نگاه مشترک ابن عربی و مولوی (دربارهی منزلت حقیقی زن در خلقت)
محورهای موضوعی : زن و جامعه
1 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت،گروه بین رشته ای، مرودشت، ایران
کلید واژه: زن, اسماء, صفات, جمال, خالق, ابن عربی, مولانا,
چکیده مقاله :
از نگاه عارفان همهی موجودات در عالم هستی مظاهر اسماء الهی اند؛ بنابراین زن نیز ظرف وجودی اسمی از اسماء و صفات خداوند می باشد؛ عرفا نیز زن را مظهر اسم جمال، خالق و اسم ربّ میدانند؛ به ویژه ابن عربی دربارهی زنان، از آن جهت که آینهی جمال حق هستند نظری خاص دارد؛ وی پس از بیان حدیث نبوی: «حُبَبَّ الیَّ من دُنیاکم ثَلاث: النِساء وَ الطَیّب و جُعلت قُرَّه عینی فی الصلاه»، استدلال میکند که تأویل این سخن به نوعی بیانگر منزلت حقیقی زن بوده وحُبّ زنان را کمال عارفان وحُبّ الهی میشناسد. دراین مقاله سعی بر آن است که منزلت حقیقی زن از دیدگاه عرفان اسلامی و ادبیات عرفانی را تبیین و روشن نماید؛ ابن عربی بیشتر از هرکس به شأن معنوی زن پرداخته است؛ این مقاله مطالبی از ابن عربی و شواهدی از «مثنوی» در باب منزلت زن را تحلیل میکند؛ سعی نگارنده این است که یکی از پیوندهای فکری مولانا با ابن عربی را در این خصوص به صورت توصیفی- تطبیقی روشن نماید.
In mystics' view, all creatures in this world are the representatives of divine names; therefore the women are the symbols of God’s names and attributes. The mystics know the woman as divine, epiphany beauty and the name of lord. Ibne Arabi has a specific idea about women due to being the mirror of Divine’s beauty. saying the prophet Hadith "I like three things of your world, women, fragrant (good smell) and praying which is the delight of one’s eye", he argues that its hermeneutic interpretation somehow shows the real status of a woman and he considers loving a woman as attainment to mystics' perfection and the Divine’ s love. This study attempts to verify women’s real statusfrom the perspective of Islamic mysticism and mystical literature. Ibne-Arabi discusses the woman's spiritual degree more than others. In fact, this article surveys some subjects of Ibne-Arabi and some evidences of Masnavi about woman’s dignity. The author has tried to clarify one of the mental relationships between Moulana and Ibne-Arabin comparatively and descriptively.