فهرست مقالات

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - تاثیر پلاسمای سرد آرگون بر روی فعالیت آنزیم‌های مسیر اکسیداتیو ارقام مهم تجاری سویای مورد استفاده در جیره غذایی آبزیان
  امیر حسین ساری
  پلاسمای سرد به‌دلیل داشتن دمای بین 25 تا 100 درجه سانتی‌گراد و فشار در حد اتمسفر یا حتی پایین‌تر، برای ارتقای سلامت و کیفیت محصولات زراعی به کار می‌رود. این روش، تولید کنندگان صنعت غذایی را از لزوم استفاده از مواد شیمیایی و یا روش‌هایی که ممکن است به بذر گیاه آسیب بزند، چکیده کامل

  پلاسمای سرد به‌دلیل داشتن دمای بین 25 تا 100 درجه سانتی‌گراد و فشار در حد اتمسفر یا حتی پایین‌تر، برای ارتقای سلامت و کیفیت محصولات زراعی به کار می‌رود. این روش، تولید کنندگان صنعت غذایی را از لزوم استفاده از مواد شیمیایی و یا روش‌هایی که ممکن است به بذر گیاه آسیب بزند، بی نیاز می کند. در این مقاله، اثر پلاسمای سرد آرگون بر روی بذر سویای مورد استفاده در جیره غذایی آبزیان، در 4 رقم و هر رقم در 2 طبقه مادری و گواهی شده مطالعه شد. در این راستا، فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، اسکوربات پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز به‌ترتیب با روش‌های چنس و ماهلی، ناکانو-آسادا و جیانوپولوتیس-رایز در تمامی رقم‌ها و طبقه‌ها اندازه‌گیری گردید. نتایج ثابت کرد که میزان فعالیت آنزیم کاتالاز به مقدار ۸۸/۰ تا ۴۰/۴ برابر، آنزیم اسکوربات پراکسیداز به میزان ۴/۰ تا ۰۱/۴ برابر و آنزیم سوپراکسید دیسموتاز به میزان 86/0 تا 89/5 برابر افزایش پیدا کرده بود. این میزان افزایش فعالیت آنزیمی در تیمار 60 ثانیه‌ای پلاسمای سرد بدست آمد و تقریبا بیشتر گروه‌ها بعد از تیمار420 ثانیه دچار کاهش در فعالیت این آنزیم‌ها شدند. نتایج ثابت کرد برای تحریک جوانه زنی و فعالیت آنزیم‌های مهم در مسیر فعال سازی بذرهای سویا، زمان تیمار 60 ثانیه پلاسما با فرکانس و ولتاژ به‌ترتیب 8 کیلوهرتز و 5 کیلوولت مورد نیاز است. در صورتی که زمان‌های تیمار بالاتر با همین شرایط پلاسمای سرد، موجب کاهش فعالیت آنها می‌شود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - مقایسه فاکتورهای رشد و بقاء میگوهای حاصل از مولدین عاری از بیماری خاص وارداتی و مولدین داخلی میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei) پرورش یافته در مخازن پرورشی در استان هرمزگان
  
  چکیده گسترش صنعت پرورش میگو و بروز بیماری در ایران باعث شد سال 1399 واردات ذخیره‌ای از مولدین SPF صورت گیرد. ولی نبود اطلاعات درباره فاکتورهای رشد نسل حاصل از آن‌ها، مطالعه‌ا‌ی روی فاکتورهای رشد و بقاء آن‌ها نسبت به نسل حاصل از مولدین داخلی صورت گرفت. در این مطالعه 50 چکیده کامل

  چکیده گسترش صنعت پرورش میگو و بروز بیماری در ایران باعث شد سال 1399 واردات ذخیره‌ای از مولدین SPF صورت گیرد. ولی نبود اطلاعات درباره فاکتورهای رشد نسل حاصل از آن‌ها، مطالعه‌ا‌ی روی فاکتورهای رشد و بقاء آن‌ها نسبت به نسل حاصل از مولدین داخلی صورت گرفت. در این مطالعه 50 قطعه بچه میگو در مخازن یک تنی در 2 تیمار شامل تیمار اول: بچه میگوهای حاصل از مولدین SPF و تیمار دوم: بچه میگوهای حاصل از مولدین داخلی با 3 تکرار طی یک دوره 90 روزه ذخیره شد. اکسیژن محلول، دما و pH روزی دوبار و آمونیاک، نیتریت، نیترات و فسفات (mg/l) هفتگی و بوسیله کیت اندازه‌گیری شد. زیست‌سنجی (طول و وزن) در ابتدای دوره و هر 10 روز یک بار و FCR، SGR، BWI، WG و SR در پایان دوره محاسبه شد. نتایج نشان داد طی دوره دما، شوری، اکسیژن، pH و همچنین آمونیاک، نیتریت، نیترات و فسفات در هر دو تیمار در دامنه مناسب بودند. بیشترین طول 44/14 سانتی‌متر و وزن 81/19 گرم متعلق به تیمار اول بود و فقط به لحاظ وزنی اختلاف معنی‌داری نشان داد (05/0P≤). بهترین FCR(66/1)، WG (30/17)، BWI (16/690)، SGR (30/2) و SR (82) مربوط به تیمار اول بود که در WG، FCR و SR با تیمار دوم اختلاف معنی‌داری داشت (05/0P≤). در نتیجه چنانچه از بچه میگوی با کیفیت و از مولدین SPF استفاده شود، می‌توان انتظار میزان رشد و بازماندگی خوبی در تولید داشت که این امر سبب پایداری و بهبود کیفیت پرورش میگو خواهد شد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - معرفی آنتی‌بیوتیک پرمصرف (فلورفنیکل، انروفلوکساسین یا داکسی‌سایکیلین) با کمترین اثر سوء بر شاخص‌های رشد، زنده‌مانی و خون‌شناسی بچه‌ماهیان قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss)
  
  مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات آنتی‌بیوتیک‌های فلورفنیکل، انروفلوکساسین و داکسی‌سایکیلین بر شاخص‌های رشد، درصد زنده‌مانی و خون‌شناسی بچه‌ماهیان قزل‌آلای رنگین‌کمان انجام گرفت. بدین منظور 720 قطعه بچه‌ماهی با میانگین وزنی 5/2±5/27 گرم در قالب 4 تیمار آزمایشی شامل چکیده کامل

  مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات آنتی‌بیوتیک‌های فلورفنیکل، انروفلوکساسین و داکسی‌سایکیلین بر شاخص‌های رشد، درصد زنده‌مانی و خون‌شناسی بچه‌ماهیان قزل‌آلای رنگین‌کمان انجام گرفت. بدین منظور 720 قطعه بچه‌ماهی با میانگین وزنی 5/2±5/27 گرم در قالب 4 تیمار آزمایشی شامل تیمار 1: گروه شاهد، تیمار 2: خوراک حاوی دز موثر آنتی‌بیوتیک فلورفنیکل، تیمار 3: خوراک حاوی دز موثر آنتی‌بیوتیک انروفلوکساسین و تیمار 4: خوراک حاوی دز موثر آنتی‌بیوتیک داکسی‌سایکیلین، به‌مدت 40 روز تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش، شاخص‌های وزن نهایی (WT)، نرخ رشد ویژه (SGR)، ضریب رشد روزانه (DGR)، کارآیی خوراک (FER)، ضریب تبدیل خوراک (FCR) و درصد زنده‌مانی (SP) محاسبه شدند. همچنین شاخص‌های خونی (WBC، RBC، Hb، %Htc، MCV، MCH، MCHC، لنفوسیت، مونوسیت، نوتروفیل و ائوزینوفیل) مورد سنجش قرار گرفتند. بر اساس نتایج به‌دست آمده، شاخص‌های رشد و درصد زنده‌مانی تحت تاثیر آنتی‌بیوتیک‌های فلورفنیکل، انروفلوکساسین و داکسی‌سایکیلین قرار گرفتند و کاهش یافتند (05/0>p). به‌طوری که وزن نهایی، نرخ رشد ویژه، ضریب رشد روزانه، کارآیی خوراک، ضریب تبدیل خوراک و درصد زنده‌مانی ماهیان گروه شاهد در مقایسه با سایر تیمارهای آزمایشی دارای اختلاف معنی‌داری بودند (05/0>p). البته کاهش این شاخص‌ها در ماهیان تغذیه شده با فلورفنیکل بیشتر از ماهیان تغذیه شده با آنتی‌بیوتیک‌های انروفلوکساسین و داکسی‌سایکیلین بود (05/0>p). از شاخص‌های خونی، تعداد گلبول‌های سفید (WBC) و لنفوسیت تحت تاثیر آنتی‌بیوتیک‌ها افزایش یافتند (05/0>p). در مقایسه شاخص‌های تعداد گلبول‌های قرمز (RBC)، هموگلوبین (Hb)، درصد هماتوکریت (%Htc)، حجم متوسط گلبولی (MCV)، هموگلوبین متوسط گلبولی (MCH)، غلظت متوسط هموگلوبین گلبولی (MCHC)، مونوسیت، نوتروفیل و ائوزینوفیل اختلاف معنی‌داری بین تیمارها مشاهده نشد (05/0<p). در نهایت نتیجه‌گیری شد که استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها اثرات سوء بر شاخص‌های رشد، زنده‌مانی و خون‌شناسی ماهیان قزل‌آلای رنگین‌کمان دارند. اما در این بین فلورفنیکل بیشترین و انروفلوکساسین کمترین تاثیر منفی را بر این شاخص‌ها داشتند. با توجه به نتایج به‌دست آمده از این مطالعه، استفاده از انروفلوکساسین و داکسی‌سایکیلین در هنگام بروز بیماری و تجویز آنتی‌بیوتیک توسط دام‌پزشک، در مقایسه با آنتی‌بیوتیک فلورفنیکل پیشنهاد می‌گردد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - تاثیر پری‌بیوتیک سانیار بر کاهش آلودگی ترکیبات نیتروژنی آب و بهبود عملکرد فیزیولوژیکی ماهی کپور معمولی در سیستم بیوفلاک
  حسین آدینه
  در این پژوهش اثرات استفاده از پری بیوتیک پودری و مایع سانیار بر کیفیت ترکیبات نیترونی آب و عملکرد فیزیولوژیکی ماهی کپور معمولی در سیستم بیوفلاک مورد بررسی قرار گرفت. ماهی کپور معمولی (45/0± 09/10 گرم) در 18 مخزن (35 لیتر) در 6 تیمار به مدت 60 روز ذخیره شد که شامل چکیده کامل

  در این پژوهش اثرات استفاده از پری بیوتیک پودری و مایع سانیار بر کیفیت ترکیبات نیترونی آب و عملکرد فیزیولوژیکی ماهی کپور معمولی در سیستم بیوفلاک مورد بررسی قرار گرفت. ماهی کپور معمولی (45/0± 09/10 گرم) در 18 مخزن (35 لیتر) در 6 تیمار به مدت 60 روز ذخیره شد که شامل موارد زیر است: تیمار شاهد بدون افزودنی با آب تمیز (C)، تیمار شاهد بدون افزودنی با فلاک (FC)، تیمارهای فلاک با 1/0 گرم و 2/0 گرم پری بیوتیک پودری (FP1 and FP2) و تیمارهای فلاک با 1 میلی لیتر و 2 میلی لیتر پری بیوتیک مایع (FL1 and FL2) در 100 گرم غذای پایه بود. پارامترهای آب در حد استاندارد برای این گونه حفظ شد. غلظت آمونیاک کل (TAN) بین تیمارهای آزمایشی اختلاف آماری معنی داری داشت. در تیمار FP1 عملکرد رشد ماهی به طور معنی داری بیشتر و ضریب تبدیل غذایی کمتر بدست آمد. بیشترین فعالیت پروتئاز روده (05/0± 42/8) در تیمار FP1 بدست آمد. سرم ایمونوگلوبولین و لیزوزیم در تیمارهای FP2 و FL1 به طور معنی داری بیشتر از سایر تیمارها بود. نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده از 1/0 گرم پودر پری بیوتیک سانیار در 100 گرم غذا در سیستم بیوفلاک می تواند باعث بهبود کیفیت آب و عملکرد رشد و ایمنی ماهی کپور معمولی شود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - برداشت ریزجلبک Nannochloropsis oculata به روش لخته¬سازی الکتروشیمیایی توسط الکترودهای آهن، آلومینیوم و گرافیت
  میگل تکلو
  برداشت ريزجلبک یک فرایند دو مرحله‌ای است که شامل جداسازی فاز مایع رویی از زی¬توده یا فاز جامد است که بعد از تولید انبوه آغاز می¬شود. هدف از این تحقیق جمع¬آوری ریزجلبک Nannochloropsis oculata به روش لخته¬سازي الکتروشیمیایی توسط الکترودهای مختلف آهن، آلومینیوم و گرافیت و چکیده کامل

  برداشت ريزجلبک یک فرایند دو مرحله‌ای است که شامل جداسازی فاز مایع رویی از زی¬توده یا فاز جامد است که بعد از تولید انبوه آغاز می¬شود. هدف از این تحقیق جمع¬آوری ریزجلبک Nannochloropsis oculata به روش لخته¬سازي الکتروشیمیایی توسط الکترودهای مختلف آهن، آلومینیوم و گرافیت و اثر آن‌ها بر بازده برداشت، تعداد سلول‌های ریزجلبک بعد از برداشت و نرخ لخته شدن ریزجلبک بود، که طی مدت 20 دقیقه ارزیابی شد. بیشترین مقدار بازده برداشت به طور همزمان در تیمار شاهد (استفاده از سانتریفیوژ) و الکترود آلومینیوم اندازه‌گیری شد (05/0>P). نتایج این مطالعه نشان داد که برداشت الکتروشیمایی ریز جلبک N. oculata توسط الکترودهای فلزی (آهن و آلومینیوم) و غیرفلزی (گرافیت) سبب تغییرات معنی‌داری در تعداد سلول‌ها بعد از برداشت، مقدار خاکستر و غلظت لخته¬سازي جلبک داشت و تیمار الکترود آلومینیوم بالاترین بازده برداشت جلبک را نشان داد (48/1 ± 47/96 درصد) و کمترین بازده در الکترود گرافیت (c33/1 ± 92/74 درصد) مشاهده شد (05/0>P). همچنين نرخ لخته شدن ريز جلبک نانوکلرپسیس اوکولاتا در تيمار آلومينيوم سريع¬تر اتفاق افتاد (05/0>P). بنابراين با توجه به نتایج به دست آمده در این تحقیق، انعقاد الکتریکی (Electrocoagulation) با الکترود آلومينيوم روشی موثر برای لخته‌سازي و برداشت سلول‌های میکروجلبک نانوکلرپسیس اوکولاتا بوده، از این رو می¬تواند به عنوان یک روش مناسب و جایگزینی سودآور در بازیابی زی¬توده و تولید ميکروجلبک نانوکلرپسیس تغلیظ شده برای استفاده در صنایع مختلف از جمله بیودیزل پیشنهاد نمود. پرونده مقاله