تاثیرآموزش خود دلگرم سازی بر ارتقاء مهارتهای جرات ورزی و خودکار آمدی عمومی زنان سرپرست خانوار
محورهای موضوعی : زن و جامعهمجید صفاری نیا 1 , اشرف مهمان نوازن 2
1 - دانشیار دانشگاه پیام نور، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، گروه روان شناسی
2 - دانشجوی دکتری روان شناسی عمومی دانشگاه پیام نور، عضو گروه مشاوره دانشگاه الزهرا(س)
کلید واژه: آموزش خوددلگرم سازی, مهارتهای جرات ورزی, خودکارآمدی عمومی,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش خوددلگرم سازی بر ارتقاء مهارتهای جرات ورزی و خودکارآمدی عمومی زنان سرپرست خانوار تحت حمایت موسسه خیریه صدیقین اجرا شده است. روش پژوهش، نیمه آزمایشی و در قالب پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل میباشد. نمونه آماری شامل 28 نفر از زنان سرپرست خانوار میباشد که به روش نمونهگیری داوطلبانه در دسترس انتخاب شدند. و این تعداد به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین گردیدند. گروه آموزش در معرض آموزش خوددلگرم سازی، در 10 جلسه120 دقیقهای قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. دو گروه، قبل و بعد از مداخله آموزشی به وسیله پرسشنامه جرات ورزی و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی مورد ارزشیابی قرار گرفتند. دادههای جمع آوری شده با آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که بین گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد و این تفاوت به سود گروه آموزش دیده میباشد. به این صورت که آموزش خوددلگرم سازی به طور معنی داری موجب افزایش میزان مهارت جرات ورزانه و میزان خودکارآمدی عمومی زنان سرپرست خانوار در گروه آزمایش شده است. آموزش خوددلگرم سازی به عنوان یک مهارت، میتواند باعث ارتقاء رفتار جرات ورزانه و ارتقاء خودکارآمدی عمومی گردد و بنابراین جهت توانمندسازی زنان سرپرست خانوار این آموزش در کنار سایر حمایتهای اقتصادی و اجتماعی، توصیه میگردد .
The study was carried out under sponsorship of Sediqin charity to examine the impact of self-encouragement training on promotion of assertiveness and general self-efficacy of household-headed females. Research method was semi-experimental and in the form of pretest and post-test with control group. Samples contained 28 household-headed women selected by voluntarily sampling and they were assigned randomly in two experimental and control groups. The experimental group received 10 sessions of 120 minutes training whereas the control group didn't receive any training. Both groups were evaluated by the assertiveness questionnaire of Gambril & Richy (1975) and General self-Efficacy scale (sherer, 1982) before and after training intervention. Results showed that there is a significant difference between experimental and control group, and this difference is to trained group's advantage. Self-encouragement training has significantly increased assertiveness skills and the general self-efficacy of household-headed females in experimental group. Self-encouragement training as a skill can promote assertiveness skills and the general self-efficacy, so beside other economic and social protections this training is also recommended to empower the household-headed women.