کاربست های سیاست خارجی حِکمی در عرصه روابط بین الملل، از منظر مقام معظم رهبری
محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات سیاسی
محمد پورقربان
1
(
استادیار روابط بین الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
)
کلید واژه: سیاست خارجی, روابط بین الملل, علوم سیاسی, مقام معظم رهبری, حکمی سازی,
چکیده مقاله :
پرداختن به علوم انسانی فارغ از توجه به جوانب اسلامی و غیر مادی آن می تواند افکار بشر را وارد گردابی نماید که خلاصی از آن را دشوار نماید. این در حالیست که ممکن است در این مسیر انسان، داشته های خود را نیز از دست رفته ببیند. یکی از شاخه های پر انحراف و پر مخاطره علوم انسانی، شاخه علوم سیاسی و گرایشهای آن می باشد، که به جهت عدم پرداختن به آنها از منظر دینی، ارزشی و غیر مادی، معمولاً به شکلی بکر و دست نخورده باقی مانده و هر کسی از ظن خود آن را تفسیر و در نهایت به اجراء می گذارد. پرداختن به مسائل سیاسی روز، بررسی وضعیت مناطق مختلف جهان، ارتباطات بین الملل و سیاست خارجی کشورها از جمله شاخه هایی از علوم سیاسی است که ظرفیت حکمی سازی در آنها بسیار وسیع و در عین حال لازم می نماید. پرداختن به چگونگی این حکمی سازی، با ورود به چهل سال دوم انقلاب، از منظر فقیه حکیم انقلاب، می تواند وجهی دو چندان داشته باشد. در این پژوهش در پی این هستیم تا به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای تفکر حکمی قابل اعمال در سیاست خارجی از منظر معظم له را استخراج نماییم. پرداختن به سه اصل مهم عزت، حکمت و مصلحت در سیاست خارجی و بر اساس موازین اسلامی، می تواند زمینه های شکل گیری سیاست خارجی حکمی را فراهم نماید.
Dealing with the humanities, regardless of its Islamic and immaterial aspects, can plunge human minds into a vortex that makes it difficult to get rid of. However, in this way, man may find his possessions lost. One of the most perverted and dangerous branches of the humanities is the branch of political science and its tendencies, which, in order not to address them from a religious, value and immaterial point of view, usually remain untouched and untouched. Suspicion interprets it and finally executes it. Addressing current political issues, examining the situation in different parts of the world, international relations and foreign policy of countries are among the branches of political science in which the capacity for rulings is very wide and at the same time necessary. Dealing with how this ruling is made, entering the second forty years of the revolution, from the perspective of the wise jurist of the revolution, can have a double aspect. In this research, we seek to extract the jurisprudential thinking applicable to foreign policy from His Holiness Leh's point of view in a descriptive-analytical manner and using library resources. Addressing the three important principles of dignity, wisdom and expediency in foreign policy and based on Islamic standards, can provide the grounds for the formation of foreign policy.
_||_