اماکن و حوزههای تاریخی بهمثابه نشانههای شهری از قابلیتهای متعدد در برنامهریزی و توسعه محیط شهری برخوردارند. ازآنجمله، آگاهی از نحوه اثرگذاری اجزای پیکربندی فضایی بر قابلیت بازدید و استفاده از آنهاست که نقش مؤثری در تدوین راهبردهای گردشگری شهری در مسیرهای منتهی به چکیده کامل
اماکن و حوزههای تاریخی بهمثابه نشانههای شهری از قابلیتهای متعدد در برنامهریزی و توسعه محیط شهری برخوردارند. ازآنجمله، آگاهی از نحوه اثرگذاری اجزای پیکربندی فضایی بر قابلیت بازدید و استفاده از آنهاست که نقش مؤثری در تدوین راهبردهای گردشگری شهری در مسیرهای منتهی به اماکن تاریخی خواهد داشت. در مقاله حاضر بهکمک روش توصیفی تحلیلی ازطریق تمرکز بر ابعاد کالبدی مؤثر بر امکان بازدید از مکانهای تاریخی توسط گردشگر، مؤلفههای اثرگذار تدوین شده و سپس با روش استدلال منطقی، اعتبار شاخصها در بازدیدپذیری محدوده بافت تاریخی موردتحلیل قرار میگیرد. هدف تحقیق ارزیابی عوامل پیکربندی فضایی مؤثر بر قابلیت بازدیدپذیری مسجدجامع عتیق شهر قزوین ازطریق مطالعه کالبد بنا و محدوده بافت پیرامون است. سؤال تحقیق آن است که کدام رویکردهای کالبدی در افزایش بازدیدپذیری بافتهای تاریخی و ابنیه شاخص موجود در آن نقش دارد. مؤلفههای بازدیدپذیری در بافت تاریخی شهر قزوین در محدوده مطالعه چگونه ارزیابی میشود. ابزار تحلیل نرمافزار تخصصی نحو فضا و نیز تکیه بر مشاهدات و برداشتهای میدانی است. نتایج نشان میدهد موقعیت استقرار ابنیه شاخص درون بافت تاریخی بیشترین اثرگذاری را بر امکان و قابلیت بازدید خواهد داشت و ازسوی دیگر در مقیاس معماری، عناصر طبیعی و مصنوع موجود در کالبد بنا، مبلمان فضا و تناسبات ارتفاعی بر کشش و جاذبه بصری/ حرکتی و حضور و هدایت ناظر به سمت مقاصد معین اثرگذاری بیشتری دارد. همچنین گستردگی فضا نسبت به توده در مکان استقرار عناصر نشانه بهدلیل تأثیر بر شاخص تردد فضایی و حدود رؤیتپذیری، امکان هدایت ناظر در مسیرهای منتهی به آنها و احتمال بازدید ناظران را افزایش میدهد.
پرونده مقاله