واکاوی پیوند ادبیات و عکاسی در شعر هایکو (پژوهشی میان‌رشته‌ای)
محورهای موضوعی : ادبیات تطبیقی (فارسی- انگلیسی)
فاطمه گل بابائی
1
(دانشگاه علامه طباطبائی)
دکترعبدالله آلبوغبیش
2
(دانشگاه علامه طباطبائی)
کلید واژه: طبیعت, هایکو, : ایماژیسم, تصویرگرایی, عکاسی,
چکیده مقاله :
ایماژیسم یا تصویرگرایی در ادبیات قرن بیستم، تحت تأثیر شعر تصویرگرای ژاپن موسوم به هایکو ایجاد شد. این مکتب با اولویت قرار دادن انعکاس تصاویر واقع‌گرا به دور از انتزاعات پیچیده متون گذشته به فعالیت پرداخت. هایکو به‌عنوان مشخص‌ترین نمونه آثار ایماژیستی، به دلیل کاربرد فراوان تصویر برای انتقال مفاهیم ذهنی شاعر، بیشترین تطابق و همگونی را با فن عکاسی از میان سایر هنرهای تجسمی دارد. این پژوهش با قرارگیری در حوزه مطالعات بین‌رشته‌ای به بررسی آنالوژیک ساختار و عملکرد هایکو در مقایسه با تکنیک‌های عکاسی از طبیعت می‌پردازد. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی برخی از اشعار کتاب هایکو شعر ژاپنی از آغاز تا امروز را که برگردان احمد شاملو و ع.پاشایی است به‌عنوان مرجع تحلیل و تطبیق خود قرار‌داده و وجوه مشترک این سبک شعر را با مؤلفه‌های مهم در شکل‌گیری یک عکس مقایسه نموده است. این پژوهش کوشیده است با بررسی تأثیرات متقابل و تطبیق مفاهیم دو رشته ادبیات و عکاسی در هایکو به نمایش اندیشه و نگاه مشترک بشر به پدیده‌های واحد و شیوه‌های بیان مختلف آن‌ها دست یابد. برآیند این مطالعه شناخت هرچه بیشتر غنای تصویری سبک شعر هایکو، درک شباهت‌ها و تفاوت‌های نحوه بیان در ادبیات و عکاسی و جلوه‌های ارتباط این دو حوزه است.
The school of Imagism in the twentieth century’s literature was influenced by the Japanese imaginative poetry called Haiku. The feature of this school is to prioritize the representation of realistic images regardless of the complex abstractions of prior texts. Haiku, as the most prominent example of the Imagistic works, has the greatest conformity with the Photography among other visual arts, due to the extensive use of the image to convey the poet's concepts. This research on interdisciplinary studies, analyzes the structure and operation of Haiku in comparison with nature photography components. This research is based on a descriptive-analytical approach working on some of the translated Haiku poetries from Japanese to Persian by Ahmad Shamloo and A. Pashaei that published as the book “Haiku: The Japanese poetry since the beginning” and has compared the common features of this poetry style with the important components in the creation of a photograph. This essay has tried to analyze and compare the effects of literature and photography in Haiku to express common thoughts and human perceptions of natural phenomena and their different expressions. The outcome of this study is the cognition of Haiku imaginative potential, similarities and differences between literary expression and photography, and the connections of these two fields.
_||_