ارزیابی ابعاد کالبدی- فضایی کیفیت محیطِ شهری در بافت میانی شهرهای میانه اندام (مطالعه موردی: شهر زنجان)
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ایاصغر تیموری 1 , اکبر اصغری زمانی 2
1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2 - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
کلید واژه: ارزیابی, شهر زنجان, کیفیت محیط شهری, بافت میانی,
چکیده مقاله :
رشد سریع شهرها و توسعهی کالبدی آنها موجب بروز بحرانهای مختلف در زندگی شهری نظیر مشکلات محیطی و نزول کیفیت محیط شهرها شده است. در کشور ما هم به دنبال افزایش شهرنشینی و سرعت بالای تغییرات در بافتهای شهری به دلایل مختلف، کیفیت محیط در نواحی شهری به شدت تنزل یافته است. بحران کیفیت در محیطهای شهری، توجه به رویکردهای مؤثرتری را که قابلیتهای اجرایی بیشتری داشته باشند، به یک موضوع جدی تبدیل کرده است. شهر زنجان بهعنوان یکی از شهرهای میانه اندام کشور از بحران کیفیت محیط شهری بینصیب نمانده و با مشکلات فراوانی در ابعاد مختلف کیفیت محیط شهری روبروست. روش تحقیق در این مطالعه، به صورت توصیفی- تحلیلی بوده و نوع تحقیق، کاربردی و رویکرد آن بصورت کمی و کیفی میباشد. بر این اساس کیفیت محیط شهری بافت میانی شهر زنجان با استفاده از شاخصهای کالبدی- فضایی مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفته است. یافتههای تحقیق نشان میدهد مناطق سطح مطلوبیت متوسط 92/23 درصد و مناطق پایینتر از سطح مطلوبیت متوسط 6/39 درصد از سطح منطقه بافت میانی شهر زنجان را به خود اختصاص داده است، که در واقع نشان از وضعیت نامطلوب و نامناسب شاخصهای کالبدی- فضایی و فاصله کیفی شاخصها از وضعیت مطلوب دارد. پهنهبندی محدوده بافت میانی شهر زنجان از لحاظ میزان مطلوبیت ابعاد کالبدی- فضایی کیفیت محیط شهری نشان میدهد که محلات ترانس، بیسیم، قیر باشی، دروازه ارک، گونیه، درمانگاه در وضعیت نامطلوب و محلات امجدیه، صفا و مقدم در وضعیت نسبتاً نامطلوب قرار دارند. در نهایت پیشنهادهایی برای ارتقای کیفیت محیط شهری در مقیاس محدوده مورد مطالعه ارائه شده است.
The rapid growth of cities and the development of their physical situation have caused lots of crises such as environmental problems and declining of environmental quality in urban areas. Also, the environmental quality has declined in our country because of different reasons such as an increase in the urbanization speed and changes in contexts of urban areas. The quality crises in urban environments has changed the tendency of more effective approaches to serious issue. Zanjan, as a middle sized city, has faced to these kinds of quality crises and lots of problems in different dimensions of urban environmental quality. Research methodology of this study is descriptive-analytical with qualitative and quantitative approach. This study is based on urban environment quality in the middle texture of Zanjan city by using physical and spatial parameters. The findings of this qualitative and quantitative research show that moderate desirability level of 23/92% and medium suitability level lower than 39/6% is allocated to the medium texture of the Zanjan city that show the unfavorable situation of physical-spatial indicators and existence a distance of qualitative indicators from favorable conditions. The results of the zonation in the middle texture of Zanjan shows the utility-quality of urban spaces in terms of physical dimensions. Some places like Terans, Bisim, Ghir bashi, Darvazeh arc, Gavaniyyeh, Darmangah, some neighborhoods of Amjadiyyeh, Safa and Moghaddam are placed at undesirable and inappropriate situation in the Middle texture part of Zanjan. Finally, it was recommended some proffers and masterworks for managing the crisis quality of urban poor communities in physical-spatial dimensions.