بررسی تاثیر جوشانده چای سیاه بر پروماستیگوت‌های انگل لیشمانیا ماژور در شرایط برون‌تنی

محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی

وحید نصیری ¹ , غلامرضا کریمی ² , حبیب الله پایکاری ³ , غلامرضا معتمدی ⁴ , شهلا ریواز ⁵ , ابراهیم نوروزی ⁶

1 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.
2 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.
3 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.
4 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری‌های انگلی.
5 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.
6 - موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی کرج، بخش تحقیق و تشخیص بیماری های انگلی.

تاریخ دریافت : 1392/11/25 تاریخ پذیرش : 1394/02/30 تاریخ انتشار : 1393/12/01

کلید واژه: لیشمانیا ماژور, چای سیاه, پروماستیگوت, MTT, طب گیاهی,

چکیده مقاله :

لیشمانیوز جلدی یکی از بیماری های آندمیک در برخی از نقاط ایران بوده و از جمله بیماری های انگلی است که فاقد داروی درمانی موثری می باشد. در این مطالعه، تاثیر جوشانده چای سیاه بر رشد پروماستیگوت ها در شرایط برون تنی (In vitro) مورد بررسی قرار گرفت. پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور تکثیر و در پلیت های کشت سلولی 24 خانه ای به میزان 3 میلیون انگل در هر میلی لیتر در محیط تازه پاساژ داده شدند. جوشانده چای سیاه به نسبت های 10، 20، 30 و 40 درصد حجم نهایی به سوسپانسیون کشت سلولی اضافه گردیده و پلیت ها به انکوباتور 26 درجه سلسیوس انتقال داده شده و در فواصل 5/0، 1، 5، 24، 48 و 72 ساعت پس از مواجهه روند رشد و تکثیر آن ها ارزیابی گردید. اثربخشی جوشانده چای سیاه بر پروماستیگوت انگل با استفاده از روش شمارش مستقیم و نیز آزمون MTT (3-(4, 5-dimethylthiazolyl-2)-2,5-diphenyltetrazolium bromide)سنجیده شد و نتایج با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتابج حاصل از شمارش مستقیم و آزمون MTT نشان داد که تعداد پروماستیگوت‌ها در گروه های تیمارشده با غلظت های 10، 20، 30 و 40 درصد جوشانده گیاه چای سیاه 24، 48 و 72 ساعت پس از کشت کاهش یافته ولی در گروه کنترل از روند رشد طبیعی تبعیت می‌نمود که در مقایسه با گروه‌های تحت آزمایش دارای اختلاف معنی دار (05/0p<) بود. نتایج مطالعه نشات داد که جوشانده چای سیاه در از بین بردن پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در شرایط برون تنی، اثر مطلوبی دارد.

چکیده انگلیسی:

Cutaneous Leishmaniasis is an endemic disease in some parts of Iran and parasites disease without an effective medical treatment.  In this study we attempted to evaluate the antileishmanial effects of the black tea decoction extract as herbal medicines. L. major promastigotes were cultured in RPMI-1640 medium enriched with 10% FCS in the presence of 10, 20, 30 and 40% of extracts. Parasites behavioral reaction and growth pattern was monitored after 0.5, 1, 5, 24, 48 and 72 hours post-seeding by counting fixed parasites in a haemocytometer chamber and observing their motility pattern and shape by invert microscopy. Parasite viability was evaluated by MTT (3-(4, 5-dimethylthiazolyl-2)-2, 5-diphenyltetrazolium bromide) assay.  The results indicated that the number of promastigotes in groups containing 10, 20, 30 and 40% extract had decreased after 24, 28 and 72 hours while normal growth was observed in the control group which was significantly different (p<0.05) in comparison with the treatment groups. This study indicated that black tea decoction extracts could effectively prevent the growth of L. major promastigotes in vitro.

منابع و مأخذ:

• · احمدنیا، ه.، قطبی، م. و رحیمی، ف. (1391). راهنمایجامعنظاممراقبت بیماری‌های واگیر برای پزشک خانواده.، اندیشمند.


• · جعفری، ف.، نیلفروش زاده، م.ع.، توکلی، ن.، ذوالفقاری، ب. و شهبازی، ف. (1391). اثر ژل موضعی بومادران همراه با تزریق داخل ضایعه‌ گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز جلدی حاد نوع روستایی.  مجله دانشکده پزشکی اصفهان، دوره 29 ،شماره 173.
  
  
  
  •  Almajanoa, M.P., Carbóa, R., López Jiménezb, J.A. and Gordon, M.H. (2008). Antioxidant and antimicrobial activities of tea infusions. Food Chemistry, 108(1): 55-63.
  
  
  • Alvar, J., D.Ve´lez, I., Bern, C., Herrero, M., Desjeux, P., Cano, J., et al. (2012). Leishmaniasis worldwide and global estimates of its incidence. Plos One, 7(5): p.e35671.
  
  
  • Bisset, N.J. (1994). Herbal drugs and phytopharmaceuticals. London and Tokyo: Medpharm, Stuttgart and CRC, Bota Raton, Ann Arbor, pp: 566.
  
  
  • Castelli, G., Galante, A., Lo Verde, V., Migliazzo, A., Reale, S., Lupo, T., et al. (2014). Evaluation of Two Modified Culture Media for Leishmania infantum Cultivation Versus Different Culture Media. The Journal of parasitology, 100(2): 228-230.
  
  
  • Cox, F.E.G. (2002). History of human parasitology. Clinical microbiology reviews, 15(4): 595-612.
  
  
  • Feily, A., Saki, J., Maraghi, S., Moosavi, Z., Khademvatan, S. and Siahpoosh, A. (2012). In vitro activity of green tea extract against Leishmania major promastigotes. International Journal of Clinical Pharmacology, Therapy and Toxicology, 50(3): 233-236.
  
  
  • Fujiki, H., Suganuma, M., Matsuyama, S. and Miyazaki, K. (2005). Cancer prevention with green tea polyphenols for the general population, and for patients following cancer treatment. Current Cancer Therapy Reviews, 1(1): 109-114.
  
  
  • Kayser, O., Kiderlen, A.F. and Croft, S.L. (2002). Natural products as potential antiparasitic drugs. Studies in Natural Products Chemistry, 26: 779-848.
  
  
  • Łuczaj, W. and Skrzydlewska, E. (2005). Antioxidative properties of black tea. Preventive Medicine, 40(6): 910-918.
  
  
  • Mahdi, H., Al-Bashir, N., Saour, K. and Mahdi, L. (2005). In vitro antileishmanial effects of black tea extract components. Jordan Journal of Applied Science, 7(2): 38-50.
  
  
  • Manian, R., Anusuya, N., Siddhuraju, P. and Manian, S. (2008). The antioxidant activity and free radical scavenging potential of two different solvent extracts of Camellia sinensis (L.) O. Kuntz, Ficus bengalensis L. and Ficus racemosa L. Food Chemistry, 107(3): 1000-1007.
  
  
  • Nakahara, K., Kawabata, S., Ono, H., Ogura, K., Tanaka, T., Ooshima, T., et al. (1993). Inhibitory effect of oolong tea polyphenols on glycosyltransferases of mutans Streptococci. Applied and Environmental Microbiology, 59(4): 968-973.
  
  
  • Nasiri, V., Karimi, G., Dalimi, A., Paykari, H. and Ghaffarifar, F. (2013). Effects of sheep and mouse urine on the growth pattern of leishmania major promastigotes. BioMed Research International, Article ID 748592,doi:10.1155/2013/748592.
  
  
  • Sasaki, H., Matsumoto, M., Tanaka, T., Maeda, M., Nakai, M., Hamada, S., et al. (2004). Antibacterial activity of polyphenol components in oolong tea extract against Streptococcus mutans. Caries Research, 38(1): 2-8.
  
  
  • Sen, R., Bandyopadhyay, S., Dutta, A., Mandal, G., Ganguly, S., Saha, P., et al. (2007). Artemisinin triggers induction of cell-cycle arrest and apoptosis in Leishmania donovani promastigotes. Journal of Medical Microbiology, 56(9): 1213-1218.
  
  
  • World Health Organization (2010). Control of the leishmaniases. World Health Organ Technical Report Series, 949: 186.
  
  
  • World Health Organization (2014). Manual for case management of cutaneous leishmaniasis in the WHO Eastern Mediterranean Region, Available at: http://apps.who.int//iris/handle/10665/120002.
  
  
  • Yousefi, R., Ghaffarifar, F. and Dalimi Asl, A.D. (2009). The Effect of Alkanna tincturia and Peganum harmala Extracts on Leishmania major (MRHO/IR/75/ER) in vitro. Iranian Journal of Parasitology, 4(1): 40-47.
  
  
  • Zaveri, N.T. (2006). Green tea and its polyphenolic catechins: medicinal uses in cancer and noncancer applications. Life Sciences, 78: 2073-2080.