ارزیابی درصد استقرار جمعیت‌های گونه گیاهی Salsola rigida در مناطق مختلف رویشی استان سمنان

محورهای موضوعی : جنگلداری

علی محبی* ¹ , مسلم مظفری ² , سمیه ناصری ³ , محمد امیرجان ⁴ , رضا سبوحی ⁵

1 - استادیار پژوهشی بخش تحقیقات مرتع، موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
2 - کارشناس‌ارشد پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
3 - کارشناس‌ارشد پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
4 - کارشناس‌ارشد پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
5 - کارشناس‌ارشد پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.

تاریخ دریافت : 1397/01/21 تاریخ پذیرش : 1397/05/27 تاریخ انتشار : 1397/07/01

کلید واژه: ارزیابی, جمعیت, درصد استقرار, سمنان. Salsola rigida,

چکیده مقاله :

سطح قابل توجهی از مراتع کشور در اثر عوامل مختلف تخریب یافته و بخش مهمی از گیاهان مرتعی در معرض خطر قرار گرفته و یا جمعیت آنها به شدت کاهش یافته است. برای ایجاد پایداری در این گونه مراتع، اصلاح و احیا آنها از طریق انتخاب گونه های مناسب و یافتن بهترین شیوه های کشت و استقرار آنها از اولویت ویژه ای برخوردار است، بنابراین با توجه به نتایج حاصل از طرح تحقیقاتی انجام پذیرفته، بذر پایه های چند سال Salsola rigidaهمراه با جمعیت های موجود آنها از مناطق مختلف مراتع استان سمنان جمع آوری گردید. به منظور بررسی و مطالعه درصد استقرار جمعیت گونه مذکور، آزمایشی با طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط مزرعه بین سال های 1394-1392 به مرحله اجرا در آمد و از میزان درصد استقرار، یادداشت برداری به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SAS و مقایسه میانگین ها با آزمون دانکن صورت پذیرفت. نتایج حاصله نشان داد که از بین جمعیت های مورد مطالعه گونه Salsola rigida، ژنوتیپ 232 که مبدا بذری آن چاهک شماره 6 دامغان کویر حاج علی بود، بیشترین درصد استقرار و ژنوتیپ 229 با مبدا بذری جاده نظامی پایین تر از روستای اعلای کمترین مقدار را از خود نشان دادند. بنابراین می توان در امر اصلاح و احیا عرصه های این منطقه و مناطق مشابه از جمعیت 232 گونه مذکور استفاده نمود.