مقایسه تأثیر روش تدریس حل مسأله با روش تدریس کاوشگری بر مهارت‌های حل مسأله اجتماعی دانش‌آموزان دختر در درس علوم اجتماعی پایه پنجم ابتدایی
محورهای موضوعی : پژوهش در برنامه ریزی درسیاسد ادیب نیا 1 , یحیی مهاجر 2 , سکینه شیخ پور 3
1 - 1عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
2 - 2عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
3 - 3کارشناس ارشد علوم تربیتی
کلید واژه: روش کاوشگری, روش تدریس, روش حل مسأله, مهارت‌های حل مسأله اجتماعی,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش بررسی تأثیر روش‌های تدریس فعال بر مهارت‌های حل مسأله اجتماعی بوده است و به مقایسه تأثیر روش تدریس حل مسأله و روش تدریس کاوشگری بر مهارت‌های حل مسأله اجتماعی دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی در درس علوم اجتماعی شهر کرمان پرداخته است. روش تحقیق شبه تجربی است و از طرح پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. برای جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه مهارت‌های حل مسأله اجتماعی دیزوریلا (1999 ـ 1982) مورد استفاده قرار گرفته است. پایایی آزمون مجدد برای این پرسشنامه بین 0.68 تا 0.91 و ضریب آلفای آن بین 0.69 تا 0.95 گزارش شده است. (دیزوریلا، نِزو، به نقل از دره کردی، 1388).نتایج حاصل از پژوهش عبارتند از: نمرات پس آزمون برای دو گروه آزمایشی روش آموزش حل مسأله وروش آموزش کاوشگری با کنترل اثر پیش آزمون از لحاظ آماری در سطح 0.05 دارای تفاوت معنادار است و با اطمینان 95 درصد روش حل مسأله بیشتر از روش کاوشگری میانگین حل مسأله دانش‌آموزان را ارتقا می‌بخشد. تفاوت معنادار بین توانایی حل مسأله اجتماعی در بعد جهت یابی مثبت و منفی مسأله و در بعد شیوه تکانشگری در دانش‌آموزانی که به دو روش مذکور آموزش می‌بینند، تأیید نمی‌شود. تفاوت معنادار بین توانایی حل مسأله اجتماعی در بعد حل منطقی مسأله و بعد شیوه اجتنابی در دانش‌آموزانی که با روش تدریس حل مسأله و کاوشگری آموزش می‌بینند به نفع روش حل مسأله تأیید می‌گردد.
TThe purpose of this study was to examine the impact of active teaching methods on the social problem solving skills‚ and comparison of the impact of teaching method of problem solving and discovery on social problem– solving skills of the fifth grade primary students in Kerman city. The research tool is a questionnaire which its test-retest reliability was between 0.68 to 0.91 and its alpha coefficient was between 0.69 to 0.95. The results showed that the grades of post- test performed for both groups of teaching method of problem solving and teaching method of discovery have a significant difference in the level of 0.05 with controlling pre-test influence statistically and it improves the average value of problem solving method more than this value in the discovery methods in these students by 95 percent. Significant difference has been showed between social problem solving in the aspect of positive and negative orientation and in the aspect of being careless/ impulsiveness in those students who were taught by problem. Solving method with those students who were taught by the discovery method did not confirm. Significant difference in social problem solving in the aspect of reasonable solution of problem and aspect of avoidance method in those students who were taught by problem-solving method with those students who were taught by the discovery method benefit to problem solving comfirmed.
_||_