بررسی آموزش خانواده به شیوه شناختی - رفتاری بر رضایتمندی زناشویی والدین 88- دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی ناحیه 2 شیراز در سال تحصیلی 87
محورهای موضوعی : زن و جامعهپروین غیاثی 1 , لادن معین 2 , شهین گوهرگانی 3 *
1 - استادیار عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
2 - استادیار عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
3 - کارشناس ارشد رشته ی راهنمایی و مشاوره ی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
کلید واژه:
چکیده مقاله :
در این پژوهش تاثیر آموزش های شناختی – رفتاری بر میزان رضایت زناشویی زوجین مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش 30 زوج ( 60 زن و مرد ) از بین کلیه ی والدین دانش آموز دختر مدارس ابتدایی ناحیه ی 2 شیراز در سال تحصیلی 87-88 که داوطلب شرکت و دارای شرایط لازم بودند، انتخاب و به روش تصادفی خوشه ای در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. پرسشنامه ی رضایت زناشویی انریچ پیش از شروع آموزش های شناختی و رفتاری در مورد هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمایش 15 ساعت ( 5 جلسه سه ساعته ) تحت آموزش های شناختی – رفتاری استخراج شده از محتوای پرسشنامه ها قرار گرفتند. در این مدت بمنظور حذف اثر آزماینده، گروه کنترل تحت آموزش های نا مربوط قرار داشت. ( آموزش هایی غیر از آموزش خانواده، مانند روش تربیت درست فرزندان و غیره ) پس از پایان دوره ی آموزشی دوباره پرسشنامه ی رضایت زناشویی در مورد هر دو گروه اجرا شد و با استفاده از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس دو سویه، یافته های بدست آمده از اجرای بار دوم پرسشنامه ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش های شناختی – رفتاری موجب افزایش رضایت زناشویی زوجین می گردد و در سطح 05/0 معنی دار است. به بیان دیگر، آموزش خانواده به صورت معنی داری موجب افزایش رضایت زناشویی شده است و معلوم شد که جنسیت زوجین تاثیری بر میزان اثر بخشی آموزش های شناختی ندارد
The present study investigated the effects of behavioral-cognitive training on the matrimony satisfaction of elementary girl students' parents in the second district of Shiraz in the academic year 2008–2009. 30 couples who possessed the desired qualifications and volunteered to participate in the study were selected randomly from among all girls' parents of one elementary school in second district of Shiraz to comprise the sample of the study. They were, then, assigned to experimental and control groups. All parents from the two groups filled out Enrich questionnaire of matrimony satisfaction and a questionnaire of recitative reactions, cooperation and sexual relations. Then, the experimental group received a 15-hour treatment (training) based on the insights from the questionnaires. At the same time the control group, similarly, received training but on irrelevant issues such as how to educate children. When the education finished both groups took the questionnaires again. Employing independent t-test and tow-way ANOVA the data was analyzed. The findings of this study indicated that the behavioral-cognitive training lead to increasing the matrimony satisfaction of couples. It was also revealed that the gender of spouses had no effect on the rate of effectiveness of behavioral-cognitive training