هویتهای عمومی در ایران*
محورهای موضوعی : جامعه شناسی
1 - هیئت علمی
کلید واژه: مدرنیسم, ایران, تعلیم و تربیت, : هویت عمومی, قربانی کردن,
چکیده مقاله :
هدف این مقاله بررسی مرزهای هویت عمومی درایران است. هویت عمومی درفرایند آموزش و قربانی کردن تقویت میشود. رویکرد نظری این پژوهش براساس نظرات برنهارد گیزن بنا شده است. این تحقیق بااستفاده از روش موضوعگرا انجام گرفت. نژاد، زبان، قومیت، دین ومذهب عمدهترین شاخصهای هویت آغازین و آداب، رسوم، مناسک، الگوهای رفتاری و خصوصیات فرهنگی از جمله مهمترین شاخصهای هویت سنتی هستند. دین تا عصرمدرن مهمترین و دربیشتر مواقع تنها منبع هویت عمومی بود. مدرنیسم در دنیای کنونی در کنار دین دومین منبع هویت عمومی است. واکنش در برابر مدرنیسم به منزله منبع هویت عمومی درجوامع سنتی شدید است. به علاوه، عوامل گوناگون از قبیل وابستگی جنسیتی، طبقاتی، سطح تحصیلات، خاستگاه اجتماعی، محل سکونت و غیره در واکنش افراد در مقابل مدرنیسم تاثیر دارد. یافتههای تحقیق و تاریخ یک قرن گذشته ایران نشان داد که جامعه ایرانی متشکل از هویتهای متفاوت آغازین و سنتی دربرابر مدرنیسم به منزله منبع هویت عمومی واکنش شدید نشان داد. این مقاومت تحول به جنبش اجتماعی یافت و به اینترتیب زمینه برای انقلاب اسلامی در بهمن 1357 فراهم شد.
The aim of this study, as two earlier essays, is the study of collective identities in Iran. This article refers to the public identity. The study was carried out on the basis of grounded theory. The theoretical approach of the research is based on the ideas of Bernhard Giessen and Samuel Eisenstaedt about identity. The race, language, ethnicity, religious and denominational affiliation are the main elements of primarylian identities, while the customs, conventions, behaviors and cultural characteristics are influential indices of traditional identities. Religion was one of the most important sources of public identity up to the emergence of modernity. In today’s world modernism became also the source of public identity. The reaction against modernity as a source of public identity was heavy in traditional societies. Moreover, the factors such as gender and class affiliations, educational level, social class and lodging are influential on the reaction of people against modernity. The findings of the study show that, the Iranian society consisting of different identities reacted strongly against the modernity. This resistance developed in the 1960s and 1970s into a mass movement and led to the revolution of 1979.
راسخ، ک، ا. (1391). چهار محور مطالعات اجتماعی در ایران. مجله مطالعات مسائل اجتماعی ایران. سال ششم، شماره 2.
راسخ، ک، ا. (1391). فرهنگ جامع جامعهشناسی و علوم انسانی، شامل 5000 مدخل با معادلهای انگلیسی و آلمانی. (دو جلد). جهرم: دانشگاه آزاد اسلامی. شیراز: نشر نوید.
شوتس ایشل، ر. (1391). مبانی جامعهشناسی ارتباطات. ترجمه: ک، ا، راسخ. تهران: نشر نی
کنوبلاخ، ه. (1390). مبانی جامعهشناسی معرفت. ترجمه: ک، ا، راسخ. تهران: نشر نی.
هایدگر، م. (1386)، هستی و زمان. ترجمه س، جمادی. تهران: ققنوس.
هوسرل، ا. (1381). تاملات دکارتی، مقدمهای بر پدیدهشناسی. ترجمه: ع، ا، رشیدیان. تهران: نی.
Arndt, Johannes, A. (2009). Der Dreißigjährige Krieg 1618–1648. Stuttgart: Reclam.
Breidenbach, J. Zukrigl, I. (1998). Tanz der Kulturen. Kulturelle Identität in einer globalisierten Welt. Kunstmann Verlag.
Drechsel, P. Schmidt, B; Gölz, B. (2000). Kultur im Zeitalter der Globalisierung. Von Identität zu Differenzen. Frankfurt a. M. IKO.
Dumont, L. (1991). Individualismus, Zur Ideologie der Moderne. Frankfurt (M), New York.
Giesen, B. (1993). Die Intellektuellen und die Nation– Eine deutsche Achsenzeit. Frankfurt am Main.
Giesen, B. (1995). Code und Situation. Das selektionstheoretische Programm einer Analyse sozialen Wandels illustriet and der Genese des deutschen Nationalbewußtseins. in: H. P. Müller u. M. Schmid (Hrsg). Sozialer Wandel. Modellbildung und theoretische Ansätze. Frankfurt (M), S. P.p. 228-266.
Giesen, B. (2004). Codes kollektiver Identität. in: W. Gephart und H. Waldenfels (Hrsg). Religion und Identität, Im Horizont des Pluralismus. Frankfurt (M): Suhrkamp taschenbuch Wissenschaft 1411. S. P.p. 13-43.
Hauser, R. (2006). kulturelle Identität in einer globalierten Welt? In: Metz Szeigeth, A. (Hg), Netzbasierte Kommunikation, Identität und Gemeinschaft.Berlin, P.p. 315-333.
Jaspers, K. (1949). Vom Ursprung und Ziel der Geschichte. München: Piper Verlag.
Jeismann, M. (1992). Das Vaterland der Feinde. Stuttgart.
Junge, B. K. (1996). Der Mythos des Universalismus. in: H. Berding, (Hrsg), Mythos und Nation. Studien zur Entwicklung des kollektiven Bewußtseins in der Neuzeit 3. Frankfurt(M). S. P.p. 34-64.
Kondylis, P. (1992). Planetische Politik nach dem Kalten Krieg, Berlin.
Koselleck, R. (1973). Geschichte, Geschichten und formale Zeitstrukturen. in: R. Koselleck u. W. D. Stempel (Hrsg), Geschichte – Ereignis und Erzählung, Poetik und Hermeneutik, Bd. 5, München, S. P.p. 211-222.
Koselleck, R. (1977). Kriegerdenkmale als Identitätsstiftungen der Überlebenden, in: Poetik und Hermeneutik: Identität, hrsg. v. O. Marquard u. K. Stierle, München, S. P.p. 253-275.
Koselleck, R. (1987). Hermeneutik und Historik. Heidelberg.
Schütz, A. (2004 & 1932). Der sinnhafte Aufbau der sozialen Welt: Eine Einleitung in die Verstehende Soziologie. Springer Verlag.
Schwartz, B. (1981). Vertical Classification. A Study in Structuralism and in Sociology of Knowledge. Chicago, London .
Shils, E. (1975). Personal, Primordial, Sacred and Civil Ties, In: E. Shils, Center and Periphery, Essays on Macrossociology. Chicago. S. P.p. 111-126.
Ursua, N. Metzner- Szigth, A. (Eds), (2006). Netzbasierte Kommunikation, Identität und Gemeinschaft. In: Metz Szeigeth, A. (Hg), Netzbasierte Kommunikation, Identität und Gemeinschaft. Berlin, P.p. 123-144.