میزان کاربرد مؤلفههای مدیریت روابط انسانی توسط مدیران مدارس دوره راهنمایی شهر اصفهان از دیدگاه معلمان
محورهای موضوعی : پژوهش در برنامه ریزی درسیمحمد علی نادی 1 , پریوش جعفری 2 , نادر قلی قورچیان 3
1 -
2 -
3 -
کلید واژه: خودآشکارسازی, خودپذیری, انگیزش اعتماد, مدیریت روابط انسانی, مدیریت تعارض و جمعیتشناختی, خودآگاهی, ارتباط,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش میزان کاربرد مؤلفههای مدیریت روابط انسانی توسط مدیران مدارس دوره راهنمایی شهر اصفهان از دیدگاه معلمان بود. روش پژوهش توصیفی ـ پیمایشی و جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس شهر اصفهان است. حجم نمونه برآورد شده 82 نفر بود که به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری، پرسشنامه مهارتهای روابط انسانی ریس و برندت بود که روایی و پایایی آن به ترتیب 82/0 و 84/0 بوده است و برای تجزیه و تحلیل دادههای حاصل از آزمون t یکطرفه و تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد میانگین های بهدست آمده در خصوص هفت مهارت روابط انسانی مدیران ( مهارت ارتباطات، خودآگاهی، خودپذیری، انگیزش، اعتماد، خودآشکارسازی و مدیریت تعارض ) ب یشت ر از سطح متوسط بود و تحلیل آماری تفاوت معناداری را در خصوص میانگین نظرات پاسخگویان در مورد میزان استفاده مدیران از مؤلفههای روابط انسانی تنها در خصوص مؤلفه مدیریت تعارض برحسب جنسیت نشان داد.
The aim of this study is to investigate the application of components in the management of human relationship by principals of middle schools in Isfahan from teachers’ viewpoints. The method of the study is of survey-descriptive, and the statistical universe consists of all the teachers of schools in Isfahan. The sample includes individuals selected by multi-phase random clustering. The tool was the a questionnaire for human relationship skills by Reis and Brendet. validity and reliability arrangment Reliability and validity was used to analyze the data from uni-variate t test and multivariate variance. The results showed that the resulting mean scores for the managers’ - human relationship skills (ie. communication skill, self-awareness, self-acceptance, provocation, trust, self-revelation, opposition management) analysis statistics was above the average . Indicating a significant difference only in the component of opposition management based on gender, and the mean of respondents’ views about managers applying the components of human relationship.