تبیین میزان سطوح پایداری نواحی و مناطق شهری با تأکید بر امنیت شهری (مورد پژوهی: شهر کاشان)

ابوذر وفایی ¹ ( استادیار گروه جغرافیا وگردشگری دانشگاه کاشان، کاشان، ایران. )
کامران دولتیاریان ² ( دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری )

تاریخ ارسال : 1401/05/10 تاریخ تایید : 1401/07/02

کلید واژه: کیفیت زندگی, پایداری, شهر کاشان, امنیت شهری,

چکیده مقاله :

امروزه امنیت شهری به عنوان یکی از ابعاد پایداری، ضمن فراهم نمودن آرامش و احساس ایمنی در فضاهای شهری، نقش قابل توجهی در دستیابی به رفاه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برای ساکنین شهری دارد، به‌طوری که فقدان آن موجب ناپایداری کیفیت زندگی ساکنین در فضای شهری می‌گردد. هدف پژوهش حاضر تبیین میزان سطوح پایداری نواحی و مناطق شهری کاشان با تأکید بر شاخص امنیت شهری می‌باشد تا بدین وسیله ضمن شناسایی نواحی و مناطق ناپایدار شهری در حوزه امنیت، اقدام به تدوین راهبردهایی مبتنی بر اصول توسعه پایدار شهری جهت افزایش امنیت در نقاط بحرانی گردد. نوع پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه انجام توصیفی- تحلیلی با استفاده از شاخص‌های امنیت شهری و از طریق مدل تصمیم‌گیری چند معیاره TOPSIS است و بدین طریق تلاش گردیده به این پرسش پاسخ داده شود که سطح پایداری نواحی و مناطق شهر کاشان به لحاظ شاخص‌های امنیت شهری از چه الگویی تبعیت می‌کند؟ بررسی ها و تحلیل‌های انجام شده در سطح مناطق شهری کاشان از نظر اولویت‌بندی سطوح برخورداری به لحاظ شاخص‌های امنیت نشان می‌دهد که مناطق 5 و 4 در رتبه اول و دوم به لحاظ برخورداری قرار دارند و منطقه 3 با کسب رتبه سوم جزء مناطق نیمه برخوردار و در نهایت مناطق 2 و 1 با کسب رتبه‌های چهارم و پنجم جزء مناطق محروم و بسیار محروم شهری به لحاظ شاخص‌های امنیت می‌باشند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد پایداری نواحی و مناطق شهر کاشان به لحاظ شاخص‌های امنیت شهری با قرار گرفتن در سه سطح برخوردار، نیمه برخوردار و فرو برخوردار از الگوی نامتعادل پیروی می‌کند و لذا نواحی و مناطق از امنیت شهری یکسان برخوردار نمی‌باشند و در این زمینه می‌بایست نسبت به توزیع متعادل امکانات و خدمات در مناطق و نواحی فرو برخوردار اقدام نمود.

چکیده انگلیسی :

Nowadays, as one of the dimensions of sustainability, urban security plays a significant role in achieving economic, social and cultural well-being for urban residents while providing peace and feeling of safety in urban spaces, so that its lack causes the unsustainability of the quality of life of the residents in the urban space. The present research aims to express the level of sustainability of the urban areas and regions in Kashan with an emphasis on the urban security index, in order to comply strategies based on the principles of sustainable urban development to increase security in critical areas while identifying unstable urban areas and regions in the scope of security. The research has been conducted in applied form regarding the purpose and in terms of conduction method is descriptive-analytical using urban security indicators by means of TOPSIS multi-criteria decision-making model through which an attempt has been made to answer the question, what pattern does the level of stability of Kashan's districts and regions follow in terms of urban security indicators? Considering prioritizing the availability levels in terms of security indicators, conducted surveys and analyses throughout urban areas of Kashan show that regions 5 and 4 hold the first and second rankings and Region 3, attaining the third ranking, is one of the semi-privileged regions, and eventually Regions 2 and 1, having the fourth and fifth ranks, are among the deprived and actual deprived urban areas. The results of the research indicate that the sustainability of the districts and regions of Kashan follows an unbalanced pattern in terms of urban security indicators, standing in three levels of privileged, semi-privileged and under-privileged, and consequently, the districts and regions do not enjoy the identical urban security and in this context, an action should be taken to distribute moderately the facilities and services in underprivileged districts and regions.