ارزیابی شاخص های کمی و کیفی مسکن در استان همدان (با تأکید بر اقشار کم درآمد)
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
1 - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران
2 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران
کلید واژه: استان همدان, مسکن, شاخص های کمی و کیفی, سیاست های مسکن, اقشار کم درآمد,
چکیده مقاله :
مسکن کالایی با دوام، غیر منقول، چند بعدی، غیرهمگن و بسیار پر هزینه است و در سازمان اجتماعی فضا نیز نقش بسیار مؤثری دارد. اهتمام به تأمین مسکن مناسب، بادوام، مقاوم و ایمن، از بزرگترین دغدغههای انسان معاصر و جوامع کنونی است. از دید دیگر، مسکن در برنامههای درازمدت توسعه، به عنوان پویاترین زمینهی عملکرد اقتصادی محسوب میگردد. تأمین مسکن برای همه دولتها از دیرباز یکی از مهمترین مسائلی بوده که برای رفع این مشکل راهبردها و سیاستهای گوناگونی ارائه شده است. در ایران نیز، طی سالهای اخیر، رونق و رکود بازار مسکن و مجموعههای هم پیوند با آن، با اهمیت تلقی شده و مسکن و وضعیت کمی و کیفی آن، به عنوان عاملی حساس و اثرگذار معرفی شده است. هدف اصلی این مقاله ارزیابی مسکن گروههای درآمدی و ارائه برنامه برای تأمین مسکن اقشار کم درآمد، با استفاده از تکنیکهای آماری در استان همدان است. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی میباشد و از تکنیک آماری دهکهای درآمدی استفاده شده است. مطالعات انجام شده حاکی از آن است که شرایط مسکن در بین گروههای کم درآمد استان دارای وضعیت نامناسبی است. لذا به بررسی و تحلیل شاخص های مسکن بر حسب گروههای درآمدی پرداخته شده است. لازم به ذکر است عملکرد و سیاستهای اتخاذ شده توسط دولت در سالهای گذشته، تأثیر مناسبی بر ساماندهی مسکن گروههای کم درآمد استان همدان نداشته است و حتی در برخی از دورهها تبعات منفی فراوانی برای این گروهها داشته است.
Housing is a heterogeneous, lasting, immovable and costly commodity and plays an important role in social organization at space. Efforts to provide suitable, lasting and secure housing is one of the greatest concern of contemporary societies and governments today. From a different viewpoint, housing in a long term development program should be considered such as economic basis for performance. Many strategies and policies have been proposed to provide housing for all governments as one of the most important issues that is raised in contemporary societies. In Iran, in recent years, Boom and bust housing market along with its associated issues, housing is considered as an important in terms of quantitative and qualitative as a pivotal factor. The main purpose of this article is evaluating of income groups and provide plan for low-income groups housing by using statistical techniques used in Hamadan housing province. This analytical-descriptive research method has used income deciles statistical techniques. The studies have done in this article indicate that housing condition is not appropriate among low- income groups in Hamadan .So, based on the analysis of housing indicators according to income groups have been investigated that the government’s policies during the recent years have not influenced low-income groups positively and even in some of time courses they have had many negative consequences for them.