تاثیرتمرین هیپوکسی اینتروال در سطح دریا بر اشباع اکسیژن خون شریانی، مقدارهموگلوبین ، درصد هماتوکریت و ضربان قلب استراحتی کوهنوردان مبتلا به بیماری حاد کوهستان
محورهای موضوعی : فیزیولوژی آمادگی بدنیعلیرضا علمیه 1 , هومن خانباباخانی 2 , بهمن رفیع زاده 3
1 - گروه تربیت بدنی ، واحد رشت ، دانشگاه آزاد اسلامی ، رشت ، ایران
2 - گروه تربیت بدنی ، واحد رشت ، دانشگاه آزاد اسلامی ، رشت ، ایران
3 - گروه تربیت بدنی ، دانشگاه گیلان، رشت ، ایران
کلید واژه: هماتوکریت, هموگلوبین, بیماری حاد کوهستان, هیپوکسی اینتروال, کوهنوردان نیمه حرفه ای,
چکیده مقاله :
مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق، بررسی تاثیر تمرینات هیپوکسی اینتروال بر اشباع اکسیژن شریانی، هموگلوبین، هماتوکریت و ضربان قلب استراحت کوهنوردان نیمه حرفه ای مبتلا بر بیماری حاد کوهستان بود. روش ها: نمونة آماری این تحقیق را 30 نفر از کوهنورادن نیمه حرفهای استان گیلان (سن 05/2±66/27 سال، شاخص توده بدن 51/1±18/25 کیلوگرم بر مترمربع) تشکیل دادند. افراد مورد تحقیق در دو گروه تجربی (15=n) و کنترل (15=n) قرار گرفتند. گروه تجربی هشت هفته تمرینات هیپوکسی اینتروال را انجام دادند و گروه کنترل هیچ برنامه تمرینی نداشتند. در تمرین هیپوکسی اینتروال ،آزمودنیها از طریق کنترل تنفس بطور آگاهانه و هدفمند به گونه ای تمرین کردند که دچار هیپوکسی در سلولها شدند. خونگیری از افراد برای تعیین هموگلوبین و هماتوکریت بهعمل آمد. ضربان قلب و میزان اشباع اکسیژن خون سرخرگی با دستگاه پالس اکسی متر انگشتی و بیماری حاد کوهستان با پرسشنامه لیک لوئیس اندازهگیری شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از t همبسته و t مستقل استفاده شد.یافته ها: نتایج آزمون تی مستقل نشان داد هشت هفته تمرین هیپوکسی اینتروال اختلاف معنیداری در افزایش اشباع اکسیژن خون سرخرگی (000/0=p)، هموگلوبین (000/0=p)، هماتوکریت (000/0=p) و کاهش معنیداری در ضربان قلب استراحتی (000/0=p) و علاتم بیماری حاد کوهستان کوهنوردان آماتور گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل دارد (05/0>p).نتیجه گیری: تمرینات هیپوکسی اینتروال در سطح دریا تمرینی کارآمد جهت آماده سازی کوهنوردان نیمه حرفهای برای قرار گرفتن در ارتفاعات بالا و جلوگیری از بیماری حاد کوهستان می باشد.
Introduction: The purpose of this study was to investigate the effect of interval hypoxic training on arterial saturation, hemoglobin, hematocrit and resting heart rate of amateur mountaineers with acute mountain sickness.Methodology: The statistical sample of this study is 30 people from guilan amateur mountaineering (age 27.66±2.05 years, BMI 25.18±1.51 kg/m2). The subjects were divided into experimental (n=15) and control groups (n=15). The experimental group performed eight weeks of hypoxic interval training and the control group had no exercise program. In the practice of hypoxia (breathing control), the subject breathes consciously and purposefully that his body is exposed to mild and intangible oxygen deficiency. Blood sampling was performed to determine hemoglobin and hematocrit. Arterial heart rate and arterial oxygen saturation were measured with a finger pulse oximeter and acute mountain sickness was measured using the Lake Louise questionnaire. Results: Independent t-test results showed that eight weeks of interval hypoxic training at sea level showed a significant difference in arterial blood oxygen saturation (p=0.000), hemoglobin (p=0.000), hematocrit (p=0.000) and a significant decrease in resting heart rate (p=0.000) and Symptoms of amateur mountaineers’ acute mountain sickness in the experimental group compared to the control group (p<0.05).Conclusion: Interval Hypoxia Training at sea level is an effective exercise to prepare amateur mountaineers for high altitudes and to prevent acute mountain sickness
_||_