بخشی آموزش گروهی شناختی رفتاری برمعیارهای ارتباطی غیر واقعی و صمیمیت زناشویی زنان
محورهای موضوعی : فصلنامه زن و جامعهمحسن بابایی گرمخانی 1 , یاسر مدنی 2 , مسعود غلامعلی لواسانی 3
1 - دانشجوی دکترا رشته مشاوره دانشگاه خوارزمی
2 - دکترای تخصصی تربیت مشاور دانشگاه تهران
3 - دکترای تخصصی روانشناسی تربیتی دانشکاه تهران
کلید واژه: زنان, صمیمیت زناشویی, آموزش شناختی رفتاری, معیارهای ارتباطی غیر واقعی,
چکیده مقاله :
این تحقیق با هدف بررسی اثر بخشی آموزش گروهی شناختی رفتاری برمعیارهای ارتباطی غیر واقعی و صمیمیت زناشویی زنان انجام گرفته است. روش این پژوهش نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و جایگزینی تصادفی استفاده شد. جامعه پژوهش را تمامی زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره خانواده بهزیستی شهرستان هرسین تشکیل دادند که پس از اعلام عمومی برگزاری دوره 30 نفر از افراد واجد شرایط انتخاب شدند که 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر دیگر درگروه کنترل به شیوه تصادفی ساده جایگزین شدند و از هردو گروه پیش آزمون (مقیاس صمیمیت واکر وتامپسون و پرسشنامه معیارهای ارتباطی ویژه بوکام و همکاران) به عمل آمد و گروه آزمایش در معرض 8 جلسه 90 دقیقهای آموزش گروهی شناختی رفتاری قرار گرفت و سپس با آزمونهای مذکور پس آزمون به عمل آمد. یافتهها حاکی از تفاوت معنادار میانگین دو گروه (آزمایش و کنترل) در پس آزمون و تاثیرآموزش شناختی رفتاری در کاهش معیارهای ارتباطی غیر واقعی و همچنین افزایش صمیمیت زناشویی زنان بود. نتایج نشان داد که کاهش معیارهای ارتباطی غیر واقعی از طریق آموزش مؤلفههای رویکرد شناختی رفتاری موجب افزایش صمیمیت زناشویی زنان میشود.
The aim of this research was to evaluate the effectiveness of cognitive behavioral group training on unrealistic relationship standards and marital intimacy of women. The method of research was quasi-experimental and pretest-posttest with control group design and random assignment was used. The research population was all women referred to the Family Counseling Center of Welfare in Harsin city after the public announcement of holding the training period, 30 members qualified for participating were selected and with simple randomly sampling 15 members in the experimental group and 15 others in the control group were replaced. The experimental group received 90 minute cognitive behavioral group training in 8 sessions. All participants completed the inventory of specific relationship standards and intimacy scale in pretest post-test stage. Findings showed that significant difference in post-test between groups (experimental and control) and effect of cognitive behavioral training in reducing unrealistic relationship standards as well as increasing marital intimacy. Results showed that reducing unrealistic relationship standards by training components of cognitive behavioral approach enhances marital intimacy among women.