نگاهی تطبیقی به هنجارگریزی زبانی در اشعار رهی معیری و مهرداد اوستا بر اساس الگوی لیچ
محورهای موضوعی : ادبیات تطبیقی (فارسی- انگلیسی)
تینا نیکنام
1
(
دانشجوی دکتری، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ، ایران،
)
راضیه زواریان
2
(
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران،
)
مهناز رمضانی
3
(
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، گروه زبان وادبیات فارسی، واحد یادگارامام خمینی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
)
کلید واژه: ادبیات معاصر, رهی معیری, نظریه لیچ, هنجارگریزی زبانی, مهرداد اوستا,
چکیده مقاله :
هنجارگریزی، یکی از روش‌های کاربردی در سرودن شعر و انتقال مفاهیم نهفته در آن است و شاعران زیادی از این روش برای انتقال اهداف خود استفاده کرده‌اند. شاعر هنجارگریز، با هدف رستاخیز ادبی در شعر، موفّق به ایجاد لذت هنری می‌شود. بررسی میزان هنجارگریزی در شعر شاعران معاصر، میزان توانمندی آن‌ها در برجستهسازی کلمات را به خوبی نشان می‌دهد. از آنجا که یکی از مهم‌ترین عوامل انتقال فرهنگ، زبان است، نوع به‌کارگیری زبان، از مهم‌ترین ویژگی‌های شاعران محسوب می‌شود. در این مقاله، با مرور مفاهیم مربوط به هنجارگریزی زبانی از منظر لیچ، به بررسی جلوه‌های مختلف هنجارگریزی زبانی در اشعار رهی معیری و مهرداد اوستا پرداخته شده است. هدف از این پژوهش، بررسی گونه‌های هنجارگریزی زبانی بر اساس نظریه لیچ در اشعار این دو شاعر است. این پژوهش با روش کتابخانهای و با رهیافت توصیفی- تحلیلی انجام شد و در نهایت به این نتیجه رسید که دو شاعر مذکور از انواع مختلف هنجارگریزی های زبانی مانند هنجارگریزی آوایی، هنجارگریزی واژگانی، هنجارگریزی نحوی یا دستوری و هنجارگریزی سبکی به‌خوبی استفاده کرده اند، تا مفاهیم مورد نظر خود را به خواننده انتقال دهند.
Abnormality is one of the practical methods in composing poetry and conveying the concepts hidden in it, and many poets have used this method to convey their intentions. The norm-breaking poet succeeds in creating artistic pleasure with the aim of literary resurrection in poetry. Examining the degree of abnormality in the poetry of contemporary poets shows the extent of their ability to highlight words. Since one of the most important factors in the transmission of culture is language, the type of use of language is one of the most important characteristics of poets. In this article, by reviewing the concepts related to linguistic aberration from Leach's perspective, different manifestations of linguistic abnormality in the poems of "Rahi Moayeri" and "Mehrdad Avesta" have been studied. The purpose of this study is to investigate the types of linguistic aberrations based on Leach theory in the poems of these two poets. This research was conducted with a library method and with a descriptive-analytical approach. Convey your wishes to the reader.
_||_