اثر شوریهای مختلف آب بر روی رشد و بازماندگی ماهی سیچلاید گورخری (Cichlasoma nigrofasciatum)
محورهای موضوعی : نشریه فن آوریهای نوین در توسعه آبزی پروری
کلید واژه: شوری, سیچلاید گورخری, واژههای کلیدی: رشد, ضریب بازماندگی,
چکیده مقاله :
چکیده این تحقیق در مرکز مطالعات و تحقیقات ماهیان زینتی جهاد دانشگاهی واحد مازندران به مدت 90 روز انجام شد. آزمایش ها در آکواریوم هایی با حجم 32 لیتر که در هر کدام تعداد 75 عدد بچهماهی گورخری قرار داده شده بود، انجام شد.. ماهیان در 4 تیمار شامل آب شیرین، آب شور با غلظت قسمت در هزار8، قسمت در هزار10و قسمت در هزار12، با سه تکرار و در مجموع 12 آکواریوم آزمایشی بهصورت کاملاً تصادفی تقسیمبندی شدند. نتایج نشان داد که در کل دوره آزمایش، شوریهای مختلف تأثیری بر میزان تلفات نداشته و همچنین با توجه به آزمون LSD با سطح اطمینان 95 درصد مشخص شد که بین تیمار شاهد با دیگر تیمارها و همچنین بین تیمار قسمت در هزار 8 با تیمارهای قسمت در هزار 10و قسمت در هزار12 و همچنین بین تیمار قسمت در هزار10 و قسمت در هزار12 از نظر ضریب تبدیل غذایی (FCR) اختلاف معنیداری مشاهده گردید (05/0p <). نتایج حاصله نشان داد که حداقل درصد افزایش مربوط به تیمار با شوری قسمت در هزار 12، 80/5 و حداکثر آن مربوط به تیمار با شوری قسمت در هزار 8 با میانگین 74/7 گرم و حداقل نرخ رشد ویژه مربوط به تیمار شاهد و قسمت در هزار 10 با مقدار 002/0 و حداکثر آن مربوط به تیمار با شوری قسمت در هزار 8 وقسمت در هزار12 با مقدار 003/0 بوده است. حداقل میانگین ضریب تبدیل غذایی بچهماهیان مربوط به تیمار با شوری 8 قسمت در هزار با مقدار 17/1 و حداکثر آن مربوط به تیمار قسمت در هزار10 با میانگین 88/1 بود. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر میرسد، شوری 8 قسمت در هزار مطلوب در این مقطع از زندگی بچهماهیان زینتی میباشد.
Abstract This research was carried out over a period of 90 days in the summer and autumn of 2009 in the Mazandaran Acecr Fingerlings of Cichlasoma nigrofasciatum. 4-6 gr were transferred to 32- liter Aquarium each stock with 75 fish. The treated with 4 treatments and 3 replicates including, fresh water, 8ppt, 10 ppt and 12ppt salinity by completely randomized design. We found that different salinity did not affect the mortality rate of the fish. Comparison of food conversion ratio (FCR), special growth rate (SGR) between control and other treatments showed a significant difference (p ≤0.05). We also found that control treatment differed meaningfully with 8ppt, 10ppt and 12ppt treatments in terms of FCR and SGR and the same was true between 8ppt, 10ppt and 12ppt treatment for the FCR and SGr. The results showed that the maximum and minimum weight gain were related to 8ppt treatment (mean 7.74) and 12ppt (mean 5.8) respectively. The minimum special growth rate (0.002) was reffered to the control and 10ppt treatment and the maximum (0.003) was seen in 8 and 12ppt salinity. According to the results, it is suggested that the optimal salinity for fingerlings with mean weigth 4-6 gr is 8ppt.
_||_